بریده‌هایی از کتاب تکه هایی که من شدند

«فراموش کردن یه نفر کار سختیه. آدم احساس می‌کنه قلبش برای همیشه شکسته، ولی حقیقت اینه که... این درد تا ابد باقی نمی‌مونه.»

من هم جواب دعای یک نفرم و هم رؤیای برآورده‌نشدهٔ یکی دیگر.

تاریخ را دوباره می‌نویسم. آن را تغییر می‌دهم تا تمام این آدم‌ها هنوز زنده باشند و عاشق شوند و زندگی کنند.

آدم دوست‌هایی دارد که ارزش جنگیدن دارند، ولی بعضی‌وقت‌ها رفتن راحت‌تر است.

من هم معمولی‌ام. تنها دارایی غیرمعمولی و خاصم، اسمم است: جِید. اما من به اندازهٔ یشم ارزش ندارم. زندگی‌ام هیچ چیز خارق‌العاده‌ای ندارد. ولی هرچه باشد مال من است، برای همین می‌خواهم باهاش یک کاری بکنم.

مهم نیست چطور لباس بپوشم، مهم نیست چقدر محترمانه رفتار کنم، بعضی‌ها فقط آنچه را می‌بینند که خودشان می‌خواهند ببینند.

انصاف نیست برای داشتن چیزهایی که حقمونه، احساس بدی داشته باشیم. ما هم خیلی تلاش می‌کنیم.»

«فراموش کردن یه نفر کار سختیه. آدم احساس می‌کنه قلبش برای همیشه شکسته، ولی حقیقت اینه که... این درد تا ابد باقی نمی‌مونه.»

وقتی خودت باشی آدم‌های مناسب برای خودت رو جذب می‌کنی. باید با خودت روراست باشی. برای اینکه یکی دیگه تو رو بخواد، چیزهایی رو که از بقیه متمایزت می‌کنه، تغییر نده. و کسی هم که تو رو نخواد، خب دیگه، خودش ضرر می‌کنه

می‌گویم: «تو دوست خوبی هستی. این خودش یه استعداده.»