نظرات کاربران درباره کتاب حیدر

بیشتر از ۲۰۰ صفحه از کتاب منابع و مستندات بود..جایی داستان تمام شد که اصلا انتظار نداشتم. اصلا خوب نوشته نشده. از خواندن این کتاب اطلاعاتی به من افزوده نشد. تمام مطالب و احادیثی که در زندگی‌مون از حضرت زهرا و ماجرای شهادتشان شنیدیم مکتوب در کتاب آورده شده.. مطلب خاص و جدیدی و یا داستان پردازی جدابی مشاهده نشد. اونقدری که تعریف کتاب و تبلیغش رو شنیده و دیده بودم، نبود.

کتاب راجع به حضرت علی بود ولی کاش از زبان حضرت بیانش نمی‌کردن! وقتی کتاب رو می‌خوندم احساس می‌کردم نویسنده داره راجع به یک فرد عادی صحبت می‌کنه، نه یک امام و انسان کامل! نویسنده می‌تونست از جملات بهتری برای بیان احساسات و حالا درونی امام استفاده کنه. البته نباید متن روان کتاب رو نادیده گرفت. قلم نویسنده بشدت شیوا و روان بود. همچنین اینکه با استناد به کتب نوشته بودن و منابعش هم بیان شده بود عالی بود! من کتاب رو نصفه رها کردم اما... اگر با شخصیت امام کمترین آشنایی رو دارین شاید کتاب خوبی باشه واسه شروع. اما اگر آشنایی نسبتا مطلوبی دارین و در مورد شخصیت امیرالمؤمنین خوندین این کتاب رو پیشنهاد نمی‌کنم!

سلام خواهشمندم اگر دوستان کتابی میشناسن که به ترتیب سیر تاریخی، وقایع صدر اسلام رو گفته معرفی کنند ترجیحا داستانی. در حال مطالعه نسخه چاپی این کتاب هستم. لحن اول شخص کتاب برایم منزجر کننده ست؛ اینکه یک شخص کاملا قدسی و معصوم تبدیل به افراد کاملا عادی و حتی گاهی نه چندان مثبت! شده. اما متاسفانه تنها کتابی هست که دیدم به ترتیب زمان وقایع رو ذکر کرده و در ذکر وقایع امانت دار بوده. همواره در روضه های فاطمیه مشکلم این بود که اصل شرح واقعه رو نمیفهمیدم و این کتاب تنها کتابی بود که مشکلم رو حل کرد که اونم متاسفانه لحن مناسبی نداره که بشه به کسی معرفی کرد.

مطالعه این کتاب برای کسانی که تاریخ اسلام و کتابهای مذهبی زیادی نخوندن می‌تونه جالب و مفید باشه اما برای کسانی که اندک شناختی درباره علی بن ابی طالب دارن غیر قابل تحمله

اولش خیلی شوق خوندنش رو داشتم مخصوصا قسمتای زندگی خصوصی امام علی و حضرت فاطمهۜ که خیلیم قشنگ بود الان وسط کتابم و دارم به زود میخونم نمیدونم چرا ولی جذابیتشو از دست داده برام و به نظرم خیلی کش دادن و ول میکنم نصفه

خیلی کتاب خوبی بود به شدت توصیه میکنم مطالعه اش کنید . درمورد زندگی شیرین حضرت علی (ع) و فاطمه (س) است .

داستان کتاب خیلی جذاب بود. در قالب داستان و از زبان امیرالمؤمنین تاریخ رو روایت میکنه مهم ترین نکته اینکه برای هر بخش سند ها و تحلیل ها رو از تاریخ در قالب پاورقی آورده . بسیار کتاب مفیدیه

خیلی خوب و‌ عالی هست،احساس کردم تو همون‌زمان زندگی می کنم

انصافا هر چی به خودم گفتم جیزی ننویسم که قضاوت بی جا نکرده باشم نشد .... همین چند صفحه نمونه را که میخونه آدم میفهمه ی چیزی سر جاش نیست !!! وجدانن شان امیرالمونین هست اینطوری بیانداز جانب ایشون ؟! مشخص هست نویسنده منابع زیادی خوانده اما ای کاش هیچ وقت به ذهنشون خطور هم نمی‌کرد که خودش را جای علی بن ابی طالب بگذارد !!!! ها علی بشر کیف بشر؟!!!!! بعد ما با ذهن های عادی و معمولی خودمان سعی کنیم جای ایشان باشیم و بیان احساسات کنیم ؟ مشخص هست هدف نویسنده خوب بوده اما دقیقا به طور بر عکس به بد ترین مدل ممکن بیان شده !!!! شاید از منظر تینیجری و سطحی جذاب ب نظر برسه ولی ولی به شدت حتی تا این حد سطح امام رو پایین آوردن ظلم هست!!! برید چند صفحه از این کتاب رو بخونید و بعدش برید نهج البلاغه بخوانید ... آن وقت با خود خواهید گفت آن گوینده سخنان نهج البلاغه نجا و این شخصیت توصیف شده در این کتاب کجا .... به شدت نا درست بوده نوع بیان کتاب

یه جا نویسنده نوشته با حضرت زهرا به کنار چشمه و رود و سبزه رفتیم و بعد از شوخی و خنده فاطمه (س) خرما از کیفش درآورد😐😐😐 آقای نویسنده ای کاش هیچوقت خودتو به جای حضرت علی نمیذاشتی و از زبان مبارک ایشون نقل قول نمیکردی متاسفم واقعا ...

خوب بود ولی نباید خودش را جای امام علی می گذاشت منم خواستم کتاب را حذف کنم اما من کار به کار نویسنده نداشتم طوری کتاب را خواندم انگار نویسنده همچنین کاری نکرده

ما در حدی نیستیم که از زبان بزرگ مرد عالم کتاب بنویسیم و ایشون رو در حد خودمون پایین بیاریم بهتر بود راوی کتاب امام نباشه

چطور به خودتون جرات دادید از زبان معصوم بنویسید؟ مگه نمیدونید قول و فعل معصوم حجت است؟ وای بر نویسنده و وای بر ناشر...

دوره کردن تاریخ اسلام،در دوره کوتاه ازدواج علی(ع)با دختر نازنین پیامبر تا زمان شهادت ایشان،،با حقیقت تاریخ از زبان علی،کمی سخت بود چون در بعضی جاها مجبور به تعریف علی از زبان خودش بودیم واین به نظر من (با اینکه حق تاریخ بود)از جذابیتش می کاست.بدترین دوره تاریخ اسلام مرگ پیامبر وگرفتن حق علی وشهادت دخت پیامبر است که به فجایع بزرگتری ختم شد.دست مریزاد ،زیبا نوشته شده وبا مدرک.

من در حال مطالعه نسخه چاپی این کتاب هستم و به صفحه ۸۰ رسیدم تازه.لحظاتی واقعا با این کتاب اشک ریختم و با بعضی قسمت ها تعجب کردم. دست و پا قطع کردن ها، سر زدن ها، به غنیمت بردن گوسفندهای دشمن ها، اسارت گرفتن دختر ها و پسر ها و استفاده به عنوان خدمتکار، قطع کردن نخل ها و آتش زدن نخل های یهودی ها... نمیدونم این وقایع مستنده یا هدف تخریبه اما دین ما نمیتونه انقدر خشن باشه... اومدم نظرات رو بخونم و ببینم بقیه هم با من هم عقیدن یا نه که دیدم کسی با این موضوعات مشکلی نداره و واقعا عجیبه. دین ما به مهربانی معروف و زبان زده اما این کتاب پر از خشونته که این قضیه نمیذاره ادامه بدم...

به شدت پیشنهاد می‌شود ...

خیلی عالی بود من لحظه ها بااین کتاب گریه کردم خندیدم و به فکر فرو رفتم خیلی عالی داستان پردازی کرده بود من خیلی دوست داشتم این کتاب رو و توصیه میکنم بخونید

این کتاب با استناد به منابع معتبر نوشته شده و این منابع رو به گونه ای شکل داده که من به شدت بهش جذب شدم و نکته قابل توجه بعدی اینه که با خوندن این کتاب احساس میکنین که امام علی شخصا دارن براتون زندگیشون رو تعریف میکنن و این برای من خیلی جذاب بود و باعث شد که دیدم به امام علی تغییر کنه

حس نمی کنم که عمرم با این کتاب تلف شده باشد؛ نویسنده از زبان امیرالمومنین علیه السلام از سال اول هجرت تا شهادت خانم صدیقه طاهره و مظلومیت امیرالمومنین پس از آن را روایت می کند. اگر انتظار قلم آنچنانی و پر از فصاحت و وزانت دارید سراغ این اثر نیایید. این کتاب با اینکه از زبان حضرت روایت شده اما آن هیبت و صلابت که باید وجود داشته باشد را از زبان حضرت روایت نمی کند و امیرالمومنین آدمی بی خبر از همه جاست که از باغ بیرون است و هر از گاهی وارد صحنه می شود و کار خوبی انجام میدهد و تعریفی از پیامبر می شنود. مخصوصا در صحنه های مهم مثل فتح خیبر و داد زدن حضرت در چاه (خدااا!) ضعف قلم حس می شود (کلا ضعف قلم حس می شود!). با این حال از مولف متشکریم که وقت گذاشته و الحق والانصاف منابع جامع و کاملی ارائه کرده که می شود پشت را بهشان گرم کرد. این کتاب را توصیه می کنم چون شاید یک درصد عشق به امیرالمومنین را در دلتان بیفزاید :)

اساسا با کتاب‌هایی که از زبان اول شخص در مورد ائمه نوشته شدن خیلی مشکل دارم، یعنی نویسنده کتاب متوجه این نیست که نمی‌شود و نباید از زبان خود امام ماجرا را روایت کند، مگر ذهن امام برای ما قابل کنکاش است؟! اگر هم فقط قرار است سخنان و روایت رسمی در مورد امام را بنویسیم خب چرا از زاویه سوم شخص این کار را نکنیم، مثلا اول شخص هنری‌تر است؟!