بریده‌هایی از کتاب مرده ها جوان می مانند

آن‌جا که قلب و عقل دو گرایش متضاد دارند، انسان با جدال درونی عظیمی دست به گریبان است.

«به نظر من هیچ چیز انسان را مثل گذشت زمان عوض نمی‌کند.»

حالا می‌دانم چرا آدم‌های خوب اغلب کسل‌کننده هستند. دلیلش این است که این‌ها برای خودشان اصولی دارند و اصول معمولا ثابت و تغییرناپذیرند، درحالی‌که تنها چیزهای نامنتظر و ناپایدار می‌توانند جالب باشند.»

«هیچ نمی‌فهمم که مردم این وضع را همه‌روزه چطور تحمل می‌کنند. انسان توی گور دست‌کم آرامش خواهد داشت.»

گیلاس خود را سر کشید و فریاد زد: «ما به مذهب کافران نیاز داریم.»

«جاروجنجال روزنامه‌ها اهمیتی ندارد. سگی که پارس می‌کند، گاز نمی‌گیرد.»

گویی جایگاه وجدان در درون شکم انسان است و با احساس تهوع برانگیخته می‌شود

«ما هرگز به دروغ نگفتیم که زمین منزلگاهی امن و راحت است. و برخلاف شما، هرگز هم مدعی نشدیم که می‌توان از آن منزلگاهی امن و راحت ساخت.» «از آنچه که انسان را انسان می‌کند، هیچ چیز باقی نگذاشته‌اند. از همبستگی انسان‌هایی که هنوز جرقه‌ای در درونشان یافت می‌شود، هیچ نشانی نمانده است.»

به‌خوبی می‌دانست که آزادی از دست رفته است و دیگر نمی‌شود آن را از نو زنده کرد.

«من که دلیلی برای شادی نمی‌بینم.

هر انسانی هزار جور امید و آرزو دارد.»

در این درهٔ نفرین‌شده، احتمالا همه با مرگ روبه‌رو خواهند شد

آن‌جا که شکست سرنوشتی محتوم است، مرگ والا و پرافتخار بر بودن فلاکتبار و پوشالی شرف دارد.

چه سطحی بود آنچه آموزگاران ما به ما آموختند و شاعران ما سرودند. چه سطحی!

پلنگ هم تا نفس دارد، حمله می‌کند، اما مگر کسی به او مدال شجاعت می‌دهد؟ گرگ تا جان در بدن دارد، از خودش دفاع می‌کند، با این‌همه به او درجه‌ای نمی‌دهند. به این می‌گویند تنازع بقا. گرگ نر هم با گرگ ماده جفت می‌شود، به این می‌گویند تداوم حیات انواع. وقتی گرگ بچه پس می‌اندازد، در اندیشهٔ آینده نیست. برای ما مشکل است نژادی را درک کنیم که چیزی در مرز حیوان و انسان است.»

«روس‌ها روح ندارند. آن‌ها درحقیقت زندگی نمی‌کنند. اگر یک روس کشته شود، ملتش به اندازهٔ یک نفر کاهش می‌یابد. برای همین است که روس‌ها پس از کشته‌شدن، بی‌درنگ می‌میرند.»

حالا شنیده‌ای که سگی از تهدید بترسد و بس کند؟ سگ را که تهدید بکنی، ممکن است حتی پاچه‌ات را هم گاز بگیرد.»

به هرکس که می‌رسم، پایبندش می‌شوم و او می‌رود و مرا تنها می‌گذارد و دنیا در نظرم تیره وتار می‌شود.»

ممکن است دو انسان به حکم سرنوشت به هم تعلق داشته باشند: «اکنون و همیشه، در تندرستی و بیماری، در خوشی و ناکامی، تا مرگ شما را از هم جدا کند.»

«در این قاره، زندگی هرگز به خوشی نگذشت.