نظرات کاربران درباره کتاب خانه تاماریس

عالی بود پر از تجربه بود .پر از امید به زندگی. خیلی عالی بود یه داستان زندگی باورپذیر با شخصیت های عمیق.

👵🏻🏡👴🏻"خانه تاماریس" محل‌کارِ جدیدِ ژولیا، روان‌شناسیه که تجربه‌ی زیادی از کار با سالمندان نداره و میشه گفت از روی ناچاری رو به این گزینه آورده. خانه‌ی سالمندانی که برای یه‌دخترِ جوون، به‌جز محیطِ سرسبز و منظره‌ی قشنگی که از پنجره‌ی اتاقِ محل سکونتش پیداست؛ جذابیتِ دیگه‌ای نداره و بهش احساس تعلق نمی‌کنه. ژولیا سعی می‌کنه با یادآوری کردنِ این موضوع به خودش که قراردادش یک‌سال بیشتر نیست؛ قوت‌قلب پیدا کنه و بتونه این دوره رو راحت‌تر بگذرونه. غافل از اینکه سکونت در تاماریس قراره پرده از درس‌های شیرین و به‌یادموندنی‌ای براش برداره که یه فصلِ فراموش‌نشدنی از زندگیش رو رقم بزنن... نویسنده در فضاسازیِ تاماریس و حس‌و‌حالش عملکردِ فوق‌العاده تحسین‌برانگیزی داشته و در ایجادِ پلاتی که باعث بشه احساس کنید شما جای ژولیا هستید؛ کاملا موفق عمل کرده. بعلاوه از دیگر نقاط قوت این رمان میتونیم به این مسئله اشاره کنیم که در ماجراجوییِ روان‌شناسِ قصه‌ی ما، شما هم در ابتدا پا به مکانی می‌گذارید که برخلافِ اسمش، ذره‌ای عطرِ "خونه" رو با خودش نداره اما در امتدادِ داستان، قراره درست مثلِ ژولیا، نظرتون در این‌باره خیلی تغییر کنه! :)) این اوجِ تبحرِ نویسنده رو نشون میده که تونسته یک داستانِ پویا و سیال پدید بیاره و شما رو بینِ فریم‌ها و احساستِ مختلف، بُر بزنه و با دستِ خودش همراه کنه. بعلاوه زیباترین چیزی که تاماریس به ما یاد میده اینه که انسان‌های پابه‌سن‌گذاشته‌ی اطراف‌مون هم، روزی دختربچه‌ای بودن که بینِ چمن‌ها بازیگوشی میکرده. پسربچه‌ای بودن که زیرِ بارون توی چاله‌های آب پایکوبی می‌کرده. قلب‌هاشون روزی، جایی، از هیجان تپیده، نوکِ انگشت‌هاشون یخ بسته و چشم‌هاشون از ته‌دل خندیده، که اون هم روزی معشوقِ و محبوبِ کسی بودن. تاماریس به ما کمک می‌کنه تا جوانِ پررمزورازی رو درونِ سالمندهای داستان‌مون ببینیم که قصه‌های زیادی برای تعریف کردن داشته. در مجموع "خانه‌ تاماریس" رو می‌تونیم یک رمان روان‌شناختیِ دوست‌داشتنی و گرم قلمداد کنیم که باعث میشه از مطالعه‌ش رقیق‌القلب بشید، لبخند بر صورت‌تون نقش ببنده و با جملات و دیالوگ‌هایی مواجه بشید که بی‌تردید درس‌های ارزشمندی از زندگی رو بیان می‌کنند. درنهایت قطعا مطالعه‌ی این کتاب همراه با یک ماگِ بزرگ موکا و شکلاتِ محبوب‌تون پیشنهاد میشه!🍫☕️🤍 امیدوارم از مطالعه‌ش لذت ببرید و تک‌تکِ آدم‌هاش رو یه‌گوشه‌ی امنِ قلب‌تون، به یادگار نگهش دارید :)

کتابش هیچ اوج خاصی نداشت و فوق العاده حوصله سر بر بود، وقت تلفیه

مثل خوردن کیک شکلاتی و چای، خوندنش لذت بخش بود :)

خوندن این کتاب بهترین حسیه که میتونین به خودتون هدیه بدین . اصلا دلم نمیخواست تموم شه دلم میخواست تا همیشه داستانشون رو بدونم ‌ خیلی قشنگ بود

کتاب درباره دختریه که وارد خانه سالمندان میشه،دختری که بعد از فوت پدرش به عنوان روانشناس با تردید فراوانی که ایا این شغل براش مناسب هست یانه پا به این مکان میزاره و....... کتاب به طور کلی برای یک بار خوندن شاید مناسب باشه ... خط روایی خوبی ،داره منسجمه ... اما به طور کلی و به نظر من کسل کننده و خسته کنندس....نقطه اوجی در کتاب دیده نمیشه.

زیبا بود😍

دو ستاره برای خنده هام موقع خواندن این کتاب و یک ستاره برای ترجمه خوب و ستاره ای هم برای داستان آموزنده. یک ستاره ی خاموش برای پند و اندرزهای بیش از حد.

یکی از زیباترین رمان هایی که میشه خوند 😍👌🏻 ژولیا، روانشناسیه که برای راحت تر سپری کردن یکی از دوره های حساس زندگیش، تصمیم میگیره بره و توی یه آسایشگاه سالمندان کار کنه، جایی که نمیدونه قراره چقدر درس زندگی یاد بگیره :)) من از خوندن صفحه به صفحه این کتاب لذت بردم؛ جدا از موضوع اصلی که بی نظیره، طنز داستان هم حسابی شمارو میخندونه 😂😁❤️ از دستش ندین