خواندن تاریخ معاصر همیشه برایم جذاب بوده. خصوصا اگر پای نام هایی چون آبراهامیان در میان باشد. قسمت آخر کتاب که در خصوص زندگی و کارهای خلیل ملکی بود خیلی به دلم نشست و دوست داشتم. نکته منفی کتاب هم سانسور احتمالی و مشخص بخش هایی از کتاب است که البته معلوم است چه چیزی سانسور شده و نظر نویسنده چیست.

این کتاب روشنگر بسیاری دیدگاههایی است که در تاریخ ایران اغراق گونه و یا به اشتباه جا افتاده و همچنان تکرار میشود. میتوان گفت خواننده را شگفت زده میکند. محدوده ذهن ما را که حاصل تئوری توطئه است، تئوری ای که کاربرد آن بسیار وسیع است و به دولتها و نهادها و... محدود نمیشود، وسعت میبخشد. شنیدن آن را بسیار بسیار بسیار توصیه میکنم

تمام کتاب های اقای ابراهامیان ارزش خواندن و وقت گذاشتن دارند