بریده‌هایی از کتاب غلبه بر اهمال کاری

یکی از عادت‌های خود تخریبی و مضر ما این است که رضایت و خشنودی فوری را به پاداش‌های طولانی‌مدت ترجیح می‌دهیم.

مهم است درک کنید که با اتمام دبیرستان یا دانشگاه، یادگیری متوقف نمی‌شود. در زندگی باید به دنبال بهبود مستمر باشید. برای رسیدن به هر چیزی که می‌خواهید، کتاب‌هایی چاپ شده است که می‌توانید بخوانید، سمینارهایی هست که می‌توانید شرکت کنید و دوره‌هایی وجود دارد که می‌توانید شرکت کنید. جستجوی دانش را به یک عادت تبدیل کنید

یکی دیگر از جنبه‌های مهمی که باید در مسیر موفقیت خود آن را درک کنید این است که پس از مدتی، عدم آسایش برای شما عادی خواهد شد. شما باید با عدم آسایش خود احساس راحتی کنید.

وقتی برای کارهایی که انجام می‌دهید ارزش قائل شوید و به یاد داشته باشید که هر عملی، شما را یک قدم به مقصدی که می‌خواهید برسید نزدیک‌تر می‌کند، به سرعت بر اهمال‌کاری غلبه خواهید کرد.

وقتی توان ادامه دادن راه را ندارید یا موانعی وجود دارند که جلوی پیشرفت شما را می‌گیرند نیاز به یک تلاش شناختی و ذهنی دارید.

موفقیت، تنها فایده پیگیری کردن مداوم اهداف‌تان نیست. با پیگیر بودن اعتماد و احترام دوستان، اعضای خانواده و همکاران‌تان را نیز کسب خواهید کرد.

به این فکر کنید که اگر پیگیری همه اهداف خود را به یک عادت تبدیل کنید زندگی شما چگونه خواهد بود.

اگر برای انجام کارهایی که ما را به چالش می‌کشند تلاش نکنیم، شکست خوردن غیرممکن می‌شود. بااین‌حال شما در لحظه‌ای که تصمیم می‌گیرید تلاش نکنید، شکست می‌خورید.

لیندا این کار را دنبال نکرد به این دلیل که از شکست، طرد شدن و قضاوت شدن می‌ترسید. از نظر او تصمیم‌گیری برای انجام ندادن این کار نوعی اقدام برای محافظت از خودش بود.

اگر بخواهیم حواس‌پرتی‌های غیرضروری را از زندگی خود حذف کنیم و کمی بیشتر به تماشای تصویر بزرگ‌تر بپردازیم این کار چشم‌های ما را به این واقعیت باز می‌کند که آن‌چه در تمام مدت انجام داده‌ایم پرهیز از انجام کاری است که برای رسیدن به اهداف‌مان لازم است.

موانع روان‌شناختی مکانیسم‌های ناخودآگاه و درونی هستند که مانع موفقیت ما می‌شوند. آن‌ها در درون ما هستند اما مانع از انجام اقدامات بیرونی توسط ما می‌شوند و عبارتند از: - نداشتن خودآگاهی - کمال‌گرایی به دلیل ناامنی - تنبلی و نداشتن انضباط - ترس از شکست، طرد شدن و قضاوت شدن

این روزها حواس‌پرتی‌ها و وسوسه‌ها بسیار زیاد شده‌اند، از تلفن‌های هوشمند گرفته تا نتفلیکس و بازی‌های کامپیوتری، همیشه فعالیتی جذاب‌تر از کار کردن وجود دارد.

اگرچه فناوری فرصت‌های بیشتری فراهم کرده است اما منبع اصلی حواس‌پرتی نیز می‌باشد و ۲۴ ساعت شبانه‌روز دیگر برای انجام کارهای ضروری کافی به نظر نمی‌رسد. بنابراین مدیریت زمان ضعیف به یک امر عادی تبدیل شده و مدیریت زمان خوب یک قدرت فوق‌بشری در نظر می‌شود که فقط تعداد اندکی از روشنفکران بر آن تسلط دارند.

ما مدت‌زمان انجام پروژه‌ها را کم تخمین می‌زنیم و ضرب‌الاجل‌های مهم را نادیده می‌گیریم.

کارهایی مانند دور هم جمع شدن با عزیزان یا خوابیدن به اندازه مورد نیاز، مشکلی ندارند. بااین‌حال اگر بیشتر وقت خود را صرف این کارها می‌کنید و آن‌ها بر روی بهره‌وری شما تأثیر می‌گذارند به این معنی است که شما مشکل دارید.