نظرات کاربران درباره کتاب صوتی هنر شفاف اندیشیدن

این کتاب قرار نیست شما را امیدوار کند قرار نیست با خواندنش سراسر جهان را بهشت ببینید بلکه قرار است از بهشت دیدن ، جهنم و جهنم دیدن بهشت ، دست بردارید این کتاب می‌تواند سیلی بزرگی باشد اگر مسن هستید شاید بهتر باشد نشنوید این کتاب از ناشیانه فکر کردنتان جلوگیری میکند و شما را واقعیات ( اکثرا تلخ) آشنا می‌سازد و می‌تواند سبب شود از برخی مشکلات خود ساخته دوری کنید اما خواندنش جرئت می‌خواهد صداقت می‌خواهد و منطق می‌خواهد قرار است زندگی را دریابید ان طور که هست نه ان طور که باید باشد فقط یک موضوع دیگر ! واقعیت تلخ است اما همراستا بودن با واقعیت می‌تواند خوشبختی بسازد شاید وارن بافت نشوید اما میتوانید در زندگی ان از برخی چیز ها راضی باشید

یک کتاب تحقیقی فوق العاده، با مبنای علمی صحیح و گفتار روان و همه فهم هست. قطعا توصیه میکنم

در کنار کتابهای انگیزشی، خواندن این کتاب بسیار توصیه میشه که یکم با ترمز توصیه های رولف دوبلی از سرعت عجولانه خودتون کم کنین

کد تخیف ۵۰ درصدی. هرکی خواست استفاده کنه S99TM3D4M6EDY

این کتاب کمکی به من نکرد تو هیچ زمینه ای. صدای آقای فردوسی‌پور مثل گذارششونه و هیجان زیاده داره و اون حس آرامش کتاب رو انتقال نمیده

یه سوالی کتاب الکترونیکی اومده که مردم با قیمت کمتر بتونن کتاب بخونن . حالا چون صدای عادل فردوسی‌پور هست نسبت به نسخه مشابه باید ۱۰ برابر گرون تر باشه؟

گام نخستین برای خوب زندگی، درست اندیشدن است که این کتاب خیلی خوب درست اندیشیدن را آموزش می دهد

بنظرم کتاب بر خلاف کتابهای روانشناسی خیلی به واقعیت نزدیکه و ۹۹ خطا که انسان مرتکب میشه رو میگه.از نظر من خیلی بدرد بخوره

خوب

جواب بسیاری از غم واندوه زندگی ما در نحوی تفکر معیوب ما نسبت یه زندگی ونا کارامدی ما در طول زندگی است این کتاب بهترین راه حل برای رهایی از کشمکش های مبهم ذهن ودرگیری باخود وملامت وآسیب رسانی به خود است. وایجاد ذهنیت فوق العاده برای لذت بردت از زندگی این کتاب یک از بهترین کتاب هایی که من خواندم وشک آور وآرامش آور برای من بود. موفق باشید

ب نظر من عالی و فوق العاده اینو من که تا حالا چهار بار گوش کردم و هر دفعه لذت بردم و چیز های جدیدی یاد گرفتم میگم 👌

سلام صدای آقای فردوسی پور مناسب کتاب گویا نیست لطفا یک صدای بدون تراش روی این کتاب گویا بگذارید خیلی خوبه بعضی کتاب گویا ها با چند صدا گویا شده ممنون

کتاب از اون کتاب هاییه که باید حتما دوبار یا حتی بیشتر شنیده بشه تا کاملا بفهمیدش.با یکسری از فصل هاش مخالفم و بنظرم درست نیست اما شنیدنش خالی از لطف نیست.یکسری از جاهاش با شنیدن و به روی شما آوردن خطاهای واضح ذهنی تون خندتون میگیره مثل اینکه یجا گفته میشه فرض کنید با دوستاتون در پنجاه هزار سال قبل به شکار میرید و حیوانی شبیه شیر رو میبینید دوستاتون بلافاصله فرار میکنن آیا شما وایمیستید چهره ای متفکر به خودتون میگیرید و توی فکر فرو میرید که اون شیره یا حیوان بی آزاریه که میتونه منبع غنی از پروتئین براتون باشه؟😂نه شما هم فرار میکنید و این اشاره به خطای تایید اجتماعی داره.سرعت خوانش عادل فردوسی پور عزیز بسیار توی این کتاب بالاس توی کتاب های بعدی که از رولف دوبلی خواندن این سرعت رو تا حدی بهبود دادن و کم کردن و زمانی که با سرعت۰.۸گوش میدید تازه متوجه میشید چقدر تند خونده میشده و این سرعت به شما تموم مفهوم رو ارائه میکنه.در کل پیشنهادش میکنم حتی دوسه بار گوش بدید

این کتاب کتابی است مفید و سازنده ولی باید نقادانه آن را خواند والا اگر زمام فکر را کامل به دست نویسنده بسپاریم، بعضی بخش های آن ممکن است خواننده را در تصمیم گیری های زندگی به اشتباه بیندازد. نویسنده آفات تفکری معمول در مردم را برمی شمارد و به نظر من بیشتر آنها هم درست و به کار بستن آنها مفید است، مانند خطای تایید در فصل 7 که اتفاقا این روزها به واسطه همه گیری شبکه های اجتماعی بسیار معمول است. من قصد ندارم به موارد خوب کتاب بپردازم چرا که نویسنده به خوبی آنها را توضیح داده است ولی چند نمونه را که نیاز به تامل دارد ذکر می کنم. اگر بخواهم خلاصه بگویم، بسیار از فصل های کتاب، خود دچار خطای «تعمیم بیش از حد» (overgeneralization) است. به عبارت دیگر، گاهی اوقات مثال هایی می زند که در موارد خاص یا استثنایی، آن تصمیم های انسان اشتباه است و از آن نتیجه می گیرد که پس اصولا این طرز فکر اشتباه و مضر است، در حالی که ممکن است آن طرز فکر در خیلی موارد بسیار سودمند هم باشد و شاید برای همین در نهاد ما وجود دارد (ولی البته باید مواظب موارد استثنای اشتباه هم باشیم). در فصل 5، می گوید اگر برای فعالیتی سرمایه یا وقت زیادی را صرف کرده ایم و بعد از مدتی دیدیم به اهداف نرسیده ایم، نباید اصرار به ادامه داشته باشیم چون سرمایه گذاری زیاد روی یک اشتباه دلیلی بر ادامه آن اشتباه نباید باشد (خطای سرمایه از دست رفته). این در مواردی درست است اما در حالت کلی، این خاصیت در تفکر جلوی از این شاخه به آن شاخه پریدن را می گیرد و انگیزه برای ادامه و رسیدن به هدف و تسلیم نشدن در برابر موانع مسیر را می گیرد. والا اگر این فصل از کتاب را سرلوحه کارهایمان قرار دهیم، زود ممکن است مسیرهایمان را عوض کنیم و آخرش هم به جایی نرسیم. در فصل 37 به رابطه علت و معلولی و اشتباه گرفتن معلول با علت اشاره می کند و نتیجه می گیرد: «همبستگی دلیلی بر علیت نیست». هرچند مثال ها موارد درستی است و اصل اینکه انسان در بعضی موارد جای علت و معلول را اشتباه می گیرد و باید مراقب این موارد بود، اما تعمیم آن به نتیجه گیری نویسنده قدری گمراه کننده است. دانش بشری امروزه از همین همبستگی آماری بین پدیده ها بسیاری از مشکلات را در حوزه های تکنولوژی و بخصوص پزشکی حل کرده است. تشخیص بسیاری از بیماری ها، راه های پیشگیری از بیماری های صعب العلاج و … از راه همین همبستگی آماری امکان پذیر شده است طوری که اگر این روش را از علم پزشکی حذف کنیم، از پزشکی تقریبا هیچ نمی ماند. مورد دیگری که نویسنده دچار خطای تعمیم بیش از حد شده در فصل 43 است که می گوید وقتی شرایط نامشخص است عقب بایست و اگر کاری نکنی بهتر از این است که کار اشتباه بکنی. مثال های درستی هم می زند از جمله موردی که اگر پلیس کاری نمی کرد بهتر از اقدام بود. حال ببینیم اگر مردم یک جامعه همیشه برای تصمیم گیری ها کاری نکنند تا همه گزینه ها معلوم شود، آن جامعه چه سرنوشتی پیدا می کند. تنبلی و اقدام نکردن همیشه آسان ترین گزینه است که جامعه را به کم تحرکی و رکود می کشاند. معمولا هیچ وقت همه گزینه ها معلوم نمی شوند. پس آیا باید دائم صبر کرد؟ برعکس جامعه ای که مردم آن در تکاپو برای حل مشکلات هستند پیشرفت می کنند. یاد می آید در دبیرستان معلم می گفت وقتی مسئله ای مانند تجزیه عبارات جبری را می بینید که راه حلی به نظرتان نمی رسد، شروع کنید به کار روی فرمول، بعد راه حل خودش را به شما نشان می دهد. الآن هم به دانشجویانم همین را توصیه می کنم که اگر روی موضوع پژوهشی گیر کردید، بالاخره یک کاری بکنید تا راه باز شود. به قول مولانا «اندکی جنبش بکن همچون جنین، تا ببخشندت دو چشم نوربین» یا «دوست دارد یار این آشفتگی، جنبش بیهوده به از خفتگی». دانشمندان هم اگر بخواهند همیشه صبر کنند تا گزینه ها معلوم شود، هیچ وقت به هیچ جا نمی رسند. نویسنده در جاهای گوناکون برای بیان علت این خطاهای فکری، آنها را (مربوط یا نامربوط) به اجداد عصر حجر ما ربط می دهد. (این هم مشکل بعضی از نویسندگان معاصر است که همه چیز را می خواهند به طور افراطی به ابن موضوع ربط بدهند). مثلا می گوید اینکه ما تلاش می کنیم که به هر حال کاری انجام دهیم، برای این است که در دوران های گذشته عکس العمل سریع جان ما را از حمله حیوانات نجات می داده. سوال از نویسنده این است که آیا انسان امروزی دیگر نیاز به عکس العمل سریع ندارد؟ الان که تاخیر در تصمیم گیری ها نسبت به گذشته تاثیرات خیلی بیشتری در زندگی ما و همین طور زندگی سایر افراد بشر دارد. نمونه دیگر ربط رفتارهای انسان به اجداد گذشته در فصل 51 است که ترجیح نقد نسبت به نسیه را به ویژگی حیوانی انسان ها نسبت می دهد در حالی که بشر با توجه به پارامترهای غیرقابل پیش بینی در زندگی خود، به تجربه در می یابد که پاداش نقد هر چند کمتر از نسیه باشد، بهتر است.

متاسفانه من خیلی دوستش نداشتم

کتاب خوبیست. البته نه به لحاظ درستی مطالبش.خوب است از این جهت که انگیزاننده تفکر است . به نظرم خود نویسنده در بسیاری موارد دچار خطای در اندیشه است. وبه صورت صد در صد نمیشه مطالب را اقتباس نمود وبه کار بست بلکه نیاز به پالایش وبازاندیشی فراوان دارد. اینکه یک کتاب پر فروش باشد با استناد به نکات مطرح شده در خود کتاب نمیتواند استدلالی باشد بر درستی مطالب کتاب طبق فصل ۷ و۸ کتاب که همان خطای تایید باشد یا طبق برخی قواعد دیگری که نویسنده محترم مطرح نمودند. از سایت طاقچه بابت این تجربه جدید متشکرم.

والا به نظرم صدای عادل رو مخه، یه گوینده حرفه ای بود ، خیلی بهتر میشد

کتاب خیلیی قوی و فوق العاده و هر فصل شامل کلی درس برای زندگی روزمره است. من حس واقعا خوب و فوق العاده ای ازش گرفتم واقعا و سطح آگاهی نسبت به اطرافیانم رو خیلی خوب افزایش داد

واقعا در حد اون همه تعریف که از کتاب شده بود، نبود، ترجمه خوب و روان نبود، نویسنده کتاب هم به نظرم مثال هایی که برای یه خطا میزد میتونست به زبان ساده بیان بکنه نه اینکه این همه پیچیدش بکنه

کتابی برای رشد و ترقی در زندگی