بریده‌هایی از کتاب آسایش

هیچ‌چیز قوی‌تر از امید کوچکی نیست که تسلیم نمی‌شود. هیچ‌چیز قوی‌تر از امید کوچکی نیست که تسلیم نمی‌شود. هیچ‌چیز قوی‌تر از امید کوچکی نیست که تسلیم نمی‌شود.

«بگذار هر اتفاقی برایت رخ بدهد: چه زیبا و چه دهشتناک. تو به زندگی‌ات ادامه بده. هیچ حسی نهایی نیست.» راینر ماریا ریلکه، کتاب ساعات

بخشش خود، دنیا را به جای بهتری تبدیل می‌کند. با اعتقاد به این‌که آدم بدی هستی به آدم خوبی تبدیل نمی‌شوی.

سازگاری با جماعت خوب است، اما اگر سازگاری با جماعت به معنای تبدیل‌شدن به کسی غیر از خودت است، تلاش نکن و سازگار نباش. به خودت تبدیل شو، به کسی تبدیل شو که شبیه هیچ‌کس دیگری نیست. اگر مردم تو را دوست ندارند، بگذار دوستت نداشته باشند.

با کسانی که اصلاً درکت نمی‌کنند بحث نکن.

برای زمانی که به بدترین حال خود می‌رسی تو از تمام چیزهایی که پشت سر گذاشته‌ای جان سالم به‌دربرده‌ای و از این نیز جان سالم به‌در خواهی برد. برای کسی که به آن تبدیل خواهی شد دوام بیاور. تو بیش از یک روز بد، هفته، ماه، سال یا حتی دههٔ بد هستی. تو آینده‌ای از ممکن‌های متنوع هستی. تو خود دیگری در نقطه‌ای از آینده هستی که با قدردانی به این گمشده و خود قبلی که دوام آورد نگاه می‌کند، دوام بیاور.

ما همیشه از درد و رنجی که احساس می‌کنیم بزرگ‌تر هستیم، همیشه.

برای کسی که به آن تبدیل خواهی شد دوام بیاور.

هیچ‌چیز قوی‌تر از امید کوچکی نیست که تسلیم نمی‌شود.

قدر و ارزش تو هرگز به توجیه و تصدیق نیازی ندارد.