نظرات کاربران درباره کتاب مارون

🌵_خطر اسپویل قلم فوق بی نظیر و تسلط کامل خانم سلیمانی روی داستان، علاوه بر اینکه داستان، داستانی متفاوت و کم نظیر بود،باعث می شه که بگم این داستان رو به تمامی کسانی که کمی تحمل بیانی صریح رو دارند و و به داستان های ایرانی علاقه مند هستند، پیشنهاد می کنم. داستان در محوریت زمان انقلاب هست و تا جنگ تحمیلی پیش می ره.‌(باید حتما قید کنم که به جنبه های دیگه ای از انقلاب می پردازه که اصلا با خوب و خوش و آرمانی بودنش کاری نداره...) مارون یکی از روستا های اطراف گوران در کرمان هست و کتاب مارون روایتگر زندگی زنی هست که فرزندانش تاثیرات مهم و گاه جبران ناپذیری روی روستا و زندگی مردم می گذارند. از بیان و تسلطی که روی داستان وجود داشت گاهی مطمئن می شدم که این داستان کاملا واقعی هست و از خاطرات و یک زندگی واقعی بیرون اومده، کما اینکه چه بسا بیش از اندکی واقعی باشه.

بی نهایت زیبا و پر از حرف و قصه ، وای که چه قلم زیبا و توانایی دارند ایشون

داستان مارون داستان هرجایی از ایران میتونه باشه.داستانی پرکشش وتامل برانگیز...

بدون شک بخونید. بدون شک. بدون شک 🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩عاشقتونم خانم سلیمانی عزیزم

داستان جالبی داشت

مارون روستایی‌است که همه‌‌چیز را می‌بلعد. تاثیر انقلاب بر روستا‌ها رو از منظر جدید بیان می‌کند. تصاویر ماورایی دارد

قلم بلقیس سلیمانی جذاب و روان و تلخه اما خیلی عمیقه. من دوسش دارم. این کتابش روایت تغییرات زیادی هست که در جریانات انقلاب مثلا اسلامی سال 57 تو یک روستای دورافتاده در حوالی همون گوران همیشگی ایشون رخ میده، جالب بود، ریتم تندی داره و خسته تون نمیکنه.

کتاب های بلقیس را دوست دارم، ساده، روان و دردناک. این کتاب هم مثل کتاب های دیگر این نویسنده از درد یک خانواده سخن می گوید. خانواده ای که شاید به گفته زلیخا مادر خانواده " خدا ازشون برگشته"‌. خط زمانی کتاب در اوایل انقلاب اتفاق می افتد و تاثیرات عجیبی که روی مردم مارون دارد را روایت می کند‌.

با احترام به خانم سلیمانی عزیز این کتاب رو بر خلاف کتاب تخم شر و همه کتاب های که ازشون خوندم دوست نداشتم متن روان و اصطلاحات به کار رفته جذاب بود کلیت ماجرا هم من و یاد اتفاقی که برای خانمی که خدمتکار شاه بودن و به دست انقلابی ها سوزونده شدن انداخت. جوگیری که توسط جوگیران انقلابی بالافاصله بعد از انقلاب با قدرتی ک انقلاب به آدمهای که نباید، داد رو‌ روایت داشت. در شخصیت ها ،روایت ها یکم اواخر داشتن برام خسته کننده بود و دوست داشتم زودتر تموم شه.

رمان ایرانی قشنگی بود ماجرای داستان در روستای مارون می گذرد داستان ماجراهای سال ۵۷ و ۵۸ را در این روستا تعریف می کند 👌

کل داستان سرشار از وهم سورئالیستی است که تا مدت ها در ذهنتان می ماند اما به طرز عجیبی از کشش و جذابیت داستان کم نمی‌کند که هیچ،دو چندان میشود

از بهترین رمان های فارسی که خوندنش رو نباید از دست داد

مارون نام روستایی از توابع کرمانه که گودالی بزرگ وسط اون قرار دارد که مردم هرچیزی رو که می‌خوان پنهان یا نابود کنن داخل اون می‌ندازن. در واقع گویا این گودالی سرپوشی برای کارهای اهالی روستاست. قلم تویسنده قلم جون‌دار و پرقدرتیه. که از جنبه‌های تکنیکال کتاب قوی محسوب می‌شه. کتاب روایت‌گر داستانی در بحبوحه‌ی انقلاب تا شروع جنگه. و از تاثیر انقلاب و حوادث اون روی شخصیت آدم‌ها می‌گه. این‌که چطور یک تلنگر (توی این کتاب اون تلنگر انقلابه) می‌تونه باعث بروز وجوه پنهان شخصیت‌ها بشه. شخصیت اصلی و محوری توی کتاب وجود نداره بلکه چیزی نزدیک 50 شخصیت توی اون دیده می‌شه که این تعدد شخصیت‌ها فرصت معرفی درست اون به خواننده رو تحت الشعاع قرار داده؛ بنابراین تصور دقیقی نسبت به بعضی شخصیت‌ها در ذهن مخاطب شکل نمی‌گیره. چیزی که جاش خیلی توی کتاب خالی بود بیان احساسات درونی آدم‌ها بود. فضای کتاب فضایی پر از اتفاقات تلخه که من بعد از خوندن اون نیاز دارم یه کتابی با فضای شادتر و سفیدتر بخونم.

اصلا خوشم نیومد افتضاح بود