این کتاب یه داستان تمثیلی رو روایت می‌کنه. ماجرای پدری مستبد و سختگیر که چندین زن و ده‌ها فرزند داره. تمام این افراد توی «حصار» زندانی شدن و تک تک رفتارهاشون کنترل می‌شه. پدر مستبد چنان سرکوب آزاردهنده‌ای روی اعضای خانواده اعمال می‌کنه که همه آرزوی مُردنش رو دارن. برای همین، اونا بزرگترین پسر رو قانع می‌کنن تا پدر رو بکُشه. اما دنیای بعد از پدر، چیزی نیست که اونا براش آماده باشن... کمتر کتابی می‌تونه خواننده‌اش رو تا این حد شکنجه بده؛ اما این کتاب خواننده رو زخمی می‌کنه. یه طوری که ممکنه وسطاش چندین بار مجبور بشید کتابو ببندید و برید یه کم هوا بخورید، چون دیگه طاقتِ خوندنش رو ندارید.🥲 ماجرای کتاب به شکلی چندش‌آور و مورمورکننده بیان می‌شه. مترجم انقدر زبردست بوده که تونسته این موضوع رو با انتخاب درست‌ترین کلمات به زبان فارسی برگردونه. کتاب پر از اغراقه. اغراق در نمایش خشونت، بیچارگی، اختناق، ضعف، و خلاصه همه‌چیز. این حالتِ اغراق شده باعث می‌شه کتاب خیلی با شرایط امروزی فاصله داشته باشه. ولی به هر حال، یه جورایی قابل تعمیمه. آدمایی که نمی‌دونن با آزادیشون چیکار کنن و فقط دلشون می‌خواد فوران کنن. در کل کتاب خیلی خاص و فراموش‌نشدنی‌ایه. هرچند که به نظرم نباید توی هر شرایط روحی‌ای خونده بشه

بنظرم گویندگی کتاب خوب نبود!!💔 چون لحن یکنواختی داشت 👀 خود کتاب هم یک اثر نمادینه از شرایط یک دیکتاتوری و تمامیت خواهی اما من با خود اثر هم آنچنان ارتباط نگرفتم⁦☹️⁩ شاید مشکل از من باشه چون زیاد تمرکز نداشت موقع شنیدن این کتاب.

از همون لحظه اول که شروعش می‌کنی ،یه خفقان بدی رو احساس می‌کنی و تا چند روز بعد از تموم کردن کتاب هم این احساس روت میمونه.‌ انگار که افسردگی داری . تصور وجود یه همچین جایی و آدم هایی تو یه بخش از تاریخ رعشه به جون آدم میندازه.آدم نمیتونه حتی برای یه لحظه خودشو جای هر کدوم از شخصیت ها بزاره. امتحانش کنین.

روند داستان کنده همه چیز رو صد بار تکرار می‌کنه انگار همش داره یک جور پیش می‌ره شرایط رو توی دو پارت اول آدم می‌تونه بفهمه و بنظرم بیشتر از این کش دادن و توصیف کردن موقعیت خارج از حوصله می‌کنه کتاب رو

من هم با کتاب ارتباط نگرفتم ! گوینده اصلن خوب نبود و کتاب هم فقط یه سری کلمات و داستانی پر از خشونت و قساوت یک انسان بود!

خیلی کتاب خسته کننده و حرفهای تکراری و پر از نفرت بود