نظرات کاربران درباره کتاب پرونده‌ی شب توت‌فرنگی

داستان جنایی پرونده یه سری قتل مشابه. داستان خوبی بود و تقریبا تا اواخر کتاب امکان نداشت که حدس بزنید قاتل کیست. تنها مشکل کتاب نا آشنا بودن ما با اسامی ژاپنی هست که تشخیص شخصیت های کناب رو از هم مشکل می کنند به خصوص در این کتاب که گاهی شخصیت ها با نام کوچک نوشته شده اند و گاهی با نام خانوادگی.

این اولین کتاب پلیسی ژاپنی بود که خواندم. شاید عدم شناخت یا شناخت ناچیزی که از فرهنگ مردم این خاور دور، و بطور خاص ژاپن، دارم ارتباط نگرفتن با داستان را توجیه میکند ولی بنظر خودم این تنها دلیل نیست. کتاب بنظر من تقلید ناشیانه و ناپخته ای از کتابهای جنایی غربی، و بخصوص رمانها و فیلمهای آمریکایی، بود. داستان پرداخت خوبی نداشت و درعین حال پایان آن نیز بسیار سرسری وسرهم بندی شده بود. البته ترجمه روانی داشت که همان دو امتیاز برای مترجم کتاب است.

برای من طریق حل معما جالب بود چگونه این افسر حدسش درست در می امد.

به دوستانی که به رمان های جنایی با کمی مسائل روانشناسی علاقه دارند، توصیه می کنم که از دستش ندید. بابت اسامی ژاپنی نگران نباشید، شخصیت ها به مرور معرفی میشن، شخصیت پردازی ها خیلی خوبه و در نتیجه باهم اشتباهشون نمیگیرید. شخصیت اصلی هم ستوان ریکو هیمه کاوا خیلی دوست داشتنی بودند. امیدوارم بقیه ی رمان هایی که مربوط به این شخصیت هستند هم ترجمه بشن.

یه داستان جنایی با روایت داستانی جذاب و انگیزه‌هایی معقول برای قتل و یافته‌های منطقی برای حل معما... وقتی کتابو شروع کنین، تا به پایان نرسیده، ازش دست نمی‌کشین!!

یکی از بهترین کتابهایی بود که توی ژانر جنایی خوندم.

اگه به رمانهای جنایی پلیسی علاقه دارید حتما بخونیدش،یکم ممکنه اسامی وتشخیص مونث یامذکربودن براتون سخت باشه،ترجمه خوب وکشش لازمو داره،داستان با پیدا کردن یک جنازه با زخمهای غیرعادی شروع و در ادامه تحقیقات پلیس موفق به کشف رازهای وحشتناکی میشه.

داستان رو دوست داشتم روندش نه کند بود نه تند ولی خوب تو اینهمه صفحه کتاب نویسنده حتی سعی هم نکرده بود کمی روی شناخت شخصیتها کار کنه،بیشتر افراد داستان فقط یه اسم بودن همین

کتاب خیلی خوبی بود تا اخر مجبورت میکرد باهاش همراه شی جوری که من دوروزه خوندمش.

داستان از پیدا شدن یک جسد شروع میشه که به شکل عجیبی بسته بندی شده ولی در معرض دید عموم قرار گرفته. پیدا شدن این جسد پلیس رو به سمت بقیه جسدها می‌کشونه و پرونده رو در دسته قتل‌های زنجیره‌ای قرار میده. کتاب بسیار جالب و پر تعلیقی هست. اما طوری نوشته شده که داستان خیلی نزدیک به نظر می‌رسه. شاید نشه با کلمات توصیف کرد اما با وجود داستان پر کشش این سطح خشونت و توصیف دقیق بخش تاریک وجود انسان حس خوبی نداشت، اگرچه حدود ۲۰ درصد کتاب به این توصیف‌ها اختصاص داره. اگر توصیف دقیق خشونت باعث اضطرابتون نمی‌شه از خوندن کتاب لذت می‌برید.

به غیر از بخش هایی از کتاب که به نظرم لزومی نداشت بهش پرداخته بشه، در کل کتاب خوبی بود

شخصیت ها زیاد و دارای اسامی سخت هستند. این موضوع از کشش داستان کم میکنه.

داستان متفاوت و جذابی داره و یکم فضای دارک و +18 به نوجوان ها پیشنهاد نمیکنم نکات منفی : ۱_حتی من که انیمه ژاپنی زیاد میبینم تشابه زیاد اسمی ژاپنی واقعا بعضی جاها گیج کننده بود ۲_یکم زیادی شاید راجع به شخصیت های فرعی پرداخته شده بود و میشد کوتاه تر باشه

ترجمه عالی بود ،تنها به علت داشتن اسامی زیاد اوایل یکم گیج کننده بود ... بعد از تقریبا ۱۰۰ صفحه بشدت گیرا شد جوری که نتونستم زمین بذارمش.. بشدت توصیه میشه

یکی از مزخرفترینهای جناییه،نویسنده فقط میخواسته یه چیزی بنویسه،فکر میکنه هرچه خشونت و توصیفلت جسد رو بیشتر بنویسه داستان جذابتره،اصلا خوب نبود یه بی سرو ته ،بد بود

از کوله پشتی همچین کتابی بعید بود. انگار یه بچه 7 ساله قصه نوشته.

با این کتاب مسخره ای که گذاشتین همش یه مشت اسم چرت ژاپنی بود واقعا واقعا پول حروم کنی بود اصلا براش وقت ندارید یه مشت ژاپنی بی ادبو به تصویر کشیده