نظرات کاربران درباره کتاب خدای دوزخ (نمایشنامه در سه پرده)

سم شپارد رو میشه جزو نسل رئالیست های جدید آمریکا دونست. این نمایشنامه مثل اکثر کارهای سم شپارد مانند کودک مدفون، نفرین طبقه گرسنه و غرب وحشی حول محور خانواده می چرخه. خانواده کوچک دو نفره ای که این بار از بیرون تحت فشار شدیدی قرار می گیره و به ناچار از هم فرو می پاشه. خدای دوزخ از لحاظ پرداختن به موضوع احاطه دولت بر سرنوشت افراد حتی در منطقه دورافتاده ای در آمریکا نمایشنامه قابل قبولی هست اما به نظرم سرنوشت یکسان افراد نمایش و تسلیم شدن بی حد و مرز شخصیت ها، نمایشنامه رو به حالت جبرگرایانه شدیدی کشونده. در مجموع اگر از مطالعه رئالیسم آمریکایی به ویژه کارهای سم شپارد لذت می برید توصیه میشه

یک نمایشنامهٔ تلخ با حقایقی دردناک دربارهٔ مهد آزادی و دموکراسی (!) که ابوغریب و گوانتانامو رو برای دنیا به ارمغان اورد. رسالت بزرگ هنرمند اینه که تناقض‌ها، فریبکاری‌ها و بی‌عدالتی‌های جامعهٔ خودش رو ببینه و بازتاب بده و نویسندهٔ این نمایشنامه به خوبی به رسالت خودش عمل کرده. مُرده باد بردگی برای مدرنیته، مُرده باد دروغ دموکراسی، مُرده باد به بند کشیدن روح انسان‌ها...

طنز جذاب و گزنده شپارد در اینجا کاملا نمایانه. با استفاده از اِلمان‌های مخصوص خودش تیکه‌ها و حرف هاش رو رسونده. جذاب بود و جزو کارهای متوسط رو به بالای شپارد به حساب می‌آد.

طنزی انتقادی نسبت به حکومت های سلطه گر که نقاب دموکراسی به چهره دارن. در مجموع سلیقه من نبود.

خدای دوزخ، نمایانگر فدا شدن و فنا شدن برای سیستم است و ملهم از فضاها و دیالوگ‌هایی که برای انسان امروزی بسیار آشنایند. از جمله کار‌های خوب نشر بیدگل با ترجمه روان و مناسب که خوندن اون رو پیشنهاد می‌کنم.

دوست نداشتم

متاسفانه بی‌دقتی در حروف‌چینی این کتاب باعث شده برخی دیالوگ‌ها جابه‌جا و حتی بدون ذکر نام شخصیت درج شده باشند. برخی جملات و یا کلمات هم ناقص به نظر می‌رسند.

من خیلی دوست نداشتم

مجموعا قابل تامل بود.