بریده‌هایی از کتاب کیمیاگر

ساربان جنگجو نبود، ولی اتفاق افتاده بود که به پیشگو مراجعه کند. بسیاری از آنان به او کلیاتی از زندگی‌اش گفتند و بعضی هم به دروغ‌بافی و لاف‌زنی پرداختند و موضوعات دروغ و مجعولی تحویلش دادند. تا روزی، یکی از مسن‌ترین (و مخوف‌ترین) آن‌ها، از او پرسید: «چرا می‌خواهی آینده را بشناسی؟» ساربان جواب داد: «برای این‌که بتوانم کاری کنم، تا اتفاقات را آن‌طور که خواست من است، تغییر دهم.» پیشگو در جوابش گفت: «بنابراین، این‌که آینده تو نخواهد شد...»

مردم خیالاتی‌اند و بر این تصور که دقیقا می‌دانند دیگران چگونه باید زندگی کنند، اما هیچ‌کس هرگز در طول عمرش یاد نگرفته است خود چگونه زندگی کند.

«چگونه می‌توان خدا را با رفتن به کنیسه و کلیسا شناخت؟» درحالی‌که وظیفه ما، کامل کردن ذهنیات است تا از طریق عینیات به «او» برسیم.

«من شبیه دیگر مردمان هستم، گردش دنیا و حوادث آن را آن‌طور که دلم می‌خواهد و آرزو می‌کنم می‌بینم، نه آن‌طور که حقیقتا اتفاق افتاده و نتیجه می‌دهند...»

«چگونه می‌توان خدا را با رفتن به کنیسه و کلیسا شناخت؟» درحالی‌که وظیفه ما، کامل کردن ذهنیات است تا از طریق عینیات به «او» برسیم.

چون یک دانه ماسه هم گویای لحظه‌ای از آفرینش است، و کائنات برای پیدایش آن میلیون‌ها سال وقت گذاشته‌اند. هرکس در روی زمین، قسمتی یا گنجی دارد که منتظر اوست،

«همیشه آغاز یک تلاش، با شانس مبتدیان` همراه است. و پایان آن با سختکوشی و مقاومت فاتحان.»

حالا به کاری مشغولم، که می‌توانستم از ده سال پیش هم شروع کنم. به هر صورت، خوشحالم که برای رسیدن به چنین روزی، بیست سال دیگر منتظر نشدم.»

«خدا صحرا را آفرید تا انسان از دیدن سایه نخل‌ها شاد شود.»

«کم‌حوصله و پرشتاب مباش.»

«اولین بار که ورق بازی کنی، مطمئنا خواهی برد. شانس، شانس مبتدی‌هاست...» «برای چه؟» «چون زندگی مایل است که تو با حدیث خویش` زندگی کنی.»

تپه‌های شنی با وزش باد جابجا می‌شوند، ولی... صحرا همیشه صحرا باقی می‌ماند. این است... افسانه عشق.

زمانی که آرزویی را در دل می‌پرورانیم، کائنات نیز می‌کوشند تا به آرزوی خود برسیم.»

«زمانی که به راستی، با همه وجودت آرزویی داشته باشی، کائنات به نحوی عمل می‌کند که تو بتوانی به آرزویت برسی...»

«چشم‌ها آینه روحند و نگاه نشان‌دهنده نیروی لایزال آن.»

«تاریک‌ترین لحظه، لحظه قبل از طلوع خورشید است.»

«همیشه آغاز یک تلاش، با شانس مبتدیان` همراه است. و پایان آن با سختکوشی و مقاومت فاتحان.»

«ما قلب‌ها، از ترس می‌میریم اگر ببینیم، عشقی که می‌توانست شادی‌آفرین باشد و با زیبایی‌ها همراه گردد، برای همیشه در زمان مدفون گردیده است.

فراگیری و آموزش فقط یک راه می‌شناسد آن هم سفر کردن` و سفر

«زمانی که آرزویی را در دل می‌پرورانیم، کائنات نیز می‌کوشند تا به آرزوی خود برسیم.»