بریده‌هایی از کتاب آسایش

برای امیدداشتن لازم نیست خوشحال باشی. در عوض باید ناشناخته‌بودن آینده را بپذیری و بدانی که نسخه‌هایی از آینده وجود دارند که ممکن است بهتر از زمان حال باشند.

اخیراً فرمول موردعلاقه‌ام را پیدا کرده‌ام. مواد تشکیل‌دهنده شامل دو قوطی کنسرو نخود، یک پیمانهٔ بزرگ ارده، سیر (به میزان لازم)، کمی روغن زیتون، آب یک لیموترش، کمی آب برای بهترکردن بافت آن و مقدار کمی زیرهٔ سبز، فلفل قرمز و نمک. مواد را روی هم ریخته و حسابی مخلوط می‌کنیم. هنگام سرو کمی زیرهٔ سبز و روغن بیشتری به آن اضافه می‌کنیم. تکه‌ای نان برمی‌داریم، ترجیحاً گرم و تازه باشد. نان رولت زیتون، پیتا یا هر چیز دیگری. نان را پاره کرده و در حمص می‌زنیم و می‌خوریم و لذت می‌بریم.

بگذار جریان پیدا کنند، تمام آن افکار ناگفته، همهٔ آن احساسات سرکوب‌شده، تمام آن مشکلات ناشناخته، همهٔ آن اسرار گناهکارانه، تمام آن خاطرات دردناک، تمام آن گوشه‌های پنهان، تمام آن حقایق آزاردهنده، تمام آن زخم‌های مرهم‌نیافته، تمام آن خیالات ناخوشایند، همهٔ آن آرزوهای پنهان و امیال نادیده‌گرفته شده، تمام آن آب جمع‌شده پشت سد.

«نمی‌توان در یک رودخانه دو بار پا گذاشت، چون هنگامی که برای بار دوم از آن عبور می‌کنیم، دیگر نه آن رودخانه رودخانهٔ قبلی است و نه ما آن آدم سابق.»

رویدادهای فردی به‌خودی‌خود هیچ معنایی ندارند، بلکه بخشی از کلیتی بزرگ‌تر هستند و تنها در همان کل قابل درک هستند.

زندگی کوتاه است، مهربان باش.

همهٔ ما از اتفاقاتی تصادفی نشئت می‌گیریم. ما از عدم‌قطعیت به وجود می‌آییم، از قریب به غیرممکن. بااین‌حال ما وجود داریم، پس وقتی احساس می‌کنی بخت یارت نیست، مهم است این را نیز درک کنی که بخت و اقبال هرگز به اندازهٔ زمانی که وجود نداشتی علیه تو نبوده‌اند، ولی حالا می‌بینی که وجود داری؛ ما وجود داریم.

هیچ ظاهر و اندامی آن‌قدر ارزش ندارد که برای آن از پاستا صرف نظر کنی.

رشد یعنی تغییر و زمانی که همه‌چیز آسان است، هیچ دلیلی برای تغییر نداریم. د

. دردناک‌ترین لحظات زندگی، باعث پیشرفت و توسعهٔ ما می‌شوند

«وقتی دری از خوشبختی بسته می‌شود، در دیگری باز می‌شود، اما اغلب آن‌قدر به آن در بسته نگاه می‌کنیم که دری را که برای‌مان باز شده است، نمی‌بینم.» هلن کلر، ما مصیبت‌زدگان

خوشبختی عَرَضی از خودپذیری است. آن نسیم گرمی است که وقتی در را به روی کسی که هستی باز می‌کنی به صورتت می‌وزد.

خوشبختی زمانی رخ می‌نماید که فراموش کنی از تو انتظار می‌رود چه کسی باشی و چه کارهایی انجام دهی.

یک بار روان‌درمانگری به من گفت شایع‌ترین شکایتی که از بیمارانش شنیده این است که احساس می‌کنند به کسی یا جایی تعلق ندارند. حس می‌کنند متظاهر هستند یا خارج از گود قرار گرفته‌اند یا ناسازگارند. نمی‌توانند به آسانی با مردم ارتباط برقرار کنند

وقتی خود را گمگشته و گیرافتاده در جنگل‌های درهم‌پیچیدهٔ زندگی‌مان می‌یابیم، باز هم می‌توانیم آن قلمرو را بشناسیم و با زخم‌های خود روبه‌رو شویم و مراقب مارهای استعاری زیر بوته‌ها باشیم که با نادیده‌گرفتن یا انکار ناپدید نمی‌شوند، بلکه با تجهیز به خودآگاهی می‌توان از پس آن‌ها برآمد.

وقتی واقعاً تصمیم گرفتیم که به چیزی برسیم، موفق می‌شیم. فقط باید بخوایم جولیان!"»

برای این‌که بدانی کدام مسیر را باید طی کنی، انتخاب چند مسیر اشتباه کمکت می‌کند

«فروتن باش، چون از زمین پدید آمده‌ای. آزاده باش، چون از ستارگان پدید آمده‌ای.» ضرب‌المثل صربستانی

تصور کن خود را کاملاً بخشیده‌ای، برای اهدافی که به آن‌ها نرسیده‌ای و خطاهایی که مرتکب شده‌ای. به‌جای حبس‌کردن این کاستی‌ها برای تشریح و بازگوکردن احساسات خود، تصورکن اجازه داده‌ای گذشته‌ات در زمان حال شناور شود و مثل باد از پنجره بیرون برود و هوای اتاق را تازه کند. تصورش کن.

نمی‌توانی گذشته را تغییر دهی، نمی‌توانی دیگران را تغییر دهی، اما می‌توانی خودت را تغییر دهی. تو این داستان را تعریف می‌کنی، پس شروع کن و فصلی جدید بنویس.