بریده‌هایی از کتاب کیمیاگر

ترس از رنج` بدتر از خود رنج` است.

... که به او آن‌چنان اقبالی داد تا با یک زن صحرا آشنا شود. تا دریابد، عشق هرگز مانعی نیست که مرد در پی «حدیث خویش» نباشد.

«چیزی که همیشه آرزوی انجامش را داشتی؛ هر یک از آدم‌ها، از آغاز جوانی، حدیث خویش` را می‌شناسد. در این دوره از زندگی همه‌چیز روشن است و انجام‌شدنی، انسان از رؤیاها و آرزوهایی که دوست دارد در زندگی انجام دهد، وحشتی ندارد. با گذشت زمان، نیروی عجیب و اسرارآمیزی سعی می‌کند به آدم بفهماند که شکل‌دهی و انجام حدیث خویش` ناممکن است.»

«بزرگ‌ترین فریب دنیا دیگر چیست؟» «این‌که در یک لحظه از حیات خود، مالکیت و فرمان زندگی را از دست می‌دهیم و تصور می‌کنیم سرنوشت بر زندگی مسلط شده است، همین نکته، بزرگ‌ترین فریب دنیاست.»

«مردم، سهل و آسان به انگیزه زیستن خویش می‌رسند. شاید به همین دلیل است که خیلی زود هم از دستش می‌دهند و... این چنین است که دنیا به گردش خود ادامه می‌دهد.»

«دوستت دارم، چون‌که جهان ــ و هر آنچه در اوست ــ سعی کرد تا به تو برسم. به تو... .»

«زمانی که واقعا خواستار چیزی هستی، باید بدانی که این خواسته در ضمیر جهان متولد شده است و تو، فقط مأمور انجام دادنش بر روی زمین هستی. حتی اگر فقط هوس سفر کردن باشد یا ازدواج با دختر یک بازرگان... یا جستجوی گنج. روح دنیا از خوشبختی یا بدبختی هوس یا حسادت مردم انباشته است. هیچ نیست مگر یک چیز: تکمیل حدیث خویش` که آن‌هم، تنها اجبار انسان‌هاست. وقتی خواستار چیزی هستی، همه جهان در تکاپوی آن است که تو به خواسته‌ات برسی.»

«یا حضرت... «خانه من لایق نیست در آن پا نهی، بیمار من فقط با دم مسیحایی‌ات شفا می‌یابد...`

«او، همه پستی و بلندی‌هایت را می‌شناسد، کوه‌هایت را، تپه‌های شنی‌ات را، ارتفاعات صخره‌ای‌ات را... هیچ‌گاه بدون صید بازنمی‌گردد... و رفتار تو با او سخاوتمندانه است...»

«هنگامی‌که عاشقیم، پدیده‌ها را با مفاهیم بیش‌تری می‌بینیم.»

«آنچه می‌بینی مرحله نخست کار است، باید گوگرد ناخالص را تجزیه کنم، و در این راه نباید از شکست بترسم. وحشت از شکست به دوره‌ای مربوط است که تا به امروز مانع شده به اسرار خلقت پی ببرم. و حالا به کاری مشغولم، که می‌توانستم از ده سال پیش هم شروع کنم. به هر صورت، خوشحالم که برای رسیدن به چنین روزی، بیست سال دیگر منتظر نشدم.»

پیش از این، وقتی زنی را در انتظار می‌دیدم، به خوشبختی او رشک می‌بردم و آرزو می‌کردم همانند او باشم، اکنون می‌بینم، دیر نیست که به آرزویم برسم. من یک زن صحرا هستم. مسرور و مغرور و مایلم که مرد من مثل باد، بادی که دانه‌های ماسه را در صحرا جابجا می‌کند، سبکبال و آسوده‌خیال حرکت کند و... آزاد باشد... آزاد. و مایلم که مرد من به من امکان دهد که او را در صحرا بجویم، در آب و در ماه... »

«صحرا، مردان ما را می‌گیرد و به ندرت باز می‌گرداند و ما هم به تقدیر گردن می‌نهیم و از آن پس، آن‌ها را در ابری می‌بینیم که می‌گذرند و باران نمی‌دهند. در جمع جاندارانی که میان صخره‌ها پنهان می‌شوند و رو عیان نمی‌کنند یا در آب پرنعمتی که از اعماق زمین بیرون می‌زند، جاری می‌شود و زندگی می‌آورد و... و آن‌ها مظهری از همه‌چیز می‌شوند. جزیی از کل یا عین جان جهان`.

کسی که در حدیث دیگران کنجکاوی کند، هرگز موفق نمی‌شود حدیث خویش` را بشناسد.»

سرّ نیکبختی هشیار بودن در وقت دیدن زیبایی‌های اغواکننده جهان است، بی‌آن‌که قطره روغن درون قاشق از یاد برود.`»

«برای رسیدن به گنج لازم است خیلی مواظب نشانه`ها باشی. خداوند، برای هریک از ما در این دنیا راهی تعیین کرده که باید ادامه‌اش دهیم. کاری نداری جز این‌که آنچه را برای تو نوشته شده بخوانی.»

به او بگو که ترس از رنج` بدتر از خود رنج` است.

هیچ‌کس نمی‌تواند از چنگ قلبش رهایی یابد و فرار کند، پس بهتر است گفته‌هایش شنیده شود

«بنابراین، چرا باید به قلبم گوش کنم؟» «چون هیچ‌وقت موفق نمی‌شوی، خاموشش کنی. چنانچه کاری کنی که گفته‌هایش را نشنوی، او آن‌جا خواهد بود، در سینه تو، آرام نخواهد گرفت، و همه آنچه را که در باره زندگی و اسرار دنیا فکر می‌کند، بارها و بارها، تکرار خواهد کرد.»

جوان زیبایی [به نام نارسیس] هر روز، در آبگیری صورت خود را می‌دید و به تماشای زیبایی خود می‌نشست تا... تا که روزی محو زیبایی خود شد؛ در آب افتاد و غرق شد. در آبگیر، گلی رویید به نام... نرگس.