بریده‌هایی از کتاب تکه هایی که من شدند

بعضی‌وقت‌ها وقتی از خانه می‌زنم بیرون، احساس می‌کنم آدم کاملی هستم که با بوسه‌های مادرم که برای آینده‌ام هزار امید و آرزو دارد، راهی دنیا می‌شوم. اما وقتی به خانه برمی‌گردم احساس می‌کنم روحم هزاران تکه شده است. عشق مامان من را دوباره سرهم می‌کند.

وقتی خودت باشی آدم‌های مناسب برای خودت رو جذب می‌کنی. باید با خودت روراست باشی. برای اینکه یکی دیگه تو رو بخواد، چیزهایی رو که از بقیه متمایزت می‌کنه، تغییر نده.

هیچ‌وقت به این فکر نکرده بودم حقم است چیزهای خوبی در زندگی‌ام داشته باشم. شاید چون آدم‌های زیادی را می‌شناسم که خیلی تلاش می‌کنند، ولی باز هم به چیزهایی که لیاقتش را دارند نمی‌رسند

بدن‌هایمان دیگر انکارشده، ابزار دست دیگران و زیر ذره‌بینشان نیستند. بدن‌هایمان، برای خودمان است. هر لبخندمان یک اعتراض است. هر خنده‌مان یک معجزه.

«می‌دونی که خیلی دوست دارم دیگه؟ تو خواهرزادهٔ موردعلاقهٔ منی.» «من تنها خواهرزادهٔ توام.» ای.جی می‌گوید: «اون‌ها دیگه جزئیات بیخودیه.»

«ولی فکر کنم منظور مادربزرگم این بود که وقتی کسی ماجراهایی رو که برات پیش می‌آن می‌دونه، احساس بهتری داری. احساس می‌کنی اون آدم بهت پناه داده. همیشه بهم می‌گفت این‌طوریه که زخم‌های آدم خوب می‌شن.»

هیچ‌وقت به این فکر نکرده بودم حقم است چیزهای خوبی در زندگی‌ام داشته باشم. شاید چون آدم‌های زیادی را می‌شناسم که خیلی تلاش می‌کنند، ولی باز هم به چیزهایی که لیاقتش را دارند نمی‌رسند، بعضی‌وقت‌ها حتی چیزهایی را که لازم دارند هم ندارند.

می‌گویم: «مامان، من اینجا هم دوست دارم. ولی دوست‌های صمیمی نیستیم. فکر نکن می‌رم مدرسه و تنها یه گوشهٔ سالن غذاخوری می‌شینم. همه‌چی خوبه.»

امیدوارم روزی بیاید و خانواده‌مان به جایی برسد که فقط برای تشکر و قدردانی شکرگزاری کنیم، نه به‌خاطر اینکه خودمان را با آدم‌هایی مقایسه می‌کنیم که دارایی‌شان کمتر از ماست.

با خودم فکر می‌کنم نکند زندگی دخترهای سیاه‌پوست همین است، نکند تکه‌پاره‌ها را به هم بدوزم و دوباره همه‌چیز از هم بشکافد، بدوزم و بشکافد.

احساس می‌کنم مهم نیست چطور لباس بپوشم، مهم نیست چقدر محترمانه رفتار کنم، بعضی‌ها فقط آنچه را می‌بینند که خودشان می‌خواهند ببینند.

«یه ضرب‌المثل قدیمی هست که می‌گه می‌تونین به یه نفر یه ماهی بدین و یه روز اون رو سیر کنین، یا بهش ماهیگیری یاد بدین و یه عمر اون رو سیر کنین.»

آدم دوست‌هایی دارد که ارزش جنگیدن دارند، ولی بعضی‌وقت‌ها رفتن راحت‌تر است.

خورشیدی که بتابد و گرم نکند آزاردهنده است.

قبل از اینکه دربارهٔ قرار گذاشتن و این چیزها فکر کنم، باید نگران خودم باشم، چون اگه اول خودم رو دوست نداشته باشم و به خودم احترام نذارم، نمی‌تونم کسی رو دوست داشته باشم یا باهاشون درست رفتار کنم

اینکه بلد باشی کلمه‌ها رو بخونی و بدونی کِی ازشون استفاده کنی، مهم‌ترین دارایی یه آدمه.

وقتی توی اخبار، مردها و زن‌های غیرمسلح سیاه‌پوست را می‌بینم که هر روز تیر می‌خورند و می‌میرند، سخت است باور کنم این دنیا مال من است.

اینکه بلد باشی کلمه‌ها رو بخونی و بدونی کِی ازشون استفاده کنی، مهم‌ترین دارایی یه آدمه.

آدم‌هایی که خانه ندارند، قدرتی هم ندارند.

به جای اینکه او تلویزیون تماشا کند، انگار تلویزیون دارد او را تماشا می‌کند.