بریده‌هایی از کتاب از دیار حبیب

«مرا معذور بدار ای عمر سعد! من از جمله کسانی‌ام که با او بیعت کردم و پیمان شکستم. روی دیدار او را ندارم.» عمر سعد از او می‌گذرد و رو می‌کند به سرداری دیگر: «تو برو!» «من نیز.» «تو برو!» «من هم» «تو چی؟» «همه.»

بسم‌الله الرحمن الرحیم از: حسین بن علی به: فقیه گرانقدر، حبیب بن مظاهر

«سلام ای حبیب مظاهر! در چه حالی پیرمرد؟» تبسمی شیرین بر لب‌های پیرمرد می‌نشیند: «سلام میثم! کجا این وقت روز؟» حبیب، اسب را قدمی به پیش می‌راند، تا زانو به زانوی سوار دیگر، و بعد دستش را از سر مهر بر شانه میثم می‌گذارد