نظرات کاربران درباره کتاب و انکار انجیل من است

(۹-۵-[۲۱۳]) آدونیس بر علاوه اینکه یه شاعر بزرگ در بین شُعرای عرب و جهان به شماره میره، دیدگاه هایی غنی و درخشان در رابطه با زبان و شعر داره؛ برداشت من از اشعار و نظراتش اینه که: او شعر رو نوعی مکاشفه و وسیله ای برای ماجراجویی در این جهانِ نامتناهی میدونه؛ توجه داشته باشید که سامویل بکت بر این باوره که شناختِ جهان از طریق کلمات، کاریه دشوار و تقریبا ناممکن و سعی و تلاش انسان در این زمینه به اندازه ی خودِ جهان امری عبث و بیهوده ست، ولی آدونیس معتقده که با وجود اینکه زبان محدوده و جهان نامحدود، شاعر میتونه از طریق شعر و خلاقیتش که هیچ حد و مرزی نداره، جهان رو بازنمایی کنه و تعاریف نو و بکری از اون ارائه بده. به نظرم خیلی بهتره که قبل از خواندن این کتاب، اثر دیگه ی آدونیس یعنی "ستاره ها در دست" رو بخونید.

دوسش دارم، مثل اثر اول ادونیس (ستاره ها در دست) شعر ها در رابطه با تفسیر احساسات، سنگ، باران، رویا و چیزهایی از این قبیل هستند... ولی چیزی که باعث میشه این جلد رو بیشتر دوست داشته باشم اینه که توصیفات در هرشعر به صورتی خاص، متفاوت و زیباتر بیان شده و خسته کننده نیست، بیشتر خستگی رو از تنتون در میاره :)