بریده‌هایی از کتاب راهنمای مدیریت احساسات در محیط های کاری

به‌قول کیم اسکات در کتاب صراحت بیان، وقتی دیدگاه صادقانه‌ای را با دیگران در میان می‌گذارید، «می‌ترسید مبادا دیگران عصبانی شوند یا کینه‌جویی کنند. درحالی‌که آن‌ها معمولاً برای این‌که چنین چیزی را به‌زبان آورده‌اید قدردانِ شما هستند».

در زمان استراحت، از منطق محیط کارتان پیروی نکنید بسیاری از افراد به بهینه‌سازیِ اوقاتِ فراغتِ خود علاقهٔ شدیدی دارند. از افتادن در دام دستهٔ اول خودداری کنید، دستهٔ کسانی که با وسواس، سرگرمیِ خودشان را بیش‌تر از کار جدی می‌گیرند. اگر عاشق پیانوزدن هستید، خودتان را مجبور نکنید هر شب رأس ساعت هشت شب نیم ساعت پیانو بزنید، که بعد اگر یک روز نتوانستید تمرین کنید، خودتان را سرزنش کنید.

آریانا هافینگتون، بنیان‌گذار روزنامهٔ هافینگتون‌پست، با نگاه به قبل می‌گوید: «کاش می‌شد به گذشته برگردم و به خودم در جوانی بگویم "آریانا، اگه غیراز حسابی کارکردن، به دورشدن از کار، دوباره انرژی گرفتن و بازسازیِ خودت هم اهمیت بدی، عملکردت واقعاً بهتر می‌شه".»

لازم نیست دیگران را تخریب کنید، شخصیت شما بدون انجام این کار هم اعتبار دارد.

ما اغلب اندازه و گسترهٔ نیازهای عاطفی‌ای را که با خودمان به اداره می‌آوریم بسیار دست‌کم می‌گیریم. واکنش عاطفی بیش‌تر از رابطهٔ میانِ رئیس و کارمند بر انگیزه، تندرستی، ارتباطات، تصمیم‌گیری و موارد دیگر تأثیر می‌گذارد. بااین‌حال، بیش‌ترِ ما چنین احساساتی را نادیده می‌گیریم. چرا وقتی به حرفه‌ای‌بودن فکر می‌کنیم، فوراً تصور می‌کنیم باید احساساتمان را سرکوب کنیم؟

بااین‌که عادت داریم در وضع موجود بمانیم، تحقیقات نشان می‌دهند شاید تغییر ما را خوشحال‌تر کند.

ترس گذراست، درحالی‌که اضطراب غالباً روزها یا ماه‌ها دوام دارد.

بیش‌از سه‌چهارمِ افرادی که در روندهای استخدامیِ شرکت‌های حقوقی، مالی و مشاور درگیرند اقرار می‌کنند که براساس حسِ درونی‌شان تصمیم می‌گیرند (یک بانکدار دراین‌باره می‌گوید این کار مثل «قرارگذاشتن است»، طوری که انگار هیچ مشکلی در قرارش به‌وجود نیامده). به‌علاوه، خیلی زود قضاوت می‌کنیم: تحقیقات نشان می‌دهند مصاحبه‌ها در همان ده ثانیهٔ اول تمام می‌شوند. وقتی مصاحبه‌کنندگان ارزیابیِ اولیه‌شان را انجام می‌دهند، گفت‌وگوهای بعدی را تنها برای تأییدِ نظرِ خود به‌کار می‌برند. مشکل اتکا به احساسات در تصمیماتِ استخدامی این است که به استخدامِ افرادی منجر می‌شود که حس خوبی درموردشان داریم.

هیجان ما را به‌شدت خوش‌بین و دمدمی‌مزاج می‌کند. افرادِ هیجان‌زده فکر می‌کنند احتمال مریض‌شدنشان از دیگران کم‌تر است و احتمال دارد بیش‌تر پول خرج کنند

معمولاً واژه‌های «همیشه» و «هرگز» نشان‌دهندهٔ این‌اند که فکرتان دچار خودتخریبی شده است.