بریده‌هایی از کتاب مساله مهدویت: ویژگی‌های امام‌عصر (عج)

ما معتقدیم که هم اکنون منجی زنده است، اما ادیان دیگر غیر از اسلام و نیز بیشتر علمای اهل سنت معتقدند که منجی و موعود اکنون زنده نیست و در آخرالزمان متولد می‌گردد و زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد. البته حدود هفتاد نفر از علمای اهل سنت، شبیه همۀ علمای شیعه اعتقاد به زنده بودن حضرت دارند که در کتاب «منتخب الاثر» به آن اشاره شده است.

یکی از خصوصیات و صفات حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه، حیّ و زنده بودن است. این ویژگی از اعتقادات خاص ما شیعیان و طرفداران مکتب اهل‌بیت است. امام صادق علیه السلام فرمودند: إِنَّ الْحـُجَّةَ لَا تَقُومُ للهِ عَلَی خَلْقِهِ إِلَّا بِإِمَامٍ حَیٍّ یُعْرَفُ؛ حجت خدا بر مخلوقاتش اقامه نمی‌شود، مگر با امام زنده‌ای که شناخته شود. و این یکی از تفاوت‌های بسیار مهم مکتب اهل بیت با بقیۀ ادیان و مذاهب است. عقیده به منجی و موعود آخرالزمان یک عقیدۀ مشترک و همگانی بین همۀ ادیان و مذاهب است

هیچ مسلمانی نیست که دعائی کند که در آن درخواست قطع رحم یا گناه نباشد، مگر این‌که خداوند در ازای آن دعا یکی از سه چیز را می‌دهد: یا خواسته‌اش را زود برآوده می‌کند؛ یا بهتر از آن را در آخرت برایش ذخیره می‌کند، ‌و یا همسنگ با آنچه درخواست کرده است، از او بدی و شر دفع می‌کند.

اگر بدانیم حتی به یک نیت و فکر خوب، به یک حمد گفتن در هنگام بلا و سختی چقدر محتاجیم و تا چه اندازه کارگشاست که آخرتی را تأمین می‌کند، آن وقت به سادگی از کارهای خیر نمی‌گذریم و تلاش و سعی‌مان صد چندان می‌شود

خداوند به واسطۀ برخی شیعیان که اهل نماز هستند، بلا را از آن‌هایی که اهل نماز نیستند دفع می‌کند. و اگر همه بی‌نماز بودند، هلاک می‌شدند.

از خانه یکی از مسلمانان مدینه سرقتی شد در این مورد دو نفر مورد تهمت قرار گرفتند. یکی مسلمان بود و دیگری یهودی. هر دو را دستگیر کردند و به محضر پیامبر آورند. بین مسلمانان ولوله و دلهره‌ای شد که اگر ثابت شود مسلمان سرقت کرده، آبرویی برای ما در مدینه و نزد یهود باقی نمی‌ماند. خدمت پیامبر رسیدند و گفتند: آبروی مسلمانان در خطر است. آقا یک کاری کنید تا مسلمان تبرئه شود. از همین مصلحت سنجی‌هایی که گاه بعضی خود را عاقل‌تر از خدا و رسول هم می‌دانند و می‌گویند: حکم خدا تعطیل شود تا جلوی خارجی‌ها آبرویمان نرود. پیامبر فرمودند: آنچه باعث آبروریزی است، حکم به ناحق و ناعادلانه است.

اگر کسی فهمید که همۀ این نیازهای مادی و معنوی برای این است که در مقابل او خاضع شویم و غرور و استکبار را کنار بگذاریم و دردمندانه به دنبال او باشیم، آن وقت مضطر به حجت خدا که تنها طریق قرب و تنها راه معرفت به او هست هم خواهد شد.

اصلاً در برخی از روایات حکمت به تأخیر افتادن حکومت حضرت و آخرین دولت بودن آن را این دانسته‌اند که همۀ گروه‌ها و صنف‌های مدّعی بیایند و حکومت کنند، همۀ تجربه‌های بشری بیایند و تجربه کنند و به ناتوانی و عجز خود پی ببرند تا بعداً کسی مدعی نشود که اگر ما هم زمام حکومت را به دست می‌گرفتیم چنین و چنان می‌کردیم.

اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُنْزِلُ النِّقَمَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُغَیِّرُ النِّعَمِ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَحْبِسُ الدُّعَاءَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُنْزِلُ الْبَلَاء؛ خداوندا، آن گناهانی را که عذاب نازل می‌کند، ببخش! خدایا، آن گناهانی را که درِ نعمتت را به روی من می‌بندد ببخش! خدایا، آن گناهانی را که مانع قبولی دعاهایم می‌شود ببخش! خدایا، آن گناهانی را که بر من بلا می‌فرستد ببخش!

گاه یک مؤمن آن‌قدر عزیز می‌شود که به خاطر او بلا از جمعی برداشته می‌شود و مایۀ امان و امنیت می‌شود.

شیطان مگر خودش در عالم بالا نبود؟ مگر عالم ملکوت را شهود نکرد؟ مگر با ملائکه هم‌سخن نبود؟ ولی با وجود این شهود و علم به عوالم برتر، چون در خود نیازی در مقابل ولی خدا و حجت الهی حس نمی‌کرد و خودش را مستغنی، بلکه برتر از او می‌دانست، طغیان و سرکشی و معصیت کرد. عجیب است که نه تنها با وجود علم، بلکه با شهود عوالم بالا و ملکوت اعلی، باز معصیت کرد و از درگاه رحمت الهی رانده شد؛ چون خود را مضطر و محتاج به ولی خدا نمی‌دید؛ بلکه بی‌نیاز می‌دید. بنابراین، کلید گشایش و رفع مشکلات و درد‌ها همین اضطرار است.

پیامبر گاه می‌نشست و گریه می‌کرد. از او می‌پرسیدند چرا؟ می‌فرمود: «رحمةً للاَشقِیاءِ؛ از باب دلسوزی برای اشقیا»؛ چون می‌خواهند به جهنم بروند و پیامبر خدا از این‌که می‌بیند گروهی به سوی جهنم در حرکت‌اند ناراحت است؛ چون او پیامبر رحمت است.

خداوند متعال فرمود: یک جزء از صد جزء رحمت خودم را در عالم دنیا نازل کردم. همۀ مهربانی‌ها و رحمت‌ها و الفت‌هایی که در دنیا، از اول تاریخ تا قیامت، بین انسان‌ها، بین افراد خانواده، بین فامیل، بین دوستان، و حتی بین حیوانات وجود دارد، همه و همه اثر همان یک جزء رحمت نازلۀ خداوند است. نود و نه جزء دیگر آن رحمت، به اضافۀ همین یک جز، در آخرت ظهور می‌کند. چرا که عالم دنیا گنجایش ظهور آن را ندارد.

گاه خداوند خواستۀ مؤمنی را نمی‌دهد، ولی به جای آن در آخرت به او چیزی می‌دهد که وقتی مؤمن آن را می‌بیند می‌گوید: کاش هیچ کدام از دعاهایم در دنیا مستجاب نشده بود!

هیچ مسلمانی نیست که دعائی کند که در آن درخواست قطع رحم یا گناه نباشد، مگر این‌که خداوند در ازای آن دعا یکی از سه چیز را می‌دهد: یا خواسته‌اش را زود برآوده می‌کند؛ یا بهتر از آن را در آخرت برایش ذخیره می‌کند، ‌و یا همسنگ با آنچه درخواست کرده است، از او بدی و شر دفع می‌کند.

اما دلیل نقلی و قرآنی بر زنده بودن امام زمان عجل الله تعالی فرجه؛ سورۀ مبارکه قدر است. در روایتی از قول امام باقر علیه السلام آمده است: این سوره سورۀ‌ ولایت است. به وسیلۀ این سوره اثبات کنید که ولیّ خدا زنده است

سید بن طاووس در توصیه‌های خود به فرزندش می‌گوید: صدقه و دعا برای سلامتی حضرت را مقدم بر صدقه و دعا برای عزیزانت قرار بده که باعث می‌شود حضرت به تو توجه و احسان کند.

به قول مرحوم شیخ رجبعلی خیاط: من دلم برای خدا می‌سوزد. مشتریان خدا کم‌اند. همه به همه جا می‌روند، جز درِ خانۀ خدا!

اگر بدانیم حتی به یک نیت و فکر خوب، به یک حمد گفتن در هنگام بلا و سختی چقدر محتاجیم و تا چه اندازه کارگشاست که آخرتی را تأمین می‌کند، آن وقت به سادگی از کارهای خیر نمی‌گذریم و تلاش و سعی‌مان صد چندان می‌شود.

یکی از عالمان اخلاقی می‌فرمود: سال‌ها قبل که جوان بودم و در مدرسۀ فیضیه قم حجره داشتم، فقر شدیدی گریبانگیرم شد؛ به طوری که به مایحتاج اولیه نیاز پیدا کردم و کارد به استخوانم رسید. برای تأمین حاجت‌ها و نیازهای زندگی، در نامه‌ای به امام زمان عجل الله تعالی فرجه فهرستی از مایحتاج خود را نوشتم. همین که نوشتن نامه تمام شد، دیدم در حجره را می‌زنند. رفتم دیدم کسی عبا به سر کشیده و کسیۀ بزرگی در دست دارد. کسیه را جلوی سکوی حجره گذاشت و گفت: این آن چیزهایی است که می‌خواستی. اما آقا را برای این چیزها نخواهید. برای چند کیلو گوشت و برنج و روغن نخواهید.