نظرات کاربران درباره کتاب از ترس تنهایی

خیلی زیاد داستان و کش میده

عالی برای کسانی که مشکل خود کم بینی دارند

برای وقت گذرانی خوبه. قرار نیست تهش چیز شگفت انگیزی براتون به ارمغان بیاره. شاید برای یک بار خوندن در اوقات فراغت که حوصله کتاب‌های جدی رو ندارین ارزش داشته باشه

عالی بود

می تونم بگم جزبهترین رمان های خارجی که تاحالا خوندم...به خاطر متن روان وکششی که نویسنده درداستان ایجادکرده بود تالحظه ی آخرمنتظربودی ببینی نتیجه چی میشه واینکه سبک زندگی آمریکایی و پوچی وافسردگی رو همون طوری که هست تعریف کرده بود بدون اغراق

کتاب خوب و جالبی بود و من بیشتر درست داشتم بدونم آیا بر اساس داستان واقعی هم هست یا نه؟

سبک نگارش داستان با شخصیت اصلی هماهنگه. انگار نویسنده ش خاطره نوشته. به نظرم برای اونایی که تنهان و سن و سالشون هم کم کم داره میره بالا باید جالب باشه. یک همذات پنداری شیرین با یک زن شاغل تو یه شهر مدرن.

من نظر افراد را دیدم شک کردم بخونم یا نه ولی بعدش خواندش هنوز بیست صفحه نشده حس افسردگی بهم دست داد

این چه مزخرفی بود دیگه. کجای این زندگی معمولیه؟:(

زیاد دلچسب نبود. با فرهنگ ایرانی همخونی نداره

ترجمه خوب و روانی داره. خسته کننده نیست اما خوندنش واقعا چیزی به شما اضافه نمیکنه!! فقط می‌تونه حس همزاد پنداری ای به شما بده اگر در یک مثلث عشقی بودین یا حداقل کسی «فکر» کرده که شما در یک مثلث عشقی بودین. پایان بندی خیلی خوبی نداشت.

خسته کننده...خیلی کسالت بار..وقتتون رونگذارین.

به نظر من اگه وقتتون با ارزشه سراغ این کتاب نرید . یه داستان معمولی خیلی معمولی

اصلا کتابش پرداخت ایترنتی هست اگه وجه نقد پس از دریافت کتاب درب منزل باشه عالیه من یه هفتس منتظر کتابم واقن

من تازه کتاب رو شروع کردم و چیزی که تو همین ۸ صفحه برام سواله: مگه سی سالگی در حقیقت شروع دهه چهارم زندگی نیست؟ این چرا چیز به این سادگی رو هی اشتباه میگه و توضیح میده😫🤦‍♀️ حاالا کتاب رو کامل بخونم، نظر رو ویرایش میکنم

کتاب نثر روانی داشت.. و به درد سی ساله ها می خوره... بعضی از صحنه ها طولانی و خسته کننده میشه... من رد کردن ان قسمت ها... مشتاق بودم آخر داستان را بخونم

یه رمان عاشقانه ست که برای سرگرمی و عوض کردن ذائقه خوبه والبته کاملا منطبق بر فرهنگ آمریکایی !

چند صفحه از کتاب رو خوندم، با متن انگلیسی مقایسه کردم. ترجمه چنگی به دلم نزد. ترجیح دادم متن اصلی رو بخونم.

پایان نداشت.ازهم گسیخته بود.چندتا موضوع شروع کرده بود ولی یه پایان خوب نداشت.بلاتکلیف بود

کتابی بود که وقتی شروع کردم نتونستم بیخیالش بشم و تا آخرش رفتم، ترجمه خوب نثر روان قطعاً همیشه جذاب. کامنتهای دوستان خوندم، البته کتاب کتاب نه کلاس اخلاق،چه ما خوشمون بیاد چه نیاد خیانت یکی از وجوه هر رابطه ای میتونه باشه و از اون دردناکتر اینکه گاهی اوقات خیانت به حق هم هست مثل همون ماجرایی که تو کتاب میگذره. از توصیفات روانشناختی شخصیتها لذت بردم و حقیقتاً بنظرم آدم کامل بودن بهتر از آدم خوب بودن، یعنی پروسه ای که راشل طی کرد، دوستانی که میگن کتاب میگفت تا سی سالگی ازدواج کن وگرنه که باختی یعنی خودشون هرگز از تنهایی نترسیدن؟؟؟!!!