سنکا

«لوسییوس آنییوس سنکا» (Lucius Annaeus Seneca) در ۴ پیش از میلاد به دنیا آمد و تا سال ۶۵ میلادی زیست. او اهل رم، فیلسوف رواقی، سیاست‌مدار، نمایشنامه‌نویس معلم و مشاور «نرون» بود. سنکا مجبور شد به‌اتهام هم‌دستی در توطئهٔ قتل امپراتور خودکشی کند. از او ۹ نمایشنامهٔ تراژدی و یک کمدی به جا مانده است. عنوان برخی از این آثار عبارت است از «هرکول دیوانه»، «زنان تروا»، «فدرا»، «توئستس» و «اودیپوس». او همچون نویسندگان هم‌عصر خود به‌شدت تحت‌تأثیر هنر و ادبیات یونان بود. این نویسنده معتقد بود که طبیعت معیاری است که انسان باید هماهنگ با آن زندگی کند و اصل برابری انسان‌ها را قبول داشت. او از فلاسفهٔ رواقیون و مذهب او نوعی دئیسم ساده (خداپرستی بدون اعتقاد به پیغمبران) بود. او صاحب تألیفات متعدد در فلسفه است و کتابی در علم فیزیک نوشته که اهمیت دارد. از جمله کتاب‌های فلسفی او یکی به نام «مروت» که خطاب به نرون است و دیگر کتابی موسوم به «مراحم» است که در باب روابط اجتماعی بین دهنده و گیرنده است و دیگری رساله‌ای است موسوم به «اپوکولو سینتوسیس» که در رد «کلودیوس» به زبان هجو نگاشته شده و آن را در ردیف کدوهای تنبل قرار داده است. «در باب عمر فانی» رساله‌ای اخلاقی به قلم سنکا است.