نظرات کاربران درباره کتاب صوتی صد سال تنهایی

واقعاً عالی بود پیشنهاد میکنم ازدستش ندید، گوینده خیلی عالی بود ترجمه هم به نظرم خیلی روان و خوب بود.

میان واقعیت و خیال هنگامی که از ادبیات آمریکای لاتین سخن به میان می‌آید نمی‌توان نامی از گابریل کارسیا مارکز نبرد. نویسنده به نام کلمبیایی که در معروف‌ترین اثر خود «صد سال تنهایی» واقعیت و خیال را در هم تنیده و شاهکاری بی‌نظیر خلق کرده است. در این کتاب مارکز از سبک رئالیست جادویی بهره برده که ناپدید شدن و مرگ بعضی از شخصیت‌های داستان به جادویی شدن روایت‌ها می‌افزاید. بسیاری از منتقدین بر این باور هستند که ماکز در این کتاب مسائل و مشکلات زادگاه خود را به تصویر کشیده‌است. در کتاب «صد سال تنهایی» مخاطب با شش نسل از افراد خانواده بوئندیا که در دهکده خیالی ماکوندو زندگی می‌کنند مواجه می‌شود. خانواده‌ای بوئندیا بعد از مهاجرت از شهر خود به این مکان کوچک رسیده و آن‌جا را برای اقامت برمی‌گزینند. تنها راه ارتباطی این خانواده و مردم دهکده با خارج کولی‌هایی هستند که وارد این شهر می‌شوند و ساکنین این دهکده را با پیشرفت‌ها و اتفاقات خارج از آنجا آشنا می‌کنند. مارکز در سخنرانی قبل از دریافت جایزه ادبی نوبل چنین می‌گوید: «من به جرأت فکر می کنم واقعیت خارج از اندازه ی این اثر _ نه فقط بیان ادبی آن _ است که سزاوار توجه آکادمی ادبی نوبل شده است. واقعیتی که نه تنها روی کاغذ ؛بلکه در بین ما زندگی می کند و مسئول مرگ و میر تعداد بی شماری از ماست. این یک منبع تغذیه کننده‌ی خلاقیت است؛ پر از غم و اندوه و زیبایی، برای غم و نوستالژی یک کلمبیایی، و یک رمزنگاری بیشتر از یک ثروت خاص. همه ی ما باید بپرسیم، اما اندکی از تخیل برای مشکل حیاتی ما؛ می تواند زندگی را به معنای متعارف باورپذیر کند. این معمای تنهایی ماست! دوستان!» برشی از کتاب «زمانی که رئیس دادگاه نظامی آخرین خطابه‌اش را می‌خواند آرکادیو متوجه شد که از شروع محاکمه دو ساعت گذشته است. رئیس می‌گفت: «اگر چه برای اتهامات وارده بر محکوم مدارک کافی در دست نیست، ولی اقدامات جنایتکارانه و بی‌مسئولیتی متهم نسبت به زیردستانش که منجر به مرگ بیهوده‌ی آن‌ها شد، دلایل کافی‌ای برای محکوم کردن متهم به مرگ می‌باشد و برای متهم حکم اعدام در نظر گرفته می‌شود.» در این مدرسه نیمه ویران، همان جایی که برای نخستین بار احساس کرده بود قدرتمند است و در چند قدمی اتاقی که برای نخستین بار در آن‌جا عاشق شده بود، این حکم اعدام به نظر آرکادیو مسخره می‌آمد؛ در حقیقت آن‌چه اکنون برایش مهم بود زندگی بود نه مرگ و به همین جهت زمانی که حکم اعدام را به او اعلام کردند تنها احساس دلتنگی کرد نه ترس.» مارکز و رئالیسم جادویی در سال 1927 گابریل خوزه گارسیا مارکز یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان جهان و بنیانگذار سبک رئالیست جادویی دیده به جهان گشود. وی به همراه پدربزرگ و مادربزرگش در یکی از شهرهای فقیر نشین کلمبیا زندگی می‌کرد. در پایتخت کلمبیا به مدرسه رفت و به اصرار خانواده رشته حقوق را برگزید اما در آن توفیقی نیافت و به نوشتن روی آورد. وی نوشتن را از سال 1941 برای روزنامه آغاز کرد و در سال 1965 کتاب صد سال تنهایی را در 15 ماه نگاشت. ایده اولیه برای نوشتن نخستین فصل کتاب صد سال تنهایی در سال ۱۹۶۵ وقتی که مشغول رانندگی به سمت آکاپولکو در مکزیک بود به ذهنش رسید. تمام نسخه‌های چاپ اول صد سال تنهایی به زبان اسپانیایی در همان هفته اول کاملاً به فروش رفت. در ۳۰ سالی که از نخستین چاپ این کتاب گذشت بیش از ۳۰ میلیون نسخه از آن در سراسر جهان به فروش رفته و به بیش از ۳۰ زبان ترجمه شده‌است. مارکز دراواخر دهه هفتاد به دلیل مخالفت با حاکمان دیکتاتور وقت کلمبیا به کشور مکزیک تبعید شد و بیشتر عمر خود را در آنجا گذراند. از وی آثار زیادی بر جای مانده که می‌توان به عشق در زمان وبا، توفان برگ و چند داستان دیگر، پاییز پدر سالار، کسی به سرهنگ نامه نمی نویسد و ... اشاره کرد. وی در سال‌های پایانی عمر به دلیل زوال عقل نوشتن را کنار گذاشت و در سال 2014 به علت بیماری سرطان دار فانی را وداع گفت. 🆔@ketabsoti

بی بدیل... شما در این کتاب با نمایش قدرت یک نویسنده طرف هستید. قدرتی که عقل و درک شما را مجبور به قبول اتفاقات غیرمنطقی می کند. اتفاقاتی که قابل درک نیست... وقتی کتاب تمام شد یک حس تسلیم شدن در برابر اتفاقات غیر منطقی در کتاب داشتم. اتفاقاتی که بعضا با عقل و منطق توجیه نمی شود و فقط باید برای آن صبر و تفکر کنید. زمانی این کتاب برایم قابل هضم شد که متوجه شدم این کتاب به سبک رئالیسم جادویی نوشته شده. گاهی باید برای انتقاد به خرافه پرستی، عقب ماندگی علمی و خیلی از مشکلات دیگر انسان ها پا را فراتر از واقعیت گذاشت و اغراق کرد. و به نظرم این را چیزی جز رئالیسم جادویی نمی توان نامید...

۵ ساعت از این کتاب را گوش دادم، ولی اصلا جذبم نکرد، فهمیدم که در سبک من نیست، مخاطب خودش رو داره خیلی وسوسه شده بودم که تا آخر ادامه بدم، ولی واقعیت اینه که وقتی یک چهارم اول یک کتاب ما رو جذب خودش نکنه، ادامه دادنش چندان معقول نیست، مگر اینکه خیلی وقت آزاد داشته باشیم

پیشنهاد می‌کنم قبل خوندن کتاب از گوگل یه عکس از شجره‌نامه شون دانلود کنین چون اسامی خیلی تکراریه و ممکنه قاطی کنید و منصرف شید که حیفه. کتاب فوق العاده خفن، ولی خیلی سانسور داشت.

بعضی وقتها متوجه نمیشم بر چه اساسی یک داستان را میگویند خوب است چقدر شنیده بودم صد سال تنهایی را باید خواند اما از خواندن که نه از شنیدنش پشیمان شدم کلی آدم در داستان وجود دارند که اصلا من خواننده برام مهم نیست چه اتفاقی براشون می‌افته حتی اصلی ترین افراد، حتی برای خود افراد داستان هم هیچکس اهمیتی ندارد یک داستان بدون سر و ته ملقمه ای از خیال و پریشان گوئی و روان پریشی دست به دست هم داده تا صد سال تنهایی را بوجود بیاره

عالی بود

شاید هرکسی نتونه از خواندن این کتاب لذت ببره خصوصا پس از خواندن تقریبا یک سوم کتاب ممکنه به نظر خسته کننده و یکنواخت به نظر برسه ولی به نظر من اگر صبوری کنید وبا دقت و حوصله گوش کنید یا بخونید پس از پایان کتاب حسی بسیار باشکوه و واقع گرایانه در خواننده به جای میزاره و شاید بشه از لابلای برگهای این کتاب که خود برشی کوچک از تاریخ و بیان داستان زندگی شش نسل هست به مفهوم کلی گذر زمان و تاریخ کهن زمین پی برد صدای گوینده بسیار جذاب و با گویشی روان همراه است، ترجمه خوب و محتوای کتاب عمیق ودر عین حال آمیخته با تخیلات است

کتاب فوق العاده و‌ با خوانش عالی که به داستان جان زیبا و به حقی داد ...

داستان خانواده روندی پوچ گرایانه و تلاش های همواره بی ثمر برای رسیدن جایگاه بالا در زندگی و نگرش های انقلابی . و کم تاثیر شدن ارتباط و همبستگی در مقابل مشکلات و در نهایت تاثیر عمیق زندگی بر انسان ها یعنی تنهایست. این کتاب کتاب شاهزاده با اسب سفید نیست این کتاب سیاه است و بسیار در تنها شدن بی رحم. من در زمان خدمت این کتاب رو خوندم و برام لذت بخش بود و منو برای لحظاتی که بود جدا میکرد. از شرایط بسیار بد. رئالیسم جادویی در این کتاب بسیار ستودنی است.

این کتاب رو دفعه اول که خوندم چند صفحه خوندم و جلوتر نرفتم اما دفعه دوم چندسال بعد خوندمش و حالا هرکی بپرسه از بین صدها و بلکه هزاران کتابی که خوندم بهتریک کدومه بی شک اولینش صدسال تنهاییه

کتابی پر از سرگذشت های عجیب و غریب و د ر عین حال مشابه. و ذهن قدرتمند نویسنده👌👌👌👌👋👋👋👋

خوب بود

فصل های بعدی را هم بگذارید

کتابی تاثیر گذار

مخاطب خودش را دارد من تا اخراش خوندم ولی رهاش کردم جذاب نبود

چون این کتاب خیلی مشهور شده بود چاپی این کتابو خریدم . ولی داستان این کتاب جوری نیست که ادم جذبش بشه . تو فصل های اول یه شخصیترو میاره که کشته میشه بعد تو چند فصل بعد که ادم قشنگ اون شخصیت رو یادش میره دوباره یه نامی ازش ذکر میکنه . خیلی کتاب مبهمی هست . فقط علت این همه شهرت این کتاب رو متوجه نمیشم . تو طول خوندن این کتاب فقط منتظر این بودم که اتفاق خفن و باحالی بیوفته تا بفهمم برای چی انقدر مشهوره ولی هیچی به هیچی

اصلا نمیتوانم معیار کتاب خوب را برای این کتاب تصور کنم.من تا نصفه کتاب به امید مطلبی فراتر موضوعی خاصتر دنبال کردم ولی واقعا غیر قابل پی گیریست.تعجب از آناهاییکه اینهمه این کتاب را توصیه کردند می کنم.

مگه میشه آدم صدسال تنهایی رونخونه شاهکارگابریل گارسیامارکز

خوانش راوی عجیب و مضحک است!! محتوی کتاب هم بسیار ضعیف بود !! گویا مارکز تلاش داشته تلقی مصوری از یک برهه تاریخی را روایت کند اما به مهمل گویی و گزافه گویی روی آورده !! تخیلات خام و کودکانه را وارد خط داستانی کرده و روند داستان را بدون هیچ منطقی پیش میبرد !! تأکید میکنم هیچ منطقی پشت روند داستان نیست و تماما تخیل خام و بچگانه نویسنده است!! تقریبا شبیه به خواب یک تاریخدان پس از پرخوری شبانه و حالت سکر پس از نوشیدن میماند .. !! دائما کارکترهای بی هویت تولید می‌شوند، نقشی کوتاه و گذارا به آن ها تخصیص داده میشود و فراموش میشوند در آخر پس از چند فصل اشاره ای کوتاه برای خالی نبودن عریضه به آن ها میشود !! کتاب هیچ گره داستانی ای ندارد و به راحتی میتوان ۷۰ درصد شخصیت ها را از کتاب حذف نمود بدون اینکه کوچکترین صدمه ای به داستان کم رمق نگارش شده، وارد شود !! در کل به نظر بنده متن داستان بیشتر به کار فیلمنامه یک سریال درجه ۲ تلویزیونی میآید .. در پایان ناگفته نماند، نویسنده به این سبک خود رئالیسم جادویی می‌گوید و با این امتزاج تخیل و واقعیت، مهمل گویی را باب کرد !!

به شخصه انتظار دارم که بعد از خوندن یک کتاب خط مشی از نویسنده گرفته باشم یا حداقل نکاتی رو بهم اضافه کنه و این کتاب بنظرم اینگونه نیست .

اگر قدر عمرتان را میدانید خواندن این کتاب را اصلا توصیه نمیکنم! حیف وقت و عمر! وقتی خواندم، خیلی دنبال نقد این کتاب گشتم اما هیچ نظر منطقی پیدا نکردم، عمدتا با دلایل سطحی از این کتاب تعریف کرده اند!

افتضاح بود خوانشش حالم بهم خورد‌.و متاسفم برای طاقچه

کتاب به طرز فجیعی سانسور شده خب این دستاورد حکومت ضد فرهنگی حاکم هست بعد هم هرجا که خانواده بوایندیا می‌خواهند ارتباط با محارم داشته باشند به شکل اسلامی سانسور می‌شود 😀 از اینکه در این لجن زار به نام ایران زندگی میکنم متأسفم برای خواندن یک کتاب باید کلی از کتاب رو حدس بزنید واقعا حق داریم سرانه مطالعه مردمان ۱ دقیقه باشید چه محتوای با ارزشی تولید می‌شود که کارآمد باشد؟ اینجا بدتر از کره شمالی ست