نظرات کاربران درباره کتاب ذرت سرخ

این کتاب راجع به داستان یک خانواده چینی در جنگ چین و ژاپن هست که شغلشون تولید شراب ذرت سرخ خوشه ای هست و زندگی دو نسل رو روایت کرده: مادربزرگ و پدربزرگ راوی، و یکی پدرش و مادرش. و داستان راجع به همه چیز از عشق گرفته تا پیشرفتشون در کار و زندگی عادی و بعد، ویران شدن هر چیزی که داشتند در جنگ و قساوت سربازان ژاپنی رو به زیبایی هر چه تمام تر نقش می زنه و بهتون قول میدم اگر مثل بعضی ها نسبت به چین و مردمش تعصبی نژادپرستانه نداشته باشید حتما کتاب در خاطر شما ماندگار می شه و دوستش خواهید داشت. بهترین قسمت کتاب داستان عاشقانه مادربزرگ و پدربزرگ راویه😍 اگر آثار گابریل گارسیا مارکز یا به طور کلی ادبیات آمریکای لاتین و رئالیسم جادویی یا رو دوست دارین حتما از این کتاب خوشتون میاد. برخلاف نظر اون دوست عزیز این کتاب اصلا یه نمونه تقلیدی از آمریکای لاتین نیست و هیچ سنخیتی با رئالیسم جادویی اونها نداره. جادوی این کتاب شرقی، ناب و یادآور تمام افسانه ها، خرافه ها و فرهنگ چینه. اگر ادبیات لاتین نخوندین یا با رئالیسم جادویی آشنایی ندارین ولی ذهن بازی دارین پس باز هم از کتاب خوشتون میاد. منظره های کتاب هنوز مثل یه فیلم جلوی چشمامه... یکی از بهترین رمانهایی که خوندم که الحق و الانصاف نویسنده لایق جایزه نوبله. بخونین و لذت ببرین تا نوشته ها مثل یه رود یا نسیم از قلبتون گذر کنه و شما رو دگرگون کنه. نکته دیگه ترجمه آقای کوه گیلانی هست که شاید یکم روون نباشه و به قولی سنگین و رنگینه اما شکیله و زیبنده این کتاب!

ابتدای کتاب یکم روون نیست ، اما ادامش بینظیره .

کتاب در مورد جنگ ژاپن و چین و زندگی یک خانواده چینی هست. اوایل کتاب گیرا و روان نیست و شاید شخصیت ها و زمان ها کمی گنگ باشه اما هرچه جلوتر می‌ره جالب تر میشه و ملموس تر. کتاب خوبیه. زندگی ادم ها از عرش به فرش و نابودی تو جنگ رو نشون میده. و اگر کتابی هم بخونین که به قلم ژاپنی ها باشه در مورد جنگ تضاد در روایت جنگ و دلاوری و توصیفات خیلی مشهوده وقتی از دید هر دو طرف به قضیه نگاه کنین. در کل کتاب خوبیه.

باز هم نمونه دست دوم از شخصیت های انقلابی وداستان های رئالیست جادویی آمریکای لاتین که اینبار شخصیت مرکزی از بطن رمان جدا شده و ملموس تر و زمینی تر شده که این میتونه در عین جذابیت نقطه ضعف باشه برای درون مایه که درباره رخداد های فراناگوار انسانیه که در عین حال فقدان موتیف های شخصیت پردازی قهرمان عاصی را در اثر نمیبینیم و عناصر رئالیسم جادویی هم در همه جا کمبودشون مشهوده ولی با این حال بخش های مختلف رمان و حال و هوا های مختلفش و گوناگونی سبک و بیانشون جالبه.