بریده‌هایی از کتاب سرنوشت انسان: برزخ و نفخه صور (به انضمام مباحث رجعت)

برخی برای یک نماز قضا شدن، تا یک سال شب زنده‌‌داری می‌کردند. یا برای یک غیبت، یک ختم قرآن می‌کردند. حال امام رضا (ع) می‌فرماید: اگر کسی چیزی ندارد که با آن از ظلمت گناه خارج شود، بسیار صلوات بفرستد، که صلوات قدرت پاک‌کنندگی شگفت‌انگیزی دارد.

در «کامل الزیارات» آمده است: عده‌ای روز قیامت که حور و قصور و بهشت برایشان آماده شده است، اطراف اباعبدالله الحسین (ع) جمع شده‌اند و او را رها نمی‌کنند و به بهشت توجه ندارند؛ چرا که با او نوعی سنخیت پیدا کرده‌اند و از او جدا نمی‌شوند.

فلسفه وجودی شیطان این بود که برای رشد استعدادهای انسان، جلوی او یک دو راهی درست کند؛ یک دو راهی خیر و شر که یک راهش انبیا و اولیا باشد و یک راهش شیطان. دو راهی خوب و بد، یک دو راهی حق و باطل، یک دو راهی خیر و شر، بندگی خدا، یا بندگی شیطان که انسان باید بر سر این دوراهی راه خودش را انتخاب کند. خودش با اختیار خودش راه سعادت و بندگی حق را انتخاب کند تا رشد کند.

درروایت آمده است که اجل شیطان در زمان حضرت ولی عصر (عج) به پایان می‌رسد و به دست حضرت کشته می‌شود.

عقیده به رجعت خودش یک عقیده قرآنی است که حدود هفتاد و شش آیه در این زمینه هست.

یکی از علمای بزرگوار معاصر، در حالی‌که خدمت حضرت ولی عصر (عج) مشرف شده بود، پرسیده بود: چه کنیم تا به شما نزدیک شویم؟ حضرت فرموده بودند: عملت را عمل امام زمانت قرار بده. این عالم بزرگوار می‌گوید: من از فرمایش حضرت این‌طور فهمیدم که هر کاری می‌کنی، ببین اگر حضرت بودند، چه می‌کردند.

امام باقر (ع) فرمودند: چه بسا فرزندی در زمان حیات پدر و مادرش به آن‌ها خوبی می‌کند و احترام می‌گذارد و اهل خیر و احسان است، اما وقتی پدر و مادر از دنیا رفتند، دیون و بدهی‌های او را نمی‌پردازد و دعا و هدیه‌ای برای آن‌ها نمی‌فرستد و عاق والدین می‌شود.

بهترین هدیه برای اموات طبق روایت پیامبر اکرم (ص)، دعا و استغفار است.

آتش قیامت صبح و شب ندارد

امام صادق (ع) در روایت دیگری فرمودند: سَمِعُوا وَ اَجابُوکُمْ وَ اِذا زُرْتُموهُمْ بَعْدَ طُلُوعِ الشَّمْسِ سَمِعوا وَ لَمْ یُجیبوُکُمْ؛ اگر اموات خود را قبل از طلوع آفتاب زیارت کنید، می‌شنوند و پاسخ می‌گویند. و هرگاه آن‌ها را بعد از طلوع آفتاب زیارت کنید، می‌شنوند و پاسخ شما را نمی‌دهند.

فوائد رفتن به قبرستان و زیارت اهل قبور عبارت‌اند از: ۱) تذکر و عبرت گرفتن و زدودن غفلت. ۲) خوشحال کردن اموات با هدیه. ۳) آمرزش خود و آن‌ها. ۴) اگر از خویشان باشد صله رحم است. ۵) مکان استجابت دعا است. ۶) اگر قبر معصوم باشد، تطهیر و نورانیت است.

در حدیث زیبایی از امام باقر (ع) چنین نقل شده است: وقتی از ایشان پرسیدند: فرج شما اهل بیت چه زمانی است؟ حضرت زمانه را به سه دوره تقسیم کردند: دوره گرگ، دوره میش، دوره ترازو. دوره گرگ، دوره ظلم و چپاول و گرگ صفتی است که حق اهل بیت (ع) غصب می‌شود. دوره میش دوره‌ای است که مردم آرام‌ترند، اثر ظلم را پذیرفته‌اند و با آن خو کرده‌اند، تکان نمی‌خورند و علیه ظلم فریادی و تلاشی نمی‌کنند. دوره سوم دوره ترازو است. در آن دوره مردم عدالت‌خواه و عدالت‌طلب شده‌اند و دیگر از انظلام و ظلم‌پذیری خارج شده‌اند. اینجا که مردم این روحیه را پیدا کرده‌اند، ظهور رخ می‌دهد.

یَجیءُ اَحَدُکُم اِلی کِیسِ اَخیهِ فَیَأخُذَ مِنْهُ حاجَتَهُ»؛ یعنی آیا آن‌قدر با هم صمیمی هستید و صفا و اعتماد بین شما هست که اگر یکی از شما احتیاج داشت، دست در جیب دیگری کند و به مقدار نیاز بردارد؟ او گفت: نه. حضرت فرمود: «فَهُمْ بِدِمائِهِمْ اَبْخَلُ»؛ این‌ها که حاضر نیستند از مالشان برای یکدیگر بگذرند، نسبت به نثار خونشان که بخیل‌ترند. چطور در راه اصلاح جامعه و احقاق حقوق دیگران حاضرند جان بدهند.

شما اگر بروید و ده دقیقه داخل یک قبر بنشینید و آن را نگاه کنید، بعید است آن روز دیگر گناهی بکنید؛ دروغی، غیبتی، نگاه حرامی. حداقل یک روز همه توجه شما به جایی است که گناهانمان به شکل‌های بدی به ما برمی‌گردد. به هر حال یکی از جاهایی که می‌تواند گرد و غبار غفلت را از دل و جان آدمی بزداید، قبرستان‌ها و زیارت اهل قبور است.

در دستورات دینی بسیار توصیه شده که به زیارت اهل قبور بروید. و فرموده‌اند: در هنگامی‌که خیلی شادید و هنگامی‌که خیلی غمگین هستید به قبرستان بروید،

امام صادق (ع) فرمودند: خَیْرُ ما یُخَلِّفُهُ الرَّجُلُ بَعدَهُ ثَلاثَهٌ: وَلَدٌ بارٌّ یَسْتَغْفِرُ لَهُ وَ سُنَّهُ خَیْرٍ یُقْتَدی بِهِ فیها وَ صَدَقَهٌ تَجری مِنْ بَعْدِهِ؛ بهترین چیزی که انسان از خود به یادگار می‌گذارد، سه چیز است: فرزند صالح و خوبی که برای او طلب مغفرت کند، سنت و رسم خوبی که از خود باقی بگذارد و پس از او مردم به آن عمل کنند و صدقۀ جاریه‌ای که پس از مرگش جریان داشته باشد.

یکی از علمای بزرگوار معاصر، در حالی‌که خدمت حضرت ولی عصر (عج) مشرف شده بود، پرسیده بود: چه کنیم تا به شما نزدیک شویم؟ حضرت فرموده بودند: عملت را عمل امام زمانت قرار بده. این عالم بزرگوار می‌گوید: من از فرمایش حضرت این‌طور فهمیدم که هر کاری می‌کنی، ببین اگر حضرت بودند، چه می‌کردند. مقصود این است: عرض کردم چگونه؟ فرمود: «بالإخلاص فی العمل.

بهشت آب خوشگوار و خاک خوشبویی دارد و در آن سرزمین‌هایی است سپید که در آن‌ها «سبحان الله و الله اکبر ولا حول و لا قوه الّا بالله» کشت می‌شود. به امتت بگو: از این نهال بسیار در آن بکارند.

بهشت آب خوشگوار و خاک خوشبویی دارد و در آن سرزمین‌هایی است سپید که در آن‌ها «سبحان الله و الله اکبر ولا حول و لا قوه الّا بالله» کشت می‌شود. به امتت بگو: از این نهال بسیار در آن بکارند.

هیچ مؤمنی بیمار نمی‌شود، جز این‌که به خاطر بیماری او ما بیمار می‌شویم و غمگین نمی‌شود، جز این‌که به خاطر حزن او ما محزون می‌شویم. و دعا نمی‌کند، جز این‌که ما آمین می‌گوییم. و ساکت نمی‌شود، جز این‌که برای او دعا می‌کنیم.