بریده‌هایی از کتاب فرشته ای در برهوت

در قرآن آمده است که به حبل‌الله چنگ بزنید و متفرّق نشوید. حبل الله یعنی ریسمان الهی. حالا این ریسمان الهی چیست که خدا از ما خواسته به آن چنگ بزنیم و متفرّق نشویم. در تفاسیر شیعه و تفاسیر اهل سنّت آمده است که منظور از حبل‌الله امام علی علیه‌‌السلام است

علی(ع) در تمام اوصاف از همۀ صحابه برتر است. یعنی ما یک نفر را سراغ نداریم که در یک صفتِ نیکو از علی علیه‌السلام بالاتر و برتر باشد. در همه چیز علی برتری دارد. در علم. در تقوا. در زهد. در صداقت. در شجاعت. در همه چیز!

رسول خدا دخترش فاطمه را به آن دو نفر نداد. سرانجام حضرتِ فاطمه نصیب امام علی علیه‌السلام شد. شاید چون رسول خدا هم دخترش را داده به کسی که با خودش هم‌عقیده و هم‌کیش باشد! و نخواسته آدمی که از عقیده و کیش او نیست را به دامادی بگیرد.

چون از همان اوّل که سوار شدی، تا الآن داری دربارۀ امام علی حرف می‌زنی. رسول گفت: - اتفاقا ستون اصلی وحدت اسلامی همین امام علی است. عبدالحمید گیج نگاهش کرد و پرسید: - امام علی چه ربطی دارد به وحدت اسلامی؟ رسول گفت: - در روز غدیر رسول‌خدا دست امام علی را برد بالا و او را نشانِ تمام مردم دنیا داد، تا امام علی محور و ستونِ وحدت اسلامی باشد. تا به مردم بفهماند که دست در دست علی بگذارید و بدانید که تنهای تنها علی رکن و ستونِ وحدت اسلامی است. از خودتان بپرسید چرا رسولِ‌خدا در روز غدیر دستِ چند نفر از صحابه را در کنارِ دستِ علی بلند نکردند، چرا فقط دست علی بالا رفت؟ بالاخره آن روز میانِ جمعیّت اصحابِ زیادی ایستاده بودند، امّا رسولِ‌خدا تنها دستِ امام علی را بردند

رسولِ‌خدا در شکوه و افتخارِ او فرمود: علی شمشیرِ خداست.

توی تمام امامانِ دوازده‌گانه ما تنها به امام علی علیه‌السلام لقبِ امیرالمؤمنین می‌دهیم. تازه این لقب را هم خود خدا به امام علی داده و ما فقط اطاعت امر می‌کنیم.

- این تعبیری است که خلیفۀ دوّم برای امیرالمؤمنین به کار برده است. در حج جوانی برای زنی مزاحمت ایجاد کرد و امام علی او را دید و با ضربه‌ای او را از زنِ بیچاره دور کرد. جوان با گستاخی رفت پیشِ خلیفۀ دوّم و ماجرا را تعریف کرد و گفت: علی مرا با کتک از خانۀ خدا دور کرده است. خلیفۀ دوّم گفت: چشم خدا تو را دید و دستِ خدا تو را زد.

- باز هم علی. همه‌جا علی. انگار میانِ شما شیعه‌ها همیشۀ پایِ یک علی وسط است. اسم پدربزرگت چیست؟ رسول لبخندی زد و گفت: - اسم او هم علی‌ست. عبدالحمید با تعجّب و حیرت نگاهش کرد و با صدای بلندی گفت: - هر دو علی؟ هم پدر و هم پسر؟ رسول گفت: - بله. چه اشکالی دارد؟ اتفاقا از امام حسین علیه‌السلام سؤال کردند که چرا اسم تمام پسرهایت را علی گذاشته‌ای؟ امام جواب دادند اگر خدا پسرهای بیشتری به من می‌داد، من اسم تمام‌شان را علی می‌گذاشتم. از شدّت علاقۀ زیاد به پدرشان امام علی علیه‌السلام.

سفارش خداست در قرآن مجید وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللهِ جَمیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا وحدت اسلامی چیزی نیست جز پیروی از حبل‌الله؛ بی‌گمان، مخالفان حبل‌الله سربازان ابلیس، و دشمنان وحدت اسلامی هستند

پرستشِ غیرِ خدا کفر است. هر شخصی که امام علی را بپرستد، یا او را خدا بداند، ما آن شخص را کافر و مرتد می‌دانیم. پرستش تنهای تنها مخصوص خداست، نه هیچ‌کس دیگر. عبدالحمید گفت:

رسول رو به عبدالحمید کرد و گفت: - امّا من می‌گویم رسولِ‌خدا از ابابکر و معاویه عاقل‌تر نیست. عبدالحمید با تعجّب نگاهش کرد و پرسید: - چرا؟ رسول گفت: - چون به عقلِ ابابکر و معاویه رسید که بعد از خودشان جانشین انتخاب کنند و امّت اسلامی را در حیرانی رها نکنند، امّا این موضوع به عقلِ رسولِ‌خدا نرسید و طبقِ گفتۀ شما بعد از خودش جانشینی انتخاب نکرد!

دست علی بالا رفت، چون دستِ علی دستِ قرآن است. دستِ علی دستِ خداست. دستِ علی دستِ هدایت است. کسی که دست علی را با طناب ببندد، انگار دستِ هدایتِ خدا را با طناب بسته! و این همان کلام رسول خداست که فرمودند علی مع الحق و الحق مع علی.

توی روایات آمده است که همسرِ حضرتِ فاطمه را خودِ خدا انتخاب کرده است. یعنی آن‌هایی که برای خواستگاری آمدند و رد شدند، در اصل توسّطِ خود خدا جوابِ رد شنیده‌اند. و اگر امام علی انتخاب شده، این انتخاب در اصل انتخابِ خدا بوده.

الآن دورۀ وحدت اسلامی است. باید با وحدت و برادری و دوستی و رفاقت مسائل را حل کرد و اختلاف‌ها را کنار گذاشت.

رسول خدا فرمودند آن ریسمانی که باید به آن چنگ زد و از دورِ او متفرّق نشد، وصیّ من علی است.

تمام وجودش لرزید. تنش داغ شد. برگشت طرفِ صدا. حکیمه‌خاتون در قامتِ همیشگی ایستاده بود زیر باران. چقدر زیر باران نجیب‌تر و دوست‌داشتنی‌تر بود. خواست از موتور پیاده شود امّا انگار جانی توی پاهایش نبود. حکیمه‌خاتون جلو نیامد. همان دور ایستاد و نگاه کرد. رسول از تکان خوردنِ شانه‌های حکیمه‌خاتون فهمید که دارد گریه می‌کند. مات و مبهوت به هم نگاه کردند. توی سکوت و زیر باران. نگاه در نگاهِ هم، بدون حتّی یک واژه!

از قول عایشه آمده که رسولِ‌خدا فرمود: علی مع الحق و الحق مع علی! پس بگویید چه شد که این علی که حق با اوست، تویِ خانه‌اش نشست و به مسجد نرفت تا با ابابکر بیعت کند؟!

در روز غدیر رسول‌خدا دست امام علی را برد بالا و او را نشانِ تمام مردم دنیا داد، تا امام علی محور و ستونِ وحدت اسلامی باشد. تا به مردم بفهماند که دست در دست علی بگذارید و بدانید که تنهای تنها علی رکن و ستونِ وحدت اسلامی است.

با کمی تحقیق من و شما می‌توانیم حقیقت را پیدا کنیم. البته به آن شرط که تعصّب کورمان نکرده باشد.

ملاک حق بودن یک مطلب، گوش و چشمِ شما، و گوش و چشمِ من نیست.