معرفی ۲۳ رمان عاشقانه ایرانی معروف | بهترین رمان های عاشقانه ایرانی

نادر ابراهیمی در نوشتن عاشقانه‌ها توانمند بود. چنان تاثیرگذار و گیرا می‌نوشت که کتاب را که برمی‌داری دیگر دلت نمی‌خواهد بر زمین بگذاری. دلت می‌خواهد زمان کش بیاید و روز و شب نگذرند تا تو به انتهای روایت‌های او برسی؛ و چه افسوسی دارد تمام شدن هر کتابش. نوشته‌های او چنان لطیف‌اند که گاه با سرعت کمتری می‌خوانی مبادا خش بردارند. ابراهیمی عشق را چشیده و عصاره‌اش را با جان‌ودل خویش مخلوط کرده و ماحصل را بر کاغذ نقش می‌زد. همین است که عشقی که او از آن می‌گوید، باورپذیر و ملموس است. او موفق به دریافت چندین جایزه ازجمله جایزه نخست براتیسلاوا، جایزه نخست تعلیم و تربیت یونسکو و جایزه‌ کتاب برگزیده‌ سال ایران شده است. همچنین پس از نوشتن داستان بلند «آتش بدون دود» توانست عنوان «نویسنده‌ برگزیده ادبیات داستانی ۲۰ سال بعد از انقلاب» را نیز به خاطر این کتاب هفت‌جلدی دست بیاورد.

«یک عاشقانه آرام» روایت سیر زندگی مبتنی بر عشق گیله‌مرد مبارز و سیاسی و عسل، دختر آذری و سیاسی مسلک است؛ روایتی زیبا و شاعرانه از تلاش این دو در گریز از روزمرگی و روشن نگه‌داشتن آتش عشقشان. داستان از آشنایی این دو شروع‌شده و با ازدواجی عاشقانه پیش می‌رود. ابراهیمی در این داستان مواجهه این زوج با مشکلات متعدد پیش روی را به تصویر کشیده و تاثیر عشق بر این گذار را در طول سالیان روایت می‌کند. این رمان عاشقانه ایرانی با چنان استقبالی از سوی خوانندگان مواجه شده که همچنان تجدید چاپ می‌شود.

داستان در سال ۱۳۱۳ در کرمانشاه رخ می‌دهد. آهوخانم زنی زحمتکش، بردبار و بزرگوار است. آدم‌ها و ماجراها پیرامون آهوخانم شکل می‌گیرند و او آن‌چنان بر تمامی داستان تأثیر می‌گذارد که حتی در صحنه‌هایی که حضور ندارد، وجودش محسوس است. شوهرش، سید میران سرابی، نانوا و رئیس صنف نانوایان کرمانشاه، پشت ترازوی مغازه‌اش نشسته است که زن زیبارویی وارد می‌شود. زنی به‌نام هما که پس از چهار سال زندگی به دلیل ستم‌های شوهرش، مهرش را حلال و جانش را آزاد کرده است.

[«سید مجتبی آقابزرگ علوی» که او را با نام «بزرگ علوی» می‌شناسیم متولد سال ۱۲۸۲ در محله چاله‌میدان تهران است. او نویسنده‌ای است که همواره تلاش کرده در داستان‌هایش تصویری درست و به‌جا از وضعیت جامعه‌ی آن روز داشته باشد و اوضاع سیاسی و اجتماعی زمانه بر نوشته‌های او ردی باقی گذاشته‌اند. او در سال ۱۳۱۵ به زندان افتاد. پس از آزادی دو کتاب متاثر از این دوران به رشته تحریر درآورد. در یک نگاه اجمالی می‌توان گفت که رگه‌هایی از آرمان‌های سیاسی و حزبی او در تمامی آثارش مشهود است. یکی از کسانی که داستان‌نویسی مدرن ایرانی به‌نوعی به او مدیون است، بزرگ علوی است. از میان آثار او می‌توان به «انتظار»، «ازبک‌ها»، «پنجاه‌وسه نفر»، «چمدان»، «روایت»، «سالاری‌ها»، «موریانه» و «چشم‌هایش» اشاره کرد.

این کتاب در سه فصل با عناوینِ باران رویای پاییز، پنج نامه از ساحل چم‌خاله به ستاره‌آباد، پایان بارانِ رویا نوشته شده و ماجرای دلدادگی پسر کشاورز به معشوقه‌اش هلیا است. آن دو از کودکی باهم بزرگ می‌شوند و همدیگر را بسیار دوست می‌دارند اما هلیا خان‌زاده است و خانواده‌اش با ازدواج او با پسر رعیت رضایت نمی‌دهند. آن‌ها به «چم‌خاله» فرار می‌کنند تا دور از خانواده‌هایشان زندگی را در کنار هم آغاز کنند اما پس از مدتی هلیا پسر را رها کرده و به شهرشان بازمی‌گردد. پسر سال‌ها در چم‌خاله می‌ماند و دست به نوشتن نامه‌هایی سوزناک برای هلیا می‌زند.

«دار سایه‌ی درازی‌ داشت‌. وحشتناک‌ و عجیب‌. خورشید که‌ برمی‌آمد، سایه‌اش‌ از جلو همه‌ی مغازه‌ها و خانه‌ها می‌گذشت‌.»
سال‌ بلوا با این‌ صحنه شگفت‌ آغاز می‌شود. زمانِ تاریخیِ داستان، اواخر سلطنت رضا شاه، وقایع شهریورِ بیست و سال‌های جنگ جهانی دوم است. داستان در هفت شب اتفاق می‌افتد. راویِ شب‌های زوج، دانای کل (نویسنده) و راوی شب‌های فرد، شخصیت اصلی یعنی «نوشا» (نوش‌آفرین) است. دختری‌ که‌ پدرش‌ سرهنگ‌ است‌ و در آرزوی‌ صعود از پله‌های‌ ترقی‌ مدام‌ سقوط‌ می‌کند. سرهنگ‌ هرگز به‌ پایتخت‌ خوانده‌ نمی‌شود.
نو‌شا نیز به‌ جای‌ آن‌که‌ همسر ولی‌عهد و ملکه‌ی ایران‌ شود، به‌ ناچار همسر یک پزشک می‌شود. در حالی نوشا دل‌ سپرده‌‌ی عشق‌ کوزه‌گری‌ غریب‌ است و ازدواجش نتیجه‌ی شومی دارد.

«مصطفی مستور» نویسنده، مترجم و پژوهشگر معاصر متولد اهواز است که علاقه‌اش به دنیای ادبیات او را بر آن داشت تا پس از تحصیل در رشته عمران، به این دنیای جذاب روی آورده و تحصیلات تکمیلی خویش را در رشته ادبیات ادامه دهد. مستور از نویسندگانی است که بیان روایی خاص خود را دارد. او حتی علاقه خود به فلسفه را با دنیای داستان‌هایی که روایت می‌کند درمی‌آمیزد و سوال‌هایی را در باب چیستی و چرایی حقیقت و جهان، به‌عنوان دغدغه‌ی ذهنی قهرمان‌های داستان‌هایش در متن روایت مطرح می‌کند و برای یافتن پاسخی درخور، تلاش می‌کند. مصطفی مستور «برگزیده بهترین رمان سال‌های ۷۹ و ۸۰ جشنواره قلم زرین برای کتاب روی ماه خداوند را ببوس»، «برنده لوح تقدیر از نخستین مسابقه داستان‌نویسی صادق هدایت» و «برنده جایزه سوم مسابقه داستان کوتاه مجله ادبیات داستانی» است.

کتاب «عشق و چیزهای دیگر» روایتی به‌صراحت عنوانش است. مستور در این کتاب راوی داستانی پیرامون عشق است. روایت زندگی جوانی اهوازی که متولد سال‌های پس از جنگ است و در کودکی موج انفجار بر او تاثیر گذاشته و اکنون دردی را در سر و گوش از آن به یادگار دارد. مستور از زندگی و تحصیل او در تهران و داستان جذاب و پرکشش آشنایی‌اش با دختری و عاشق شدنش می‌گوید. دختر و پسر داستان مستور دیدگاه‌هایی متفاوت به عشق دارند و همین موضوع ماجرا را پیش می‌برد. نویسنده در این رمان عاشقانه ایرانی در پی بیان حقیقت انسان و چگونگی تعامل او با زندگی است.

«بامداد خمار» در زمانه‌ای که به بازار آمد توانست مخاطبان نه‌چندان اندک خود را به‌زودی بیابد و این اتفاق تاکنون ادامه داشته است. «بامداد خمار» که نخستین اثر فتانه حاج سید جوادی است از عشقی نافرجام روایت می‌کند. عشقی سوزان که وصال را تجربه کرده و پس از گذشت مدت‌زمانی نه‌چندان طولانی و فرونشستن تب‌وتاب‌های اولیه‌اش، روی دیگر خود را نشان داده و ناسازگاری‌های برآمده از چشم بستن‌های پیش از ازدواج، رخ می‌نمایاند. نویسنده این رمان عاشقانه ایرانی ، ایده اصلی داستان را از زندگی‌های عاشقانه‌ی پیرامون خود که سرانجام خوشی نداشته‌اند، گرفته است. او دلیل استقبال زیاد از رمان عاشقانه خود را پرداختنش به موضوعی فراگیر در روابط اجتماعی و پیچیدگی روابط انسانی می‌داند.

داستان اتفاق تازه‌ای نیست و همان عشق پسری فقیر به دختری از خانو‌اده‌ای ثروتمند، اصرار به ازدواج، مخالف خانواده و باقی قضایاست؛ اما نویسنده توانسته این ماجرای ساده را به طرزی باورپذیر روایت کند. البته برگرفتن موضوع‌ها از زندگی‌های عادی که هرکدام از ما تجربه می‌کنیم هم اهرمی قوی در ملموس بودن کل جریان است. کتاب بامداد خمار یکی از پرفروش ترین رمان های ایرانی است.

«سووشون» نوشته‌ی نویسنده‌ی سرشناس ایرانی و نخستین زن داستان‌نویس حرفه‌ای ایران خانم سیمین دانشور است. این کتاب که در سال ۱۳۴۸ منتشرشده، از پرفروش‌ترین و تاثیرگذارترین آثار ادبیات معاصر به شمار می‌آید. اقبال به کتاب چنان بود که به زبان‌هایی چون انگلیسی، فرانسوی، ایتالیایی و ژاپنی ترجمه‌ شده است. رمان در ژانر واقع‌گرا جای می‌گیرد و لایه‌های نمادین و تاریخی بسیاری که دارد، در کنار ترکیب رئالیسم اجتماعی و استفاده از تمثیل‌های اسطوره‌ای، آن را در این ژانر برجسته می‌کند. زبان نوشتاری که نویسنده انتخاب کرده ساده و روان است و در عین حال با بهره‌بردن از اصطلاحات شیرازی فضایی بومی در داستان خلق‌شده است.
داستان پیرامون تحولات اجتماعی ایران در دهه‌ی ۱۳۲۰ شکل‌ گرفته است؛ درست زمانی که جنگ جهانی دوم در جریان بود و مقاومت در برابر اشغال نیروهای خارجی در کشور وجود داشت. در همین دوران یوسف که زمین‌داری روشنفکر است، از فروش غله به نیروهای انگلیس خودداری کرده و در مبارزه با اشغال‌گران کشته می‌شود. زری همسر یوسف که زنی محافظه‌کار بوده پس از این واقعه به کنشگری اجتماعی تبدیل می‌شود. داستان که با یک عروسی شروع‌شده، با تشییع پیکر یوسف به پایان می‌رسد.

«روی ماه خداوند را ببوس» اثر مصطفی مستور است که در سال ۱۳۷۹ منتشر و بارها و بارها تجدید چاپ شده به زبان‌های روسی، عربی و اندونزیایی ترجمه‌ شده است. رمان در ژانر فلسفی-هستی‌شناسانه نگاشته‌شده و رویکردهای اجتماعی و مذهبی به‌وضوح در آن به چشم می‌خورد. نویسنده نگاهی به سبک رئالیسم نیز داشته و با بهره بردن از نمادگرایی داستان را به پیش برده است. نویسنده روایت اول شخص را برای رمانش انتخاب کرده است. یک دانشجوی رشته‌ی دکترای جامعه‌شناسی در روند انجام پایان‌نامه‌اش با موضوع خودکشی فیزیکدانی برجسته، به نکات متناقضی در زندگی او برمی‌خورد. هم‌زمانی این اتفاق با سایر ماجراهایی که در زندگی با آنها روبه‌رو می‌شود، او را به شک در وجود خدا می‌رساند اما این نامزد اوست که در مقابل این تردید ایستاده و همینجاست که تقابل شک و ایمان در داستان شکل می‌گیرد. نویسنده شخصیت‌پردازی قهرمان اصلی را با تمرکز بر تحول درونی او و تضادی که با دیدگاه نامزدش شکل می‌گیرد، دیده است.

«سمفونی مردگان» اثر نویسنده، نمایشنامه‌نویس و روزنامه‌نگار ایرانی، عباس معروفی است که چاپ اول آن سال ۱۳۶۸ بوده است. این رمان که در سال ۲۰۰۱ برنده‌ی جایزه‌ی بنیاد سورکامپ شد، در ژانر تراژیک-نمادین قرار می‌گیرد و نویسنده به‌خوبی از عناصر رئالیسم جادویی و جریان سیال ذهن بهره برده و مخاطب را در جریان داستان نگاه داشته است. رمان جریان تقابل سنت و مدرنیته را در خانواده‌ای پدرسالار روایت می‌کند. قهرمان اصلی با نام آیدین جوانی اهل کتاب و تحصیل است اما پدر این را نپذیرفته و او را برای کار در مغازه می‌خواهد. این تقابل منجر به بروز تنش‌هایی در خانواده می‌شود. حسادت برادر کوچک‌تر، مرگ پدر، جدال بر سر میراث به‌جامانده از پدر، شکست زندگی مشترک خواهر و… همگی پایانی تلخ را رقم می‌زنند. کتاب را می‌توان تصویری از جامعه ایران در گذر از سنت به مدرنیته و قهرمان داستان را نماد قشر روشنفکر سرکوب‌شده دانست. این کتاب به زبان‌های انگلیسی، آلمانی، عربی و کردی ترجمه‌شده است.

«چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم» اثر شناخته‌شده‌ی زویا پیرزاد نویسنده‌ی ایرانی ارمنی‌تبار است که در سال ۱۳۸۰ نوشته و تا کنون بارها و بارها تجدید چاپ شده است. این رمان که در دسته‌ی آثار کلاسیک ادبیات معاصر ایران جای دارد، در ژانر اجتماعی-روان‌شناختی جای می‌گیرد و نویسنده با بهره بردن از سبک زنانه‌نویسی و استفاده از عناصر رئالیسم روزمره توانسته اثری ماندگار خلق کند. خانم پیرزاد در این رمان دست بر روی موضوعی ساده اما همه‌گیر گذاشته است. او به روزمره‌های زن ارمنی خانه‌داری در دهه‌ی ۴۰ شمسی می‌پردازد که در آبادان ساکن است. ورود همسایه‌ای جدید سبب بروز تناقضات عاطفی در زن می‌شود. او در دوراهی تعهد خانوادگی و تمایلات شخصی مانده و داستان در فضایی باز و بدون پایانی قطعی به اتمام می‌رسد. پیرزاد ضمن توصیف دقیق آبادان و شهرکی که قهرمان داستان در آن ساکن است، تصویری روشن از آنها به خواننده ارائه‌ داده و با تمرکز بر روان‌شناسی زنانه‌ای که در آن تواناست، به‌صورت غیرمستقیم نقش سنتی زنان در خانه و خانواده را نقد کرده است. این رمان که توانسته جوایز گلشیری، یلدا و کتاب سال وزارت ارشاد را کسب کند به زبان‌های فرانسوی، انگلیسی و آلمانی ترجمه‌ شده است.

«کیمیا خاتون» نوشته‌ی سعیده قدس بنیانگذار موسسه خیریه‌ی محک و از زنان برتر جهان در سال ۲۰۰۸ به انتخاب وال‌استریت ژورنال است. این کتاب که در سال ۱۳۸۳ چاپ‌ شده است به زندگی کیمیا خاتون، دخترخوانده‌ی مولوی و همسر شمس تبریزی می‌پردازد. کتاب که بارهاوبارها تجدید چاپ شده، در ژانر رمان تاریخی-عرفانی قرار می‌گیرد. نویسنده با بهره‌گیری از رئالیسم جادویی و روایت روان‌شناختی به این رابطه‌ی عاشقانه می‌پردازد. خانم قدس نثری شاعرانه را برای کتاب خود انتخاب‌ کرده و توانسته با پرداختن به جزئیاتی دقیق از شهر تاریخی قونیه و شخصیت‌پردازی درست و عمیق خواننده را با محتوایی جذاب روبه‌رو کند. کیمیا دختر مولانا که عشق دیگری در سر دارد در پی دل‌باختن شمس به او و با موافقت مولانا، علی‌رغم مخالفت دیگران به ازدواج او درمی‌آید و وارد زندگی‌ای می‌شود که سلطه‌ی شمس بر آن مشهود است. این زندگی پایان خوشی نداشته و با مرگ مبهم کیمیا به پایان می‌رسد. این کتاب که جایزه‌ی کتاب سال پروین اعتصامی را از آن خود کرده و پرفروش‌ترین رمان تاریخی ایرانی در دهه‌ی ۸۰ بوده است به زبان‌های انگلیسی، ترکی و عربی ترجمه‌ شده است. اگر اهل شنیدن کتاب‌ها باشید، نسخه‌ی صوتی این کتاب با صدای پروین محمدیان در دسترس است.

«ثریا در اغما» اثر اسماعیل فصیح نویسنده و مترجم ایرانی است. فصیح ازجمله نویسندگانی است که در اغلب آثارش رویکردی اجتماعی دیده می‌شود. در آثار او همچنین اشاره و پرداختن به جنگ ایران و عراق نیز دیده می‌شود. این رمان در ژانر واقع‌گرایی اجتماعی قرار می‌گیرد و نویسنده ضمن حفظ رویکرد منتقدانه‌اش به جنگ و مهاجرت، با ترکیب خاطره‌‌نویسی و روایت نمادین این اثر را خلق‌کرده است. نویسنده زبان راوی اول شخص را برای رمان خود انتخاب‌کرده و به شرح زندگی و احوال درونی جلال آریان قهرمان داستان می‌پردازد که در بحبوحه‌ی جنگ در پی به کما رفتن ثریا که در خارج از کشور بوده، به فرانسه سفر می‌کند. مواجهه‌ی او با عشقی قدیمی و مشاهده‌ی احوال ایرانیانی که فارغ از سختی جنگ و رنجی که ایرانیان در وطن با آن دست به گریبان هستند، او را به تناقضی درونی می‌رساند. این کتاب به زبان‌های عربی و انگلیسی ترجمه‌شده است.

«من او» اثری از رضا امیرخانی است که نشر افق آن را در سال ۱۳۷۸ چاپ کرده است. در پی استقبال زیاد خوانندگان، کتاب «من او» تا سال ۱۴۰۴ بیش از ۷۰ بار تجدید چاپ شده است. رمان در ژانر عرفانی-اجتماعی جای گرفته و نویسنده با ترکیبی از عشق زمینی و مفاهیم عرفانی تلاش‌کرده روایتی جذاب به خواننده ارائه دهد. امیرخانی در روایت این رمان خود، دو راوی را که یکی خود و دیگری قهرمان اصلی داستان است، انتخاب کرده است و به روایت زندگی علی فتاح، جوانی که در خانواده‌ای مذهبی بالیده و عشق او به دختر خدمتکار خانه‌شان می‌پردازد. روایت این عشق از جانب نویسنده به مفاهیم عرفانی و حقیقت مطلق گره می‌خورد. این کتاب به زبان‌های اندونزیایی، روسی، عربی و بوسنیایی ترجمه‌ شده است.

«هرس» نوشته‌ی نسیم مرعشی نویسنده و فیلم‌نامه‌نویس است که او را با کتاب «پاییز فصل آخر سال است» می‌شناسیم. رمان هرس در سال ۱۳۹۶ توسط نشر چشمه منتشر شده است. داستان با روایت زندگی زوجی خرمشهری پیش از جنگ و پس از آن، تاثیرات جنگ بر روان آدمی و عدم حضور مردان در زندگی پس از جنگ به دلایل مختلف برآمده از خود جنگ می‌پردازد. این زوج در پی ازدست‌دادن فرزندشان در جنگ روالی متفاوت را در زندگی از سر گذرانده و آشفتگی و جنون از یکسو و درگیر معناشدن از دیگرسو آنها را تحت فشار می‌گذارد. کتاب نامزد جایزه‌ی کتاب سال ایران بوده و به زبان‌های عربی و انگلیسی ترجمه‌ شده است.

«آب‌نبات هل‌دار» نوشته‌ی مهرداد صدیقی است و در سال ۱۳۹۲ منتشر شده است. رمان در ژانر طنز اجتماعی و نیز ادبیات جنگ جای می‌گیرد. داستان زندگی محسن پسربچه بازیگوش خانواده‌ای خراسانی را در بجنورد روایت می‌کند و به روزمرگی‌های مردم در پشت جبهه و شادی‌های کوچک آن زمان می‌پردازد. نویسنده با بهره‌گرفتن از لهجه در متن، توانسته جذابیتی برای مخاطب ایجاد کند. این کتاب نامزد جایزه‌ی جلال آل احمد و برگزیده‌ی مسابقه «بخون و ببر» خندوانه شده است. مجموعه‌ی‌آب‌نبات‌ها از پرطرفدارترین رمان‌های ایرانی است.

رمان مشهور «دایی جان ناپلئون» اثر ایرج پزشکزاد نویسنده، طنزپرداز و دیپلمات ایرانی است. این رمان ابتدا به‌صورت پاورقی در مجله فردوسی و با نام مستعار الف. پ. آشنا به چاپ رسیده است. رمان به زندگی خانواده‌ای اشرافی در دهه‌ی ۱۳۲۰ می‌پردازد. داستان حول محور توهمات دایی جان و افکار او پیرامون توطئه انگلیسی‌ها و تعاملات طنزآمیز او با خانواده و اطرافیان است. کتاب به دلیل انتقادهای سیاسی که به آن واردشده بود به مدت ۴۰ سال ممنوعیت چاپ داشت. در نهایت و پس از انتشار با استقبال مخاطبان روبه‌رو و نسخه‌ی تصویری آن در چارچوب یک سریال تلویزیونی به کارگردانی ناصر تقوایی ساخته شد و شخصیت‌های داستان و تکیه‌کلام‌هایشان بین مردم ماندگار شدند. این رمان به چندین زبان ازجمله انگلیسی، فرانسوی و روسی ترجمه‌ شده است.

«سعیده شفیعی» نویسنده، روزنامه‌نگار و پژوهشگر متولد تهران است. او که کارشناسی ارشد خود را در رشته اقتصاد گرفته است در روزنامه‌های شرق و دنیای اقتصاد فعالیت داشته و در کارنامه‌اش دو کتاب پژوهشی در حوزه اقتصاد دارد. روایت عاشقانه‌ی «دختر پیچ» نخستین رمان این نویسنده است که در قالب داستان‌گویی و به‌صورت ماجرا محور پیش می‌رود. شفیعی در ابتدای کتاب توضیح داده که در نگارش این داستان از برخی وقایع و خاطره‌های واقعی وام گرفته است اما بخش عمده آن ساخته‌وپرداخته تخیل خود اوست.
زعفران‌کارها بین خود افسانه‌ای دارند که می‌گوید زعفران برای کسی که آن را می‌کارد شوم است. سعیده شفیعی رمان دختر پیچ را بر مبنای این افسانه نگاشته است. او در این کتاب عشق را محور اصلی و ستون استوار داستان قرار داده و روایت اصلی و تمامی خرده‌روایت‌هایش را با اتکا به این محور پیش می‌برد. این رمان با دو داستان مجزا از زندگی پسری که فارغ‌التحصیل رشته اقتصاد است و پس از اتمام تحصیل به‌عنوان ممیز مالیاتی در شهر مشهد مشغول به کار شده است و دختری که در یک ملاقات کاری شیفته‌ی این پسر می‌شود، پیش می‌رود. دو داستان در نقطه‌ای طلایی باهم تلاقی کرده و روایت اصلی را شکل می‌دهند. بیان روایی و ساده‌ی این رمان عاشقانه سبب شده تا این ماجرای سرشار از خرده‌روایت‌های ریزودرشت، خواندنی و جذاب باشد.

سیگار شکلاتی یکی از رمان‌های هما پوراصفهانی است که در ژانر عاشقانه و جنایی نوشته شده است. هما پوراصفهانی این روزها در بازار رمان و داستان ایرانی صاحب نام شده و کتاب‌هایش به سرعت در لیست کتاب‌های پرفروش قرار می‌گیرد. شهرت این رمان‌ها تا حدی در گرو حضورشان در سایت‌های دانلود رمان مانند رمان نودوهشتی‌ها  و یک رمان است. البته پس از مدتی پوراصفهانی از همه‌ی طرفدارنش خواست تا این کتاب‌ها را به صورت قانونی هم تهیه کنند.

ماجرای کتاب سیگار شکلاتی درباره شهراد، اردلان و ساراست. شهراد پسر جوانی است که بار سنگین گذشته‌ای تلخ را به دوش می‌کشد. اردلان فردی فداکار است. سارا هم دختری داغ‌دیده با شخصیتی قوی و مستقل است که در پی انتقام‌جویی خود را در باتلاقی بی‌انتها غرق می‌کند.  بین این سه یک مثلث عشقی شکل می‌گیرد.

‌رمان نمک‌گیر درباره دختر جوانی به نام پرستو است. او کاشان زندگی می‌کند و به همراه اقوام و دوستانش یک کارگاه کوچک قلی‌بافی دارند. پرستو تصمیم گرفته است که دیگر قالی‌های کارگاه را به واسطه‌ها نفروشد و خودش برای فروش فرش‌ها اقدام کند، پس به تهران می‌اید. او در یک حجره فرش فروشی با مردی به نام جهانگیری روبه‌رو می‌شود و به او یک فرش می‌فروشد. اما تمام پول را نمی‌گیرد و فقط به یک رسید اکتفا می‌کند. اما همه چیز زمانی به هم می‌ریزد که جهانگیری بدون پرداخت پول می‌میرد و حالا پرستو باید ثابت کند او بدهکار است. در این میان با پسر جهانگیری، روزبه آشنا می‌شود.

جولیان بارنز در کتاب فقط یک داستان می‌گوید: «همه ما فقط یک داستان تعریف کردنی داریم. منظورم این نیست که در زندگی فقط یک اتفاق برای ما پیش می‌آید. حوادث بیشماری هست که آن‌ها را به داستان‌های بی‌شمار تبدیل می‌کنیم. اما فقط یکی از آن‌هاست که مهم است. در نهایت فقط یک داستان است که ارزش روایت دارد. کتاب «راه طولانی بود، از عشق حرف زدیم» هم همان داستان تعریف‌کردنی مصطفی، شخصیت اول داستان رسول یونان در کتاب «راه طولانی بود، از عشق حرف زدیم» است. او در این کتاب در ۳ فصل ماجرای زندگیش را تعریف می‌کند و ماجرای شکست‌خوردنش در کار، عاشق شدن در روزهای اوج ناامیدی و شکست خوردنش در عشق و فرو رفتن در چاه افسردگی را روایت می‌کند. اما داستان به اینجا ختم نمی‌شود و مصطفی بار دیگر بر می‌خیزد…