بریده‌هایی از کتاب لذت کمتر داشتن

محدود کردن خرید به وسایل ضروری بهترین راه برای کنترل تأثیرمان روی منابع طبیعی است. با انجام این کار می‌توانیم مطمئن شویم که به‌عنوان یک فرد، کمتر مسئول از بین رفتن منابع طبیعی، زجر کشیدن انسان‌ها و هدر رفتن انرژی بوده‌ایم.

به‌جای رفتن به بازار، مبلمان، اثاثیه، لوازم الکترونیکی، لباس، کتاب، اسباب‌بازی و سایر وسایل دست‌دوم را بخرید. فروشگاه‌ها و سایت‌های مخصوص لوازم دست‌دوم پر از وسایل خوبی هستند که قبلاً استفاده شده‌اند. به اینکه صاحب دوم (سوم یا چهارم) وسیله‌ای باشید افتخار کنید. این کار هم ازنظر مالی بسیار هوشمندانه است هم اینکه به محیط‌زیست کمک می‌کند و درنهایت نیازهایتان نیز برطرف می‌شوند.

لائوتسه، فیلسوف چینی و نویسندهٔ دائو دِه جینگ گفته: «آن‌کس که می‌داند به‌اندازهٔ کافی دارد، ثروتمند است.»

«موسیقی، فضایِ خالیِ بین نت‌ها است.» تفسیر من از سخن کلود دبوسیِ آهنگساز این است: برای لذت بردن از زیبایی نیاز به میزان مشخصی از فضای خالی است، درغیراین‌صورت تنها چیزی که می‌ماند هرج‌ومرج و آشفتگی است.

شاید اعتراف نکنیم اما گاهی وسایلی را برای کسب اعتبار می‌خریم. برای مثال، خرید ماشین. می‌توانیم برای برطرف کردن نیازمان به جابه‌جایی ماشینی ساده بخریم که بتواند به‌راحتی ما را از نقطهٔ الف به نقطهٔ ب برساند.

برای افکار و ایده‌هایمان نیز به فضای خالی نیاز داریم. یک اتاق به‌هم‌ریخته و شلوغ باعث آشفتگی و به‌هم‌ریختگی ذهن می‌شود.

«از زمانی که خانه‌ام سوخته و خاکستر شده، نمای وسیع‌تری برای تماشای ماه پیش‌رویم دارم.» این توصیفی دقیق برای کسی است که از وسایلش دل کنده است!

ساده‌زیستی شما را فرز و چالاک می‌کند

ساده‌زیستی باوجود رسانه‌ها ساده نیست. تبلیغات مدام این پیام را به ما منتقل می‌کنند که وسایلی که می‌خریم ضامن موفقیتمان هستند. آنها می‌گویند خریدن یک موقعیت بسیار راحت‌تر از به دست آوردنش است. تبلیغات به ما نشان می‌دهند که داشتن وسایل بیشتر باعث خوشحالی بیشتر می‌شود، درحالی‌که برعکس، وسایل بیشتر باعث سردرد بیشتر و بدهی بیشتر می‌شود

این‌طور فکر کنید: یک ظرف وقتی ارزشمند است که خالی باشد. اگر داخل فنجانمان پر از قهوهٔ مانده باشد نمی‌توانیم از نوشیدن یک قهوهٔ تازه لذت ببریم؛ اگر گلدان پر از گل‌های پژمرده باشد نمی‌توانیم شکوفه‌های نورَس را ببینیم. درمقابل آن، وقتی خانه‌مان - ظرفی که هر روز در آن زندگی می‌کنیم - پر از وسیله و شلوغ باشد، روحمان تحت‌کنترل وسایلمان قرار می‌گیرد و دیگر زمان، انرژی و فضای خالی برای تجربیات جدید نخواهیم داشت.

وقتی خمیردندان جدیدی را باز می‌کنید، نسخهٔ قبلی را که تمام شده دور بیندازید، فشار دادن و بیرون آوردن ته‌ماندهٔ خمیردندان قدرت‌های مافوق‌بشری می‌خواهد.

در ۸۰ درصد اوقات فقط از ۲۰ درصدِ وسایلی که داریم استفاده می‌کنیم

این رهایی، فرصتی است برای شناخت خودتان. وقتی برندها ما را تعریف می‌کنند و خودمان را با وسایل و لوازمی که داریم به دیگران معرفی می‌کنیم، خودِ واقعی‌مان را از دست می‌دهیم. از محصولات و کالاهای مختلف تصویری از خودمان می‌سازیم. به خودمان به‌عنوان پسری فکر می‌کنیم که لباس‌های گوچی می‌پوشد، زنی که عاشق تیفانی است و مردی که مرسدس سوار می‌شود.

به‌عنوان مصرف‌کنندگان متعادل، می‌خواهیم عکس این کار را انجام دهیم. به‌جای گاو نر، تلاش می‌کنیم پروانه باشیم و تا جایی که ممکن است سبک، شکرگزار و زیبا زندگی کنیم. می‌خواهیم با کمترین تعداد وسایل زندگی کنیم. می‌خواهیم زمین و منابع‌طبیعی‌اش را کامل و دست‌نخورده بگذاریم.

چه دوست داشته باشیم چه نه وسایلی که از خود به‌جا می‌گذاریم میراث ما خواهند شد. می‌دانم که هیچ‌کدام دوست نداریم از ما به‌عنوان آشغال‌جمع‌کن یاد شود. ترجیح نمی‌دهید از شما به‌عنوان کسی که ساده و شکرگزار زندگی می‌کرد و فقط یک‌سری وسایل خاص و ضروری داشت یاد شود؟

ساده‌زیستی باوجود رسانه‌ها ساده نیست. تبلیغات مدام این پیام را به ما منتقل می‌کنند که وسایلی که می‌خریم ضامن موفقیتمان هستند. آنها می‌گویند خریدن یک موقعیت بسیار راحت‌تر از به دست آوردنش است. تبلیغات به ما نشان می‌دهند که داشتن وسایل بیشتر باعث خوشحالی بیشتر می‌شود، درحالی‌که برعکس، وسایل بیشتر باعث سردرد بیشتر و بدهی بیشتر می‌شود. خریدن این‌همه وسیله قطعاً به‌نفع یک نفر است اما آن یک نفر ما نیستیم. حقیقت این است که وسایل و محصولات مختلف هرگز ما را تبدیل به کسی که نیستیم نمی‌کند.

علاوه‌براین، تبلیغات تشویقمان می‌کنند تا باور کنیم شخصیتمان با لباسی که بر تن می‌کنیم تعریف می‌شود و چه‌بهتر که این لباس‌ها برند باشند. برند بودن یک لباس یا یک کیف آن را گرم‌تر یا بادوام‌تر و زندگی‌مان را باشکوه‌تر نمی‌کند.

وقتی اطرافمان پر از وسایل اضافه باشد دیگر آنها را نمی‌بینیم، چشممان را روی شلوغی و بی‌نظمی می‌بندیم و فکر می‌کنیم «فضای کافی نداریم». به همین ترتیب، بی‌نظمی و شلوغی جدول برنامه‌ریزی‌هایمان را نیز نمی‌بینیم. آه می‌کشیم و می‌گوییم «زمان کافی نداریم».

به‌جای استفاده از این‌همه لوازم‌آرایشی از روش‌های طبیعی مثل ورزش کردن، رژیم غذایی سالم، به‌اندازهٔ کافی آب خوردن و خواب مناسب شبانه، برای زیباتر شدن پوستتان استفاده کنید.

می‌توانید یک تجربه را هدیه دهید! مثلاً بلیت تئاتر، موزه یا مکانی دیدنی. به این دقت کنید که وسایل، کهنه و خراب می‌شوند اما یک تجربهٔ خاطره‌انگیز برای همیشه به یاد می‌ماند.