بریده‌هایی از کتاب دلایل خوب برای احساس های بد

موانع باعث ناامیدی می‌شوند و اغلب به‌صورت خشم و پرخاشگری بروز پیدا می‌کنند. ناتوانی در پیشرفت به‌سوی هدف، باعث تضعیف روحیه و کناره‌گیری موقت می‌شود. شکست دنباله‌دار به تضعیف شدید روحیه و تلاش برای یافتن استراتژی‌های جایگزین می‌انجامد. زمانی که تلاش‌های گسترده راهی به سمت هدف پیدا نمی‌کنند، بی‌حوصلگی شدید باعث می‌شود انگیزه‌ی رسیدن به هدف از بین برود. زمانی که هدفِ غیرقابل دسترس واقعاً کنار گذاشته می‌شود، بی‌حوصلگی با غمی موقت جایگزین می‌شود که در اثر خسران ایجاد شده است و بعد فرد اهداف جدید دست‌یافتنی‌تری را انتخاب می‌کند. بااین‌حال، گاهی هدف چیزی است که فرد نمی‌تواند از خیر آن گذشته و رهایش کند، مثل پیدا کردن کار یا شریک زندگی. در چنین شرایطی ممکن است فرد در دام هدف دست‌نیافتنی گرفتار بماند. این باعث می‌شود بی‌حوصلگی معمولی به افسردگی شدید تبدیل شود. خواندن مقاله‌ی کالینگر برای هر پزشکی واجب است.

انتخاب طبیعی بدن‌ها و مغزهای ما را برای حداکثر کردن تعداد فرزندان شکل داده است حتی اگر هزینه‌های سهمگینی برای شادی انسان در بر داشته باشد.

ناملایمات زودهنگام در زندگی باعث می‌شود ارزشی که به سود بلندمدت نسبت داده می‌شود کاهش پیدا کند و الگوی رفتاری فرد به سمت سود بردن از موقعیت‌ها در لحظه، حتی به قیمت ضربه خوردن روابط در طولانی‌مدت، تمایل پیدا کند.

«طبیعت هنگام آفرینش انسان، میلی اصیل به خشنود کردن دیگران و بیزاری از رنجاندن هم‌نوعان را در او به ودیعه نهاد.» آدام اسمیت: نظریه‌ی عواطف اخلاقی

سوسک‌ها و مگس‌های میوه را با طول عمرهای کوتاه‌تر و یا بلندتر پرورش داده‌اند. انتخاب طبیعی فرزندآوری زودتر، به طول عمر کوتاه‌تر می‌انجامد. انتخاب طول عمر بلندتر، خصوصاً در میان حیوانات وحشی، به داشتن فرزندان کمتر می‌انجامد. بنابراین، پیر شدن توجیهی تکاملی دارد.

به نام «چهار پرسش تین‌برگن» معروف شد: پدیده‌ی مورد نظر چگونه عمل می‌کند و مکانیسم آن چیست؟ روند شکل‌گیری این مکانیسم در موجودات چگونه است؟ اهمیت آن از لحاظ سازواری چیست؟ پیشینه‌ی تکاملی آن چیست؟

نظریه‌ی من این بود: پیر شدن مفید است، چون به واسطه‌ی آن هر سال تعدادی می‌میرند تا زمانی که محیط تغییر می‌کند، گونه‌ها بتوانند سریع‌تر تکامل پیدا کنند.

زن‌ها تقریباً دوبرابر مردها به اضطراب دچار می‌شوند. توضیحات بسیاری، ازجمله اثرات هورمونی، مکانیسم‌های مغزی و فشارهای اجتماعی، برای این موضوع ارائه شده است که اغلبشان تلویحاً می‌گویند مشکل از زن‌هاست. دیدگاه تکاملی این دیدگاه را وارونه می‌کند: میزان اضطراب زن‌ها تقریباً همان چیزی است که برای سلامت شخصی‌شان مناسب است؛ میزان اضطراب مردها اما برای حداکثر کردن امکان انتقال ژن‌هایشان مناسب، اما برای سلامتی‌شان ریسک بزرگی است.

زن‌ها تقریباً دوبرابر مردها به اضطراب دچار می‌شوند. توضیحات بسیاری، ازجمله اثرات هورمونی، مکانیسم‌های مغزی و فشارهای اجتماعی، برای این موضوع ارائه شده است که اغلبشان تلویحاً می‌گویند مشکل از زن‌هاست. دیدگاه تکاملی این دیدگاه را وارونه می‌کند: میزان اضطراب زن‌ها تقریباً همان چیزی است که برای سلامت شخصی‌شان مناسب است؛ میزان اضطراب مردها اما برای حداکثر کردن امکان انتقال ژن‌هایشان مناسب، اما برای سلامتی‌شان ریسک بزرگی است.

اگر حساسیت کمتری به درد داشتید، احتمالاً بیشتر از حالا آسیب می‌دیدید. سیستم اضطراب شما می‌توانست تحریک‌پذیری کمتری داشته باشد، اما در آن صورت توانایی مقابله‌تان با خطر نیز کاهش پیدا می‌کرد. در تمام این موارد، حدود غایی مضراتی به همراه دارند. بهترین تعادل بین هزینه و سود در وضعیتی میانی به دست می‌آید. درد و اضطراب بیش از اندازه ضرر دارد، اما نبودشان نیز می‌تواند خطرناک باشد. انتخاب طبیعی معمولاً امور را دگرگون نمی‌کند، بلکه آنها را همان‌گونه که هستند در سطحی میانی نگاه می‌دارد. زندگی بدون درد و اضطراب می‌توانست زیباتر باشد، اما بدون شک کوتاه‌تر نیز می‌شد.

زندگی بیشتر افراد با تصویری که داروینی‌های ساده‌لوح از زندگی انسان دارند، یعنی نزاع مداوم بر سر پول و روابط جنسی، متفاوت است.