بریده‌هایی از کتاب دلایل خوب برای احساس های بد

«اگر برای حل یک مشکل که حیات و مماتم به آن وابسته بود تنها یک ساعت فرصت داشتم، پنجاه‌وپنج دقیقه‌ی اول را صرف پیداکردن پرسش صحیحی می‌کردم که باید مطرح شود، چون اگر پرسش صحیح را پیدا کنم، حل آن بیش از پنج دقیقه زمان نمی‌برد.» آلبرت انیشتین

طنز تلخ ماجرا این است: معمولاً امید ریشه‌ی افسردگی است.

کوکائین، تریاک، کافئین، مواد توهم‌زا و نیکوتین همه نوعی زهر عصبی (نوروتوکسین) هستند. این زهرها در طول زمان به دست انتخاب طبیعی شکل گرفته‌اند چون احتمال کمتری وجود دارد که گیاهان حاوی این زهرها توسط حشرات خورده شوند. حشرات معدودی هستند که می‌توانند یک برگ تنباکو را بخورند. نیکوتین یک حشره‌کش بسیار قوی است و آغشته کردن برگ‌های درختان میوه با محلولی از آب و نیکوتین می‌تواند از درخت دربرابر حشرات محافظت کند. کافئین در ظاهر بی‌ضرر به نظر می‌رسد، اما حتی یک دانه‌ی قهوه به تنهایی می‌تواند یک موش را بکشد. بیشتر مواد شیمیایی‌ای که به انسان احساس سرخوشی می‌دهند برای مختل کردن سیستم عصبی حشرات بوده که تکامل پیدا کرده‌اند.

اضطراب و بی‌حوصلگی به همان دلیلی وجود دارند که درد و تهوع: چون در موقعیت‌هایی خاص می‌توانند سودمند باشند. اینکه چرا معمولاً زیاد و بیش‌ازاندازه هستند نیز دلایل تکاملی خوبی دارد. حتی دلایل تکاملی خوبی وجود دارد که توضیح می‌دهد چرا ما از ابتلا به اعتیاد، اسکیزوفرنی، و تمام اختلالات روانی دیگر مصون نیستیم. به‌جای واژه‌ی مفردِ دلیل، از دلایل استفاده کردم چون گاهی چندین دلیل تکاملی مختلف در ایجاد یک اختلال نقش داشته‌اند.

چرا انتخاب طبیعی در راستای مصون کردن جانوران دربرابر بیماری‌ها عملکرد بهتری نداشته است. ویژگی‌هایی که باعث آسیب‌پذیری ما می‌شوند بی‌شمارند: عضوی به نام آپاندیس به چه درد ما می‌خورد؟ چرا دندان عقل درمی‌آوریم؟ چرا مجرای زایمان این‌قدر تنگ است؟ چرا سرخ‌رگ‌های تاجی قلب تا این حد مستعد تصلب و گرفتگی هستند؟ چرا این همه افراد دچار نزدیک‌بینی هستند؟ چرا بدن ما در مقابل ابتلا به آنفولانزا مصون نشده است؟ یائسگی برای چه اتفاق می‌افتد؟ چرا از هر یازده زن یک نفر به سرطان سینه مبتلا می‌شود؟ چرا بسیاری از ما دچار چاقی مرضی هستیم؟ چرا اختلال اضطراب و بی‌حوصلگی تا این حد شایع هستند؟ چرا ژن‌هایی که باعث ابتلا به اختلال اسکیزوفرنی می‌شوند از بین نمی‌روند؟ هر ویژگی یا ژنی که باعث آسیب‌پذیری در مقابل بیماری‌ها باشد، به مثابه معمایی در روند تکامل است.

بهترین تعادل بین هزینه و سود در وضعیتی میانی به دست می‌آید. درد و اضطراب بیش از اندازه ضرر دارد، اما نبودشان نیز می‌تواند خطرناک باشد. انتخاب طبیعی معمولاً امور را دگرگون نمی‌کند، بلکه آنها را همان‌گونه که هستند در سطحی میانی نگاه می‌دارد. زندگی بدون درد و اضطراب می‌توانست زیباتر باشد، اما بدون شک کوتاه‌تر نیز می‌شد.

افرادی که از بدو تولد توانایی احساس کردن درد را ندارند، معمولاً در سال‌های اولیه‌ی بزرگسالی از دنیا می‌روند.

نظریه‌ی تسلیمِ تکاملی درمورد بسیاری از بیماران مبتلا به افسردگی که برای درمان به من مراجعه کرده‌اند، مصداق داشته است. چه بسا همسرانی که برای حفظ زندگی زناشویی خود، دستاوردها و حتی درک خود از توانایی‌هایشان را محدود جلوه می‌دهند. استراتژی اجتماعی فریب نزولی، از حمله‌ی افراد پرقدرت‌تر جلوگیری می‌کند، اما به قیمت بروز علائم افسردگی.

ممکن است عدم صحت بعضی از آنها بعدها به اثبات برسد.

اذهان انسان‌ها تجربیات را در گروه‌هایی دسته‌بندی می‌کنند که براساس کارکرد از هم مجزا می‌شوند. صندلی برای نشستن است، چکش برای ضربه زدن و چشم برای دیدن. بنابراین طبیعی به نظر می‌رسد که از خود بپرسیم اسکیزوفرنی به چه کار می‌آید و اختلال بی‌اشتهایی عصبی (آنورکسیا) به چه دردی می‌خورد؟ اما واقعیت این است که اختلال‌ها کارکرد خاصی ندارند. شایع‌ترین خطا در روان‌پزشکی تکاملی اشتباه گرفتن بیماری با سازواری است. این خطا که همه‌چیز محصول سازواری است به‌صورت طبیعی به ذهن انسان خطور می‌کند.