بریده‌هایی از کتاب لذت کمتر داشتن

قبل از خریدن وسیله‌ای دست نگه‌داریم و بپرسیم «چرا؟».

درواقع، این بزرگ‌ترین نکته درمورد داشتن فضای خالی است: باعث می‌شود مواردی (و افرادی) که واقعاً برایمان مهم هستند در مرکز توجه قرار بگیرند. اگر یک تابلوی نقاشی زیبا داشته باشید اطرافش را با وسایل دکوری دیگر شلوغ نمی‌کنید، بلکه اطرافش را خالی می‌گذارید تا خوب به چشم بیاید. اگر گلدانی شیک داشته باشید، هرچه دستتان برسد را داخلش قرار نمی‌دهید، بلکه آن را روی پایه‌ای مخصوص قرار می‌دهید. باید با هر چیزی که برایمان مهم است همین‌طور با احترام رفتار کنیم و این به آن معناست که باید تمام وسایلی که برایمان مهم نیستند را دور بریزیم. با ایجاد فضای خالی در خانه‌هایمان، توجهمان را به جایی که باید باشد برمی‌گردانیم: روی کارهایی که انجام می‌دهیم نه وسایلی که داریم. زندگی آن‌قدر کوتاه است که حیف است آن را صرفِ وسایل کنیم. وقتی پیر شویم و موهایمان خاکستری شود، از وسایلی که داشتیم باافتخار صحبت نمی‌کنیم بلکه از اقداماتی که در فضای خالی‌مان انجام دادیم صحبت می‌کنیم.

گاندی: «ساده زندگی کنید تا شاید دیگران هم بتوانند به‌سادگی زندگی کنن

وقتی پول به کارتتان واریز می‌شود اختیارتان را از دست ندهید. درواقع، هیچ وسیله‌ای را بدون سؤال کردن تا جلوی صندوق نبرید. از هر وسیله‌ای که می‌خواهید بخرید بپرسید (البته در ذهنتان!): «آیا تو لیاقت بودن در خانه‌ام را داری؟» «تو چه ارزشی را به خانه‌ام اضافه می‌کنی؟» «آیا قرار است زندگی‌ام را آسان‌تر کنی؟ یا اینکه دردسرهایت بیشتر از فوایدت است؟»«آیا جایی برای نگهداری از تو دارم؟» «آیا در خانه وسیله‌ای ندارم که بتواند همان کاری را برایم انجام دهد که تو قرار است انجام دهی؟» «آیا می‌خواهم تو را برای همیشه یا حداقل برای مدت‌زمانی طولانی نگه‌دارم؟ اگرنه، دور انداختنت چقدر برایم سخت خواهد بود؟

وقتی پول به کارتتان واریز می‌شود اختیارتان را از دست ندهید. درواقع، هیچ وسیله‌ای را بدون سؤال کردن تا جلوی صندوق نبرید. از هر وسیله‌ای که می‌خواهید بخرید بپرسید (البته در ذهنتان!): «آیا تو لیاقت بودن در خانه‌ام را داری؟» «تو چه ارزشی را به خانه‌ام اضافه می‌کنی؟» «آیا قرار است زندگی‌ام را آسان‌تر کنی؟ یا اینکه دردسرهایت بیشتر از فوایدت است؟»«آیا جایی برای نگهداری از تو دارم؟» «آیا در خانه وسیله‌ای ندارم که بتواند همان کاری را برایم انجام دهد که تو قرار است انجام دهی؟» «آیا می‌خواهم تو را برای همیشه یا حداقل برای مدت‌زمانی طولانی نگه‌دارم؟ اگرنه، دور انداختنت چقدر برایم سخت خواهد بود؟»

پخت و مزهٔ خوب غذا به خلاقیت ما بستگی دارد نه به ظروف داخل کابینت‌هایمان. غذاهای لذیذ از بشقاب‌ها و لوازم آشپزی شیک به وجود نمی‌آیند بلکه از دست‌ها و قلب برمی‌آیند

برخلاف آنچه تولیدکنندگان و فروشندگان می‌خواهند باور کنید، شخصیت شما با وسایلی که دارید تعریف نمی‌شود. برخلاف آنچه تبلیغات تمام‌صفحهٔ مجلات و آگهی‌های بازرگانی پُرزرق‌وبرق نشان می‌دهند، شما، شما هستید و وسایل، وسایل؛ هیچ چیزی قادر نیست این مرزها را جابه‌جا کند.

وسیله‌ای که بدون استفاده در خانه‌تان مانده و اصلاً به آن توجهی ندارید ممکن است برای شخصی دیگر شادی‌آور یا حتی ضروری باشد.

بیایید این نکته را هم در نظر بگیریم: ما دنیا را با بیش از شش بیلیون نفر دیگر سهیم هستیم. فضا و منابعمان محدود و پایان‌پذیر هستند. چطور می‌توان تضمین کرد که برای ادامهٔ زندگی غذا، آب، زمین و انرژی کافی خواهیم داشت؟ با مصرف کردن به‌اندازهٔ نیاز. برای هر ذرهٔ اضافه‌ای که مصرف می‌کنیم، یک نفر دیگر را (در زمان حال یا آینده) از داشتنش محروم می‌کنیم. آن یک ذرهٔ اضافه شاید در زندگی ما به چشم نیاید اما برای یک نفر دیگر ممکن است حکم مرگ و زندگی را داشته باشد.

اگر واقعاً نیازی به یک گرم‌کن یا یک جفت کفش جدید نداریم، بیایید اصلاً آنها را نخریم و نگوییم که مُد است. بیایید به منابعی فکر کنیم که صرفِ تولید آنها شده‌اند، کارخانه‌هایی که آنها را تولید کرده‌اند، هزینه‌ای که صرفِ انتقال آنها از آن‌سوی دنیا شده است و تأثیری که از بین بردنشان روی کرهٔ زمین خواهد گذاشت. بیایید خریدهایمان را براساس نیازهایمان و چرخهٔ کلیِ تولیدشان انجام دهیم نه براساس اینکه رنگشان را دوست داریم یا مثلاً آنها را در تبلیغات دیده‌ایم.