نظرات کاربران درباره کتاب برج

ادبیات علمی تخیلی برای من نمادش آسیموفه ،از ایزادن هم و شبانگاهش تا مجموعه های بلند و چندجلدی ربات ها ، امپراطوری و بعدش بنیاد و... حتی ژون ورن افسانه ای که به عنوان پدر این گونه داستان نویسی شناخته میشه ،قلمش به اندازه این بشر برام جذاب نیست و شاید همین سطح بالای کاراهای آسیموف ،باعث شده تا زیاد از خوندن این کتاب ،راضی نباشم ،هرچند که این کتاب در واقع نه علمی تخیلی که متعلق به زیرگونه پسامدرنیسمه ،با این حال به دلیل ترکیب همراهی ای که این دو زیرگونه در قرن اخیر داشتند ،تفکیک این دو از هم ساده نیست در این نوع آثار و من توقع رگه هایی از علمی بودن رو در داستان داشتم که نبود. نویسنده اثر یعنی جی جی بالارد از نویسندگان مطرح انگلیس در عصر التقاط زیرگونه پسامدرنیسم با علمی تخیلیه که بنا به قول مقدمه کتاب از پیشروان شکوفایی و اوج این حرکته، اما راستش من تو این کتاب رگه علمی تخیلی بسیار بسیار کم دیدم. خطر اسپویل در ادامه متن. کتاب سرنوشت ناخوش و رو به زوال و پستی انسان هایی رو نشون میده که در یک برج (دژستانی ،دیستوپیایی یا همون پادآرمانشهری ) خلق شده توسط خودشون ،با بخش عصیانگر ، خشن و تمایلات دانی خود روبرو میشن و با این جهنم خودساخته ،ابتدا یکی شده و بعد هلاک میشن و یا محکوم به هلاک. شخصیت های اصلی کتاب از لنگ و وایلدر و رویال تا جین شرایدن و آن و هلن ،همگی شخصیت هایی از نظر اخلاقی منحط هستند و در اخر که برج به سرنوشت محتومش یعنی سقوط کامل نزدیک میشه ،این شخصیت ها به اوج زوال و پستی خودشون میرسند و هیچ نوری و راه گریزی و همینطور هیچ تمایلی برای رهایی از برج فاسد نتنها در این افراد، بلکه در تک تک ساکنان برج وجود نداره و این برج پیشرفته که ساخته خود بشره انگار داره ماجراهارو جهت میده و ساکنین با این جهت دهی به سمت نابودی خودشون همراه میشن و برج به یک میدان جنگ بین این افراد تبدیل میشه و اونهارو تا مرز بدویت میکشونه . نویسنده داستان رو در اوج تباهی و فساد مطلق به اتمام میرسونه و هیچ روزنه امیدی برای ساکنان اون برج قائل نیست چون از اول همه شخصیت ها خاکستری مایل به سیاه هستند و نویسنده ازشون دست شسته. خلاصه که دیستوپیایی از نظر اخلاقی ویران ،ازنظر فنی و تکنولوژیک ابتدا سالم و سپس ویران و از نظر علمی هم مجهول الهویه ،پیش روی شماست. من که از خوندنش لذت نبردم و اصلا با آثار بزرگانی چون آسیموف قابل قیاس نیست. انتخابش با خودتون.

برج داستان ساختمانی هزار واحدیه که بدون کم و کاست تمام امکانات لازم برای زندگی رو در خودش جا داده. همین کمال ساکنینش رو تباه میکنه و روند زندگی آدما به جای پیشرفت, پسرفت میکنه تا به حالت بدوی خودشون میرسن. آدمها به سه دسته تقسیم میشن و زاویه دید کتاب بین سه شخصیت که نماینده این سه دسته هستن میچرخه: یه دکتر متشخص, یه مستندساز قلدر و در آخر معمار برج. برج داستان آدمها و تلاش برای راه یابی به طبقات بالاتر و در عین حال زنده موندن در آشوبه.

متاسفانه باوجود موضوع مهم و توصیفات کافی و جذاب در شروع، در میانه کتاب با مشکل تکرار درگیر است. انگار متن همواره در حال تکرار کردن چند جمله‌ای است که می‌توانست یک داستان کوتاه عنوان کند. جای خالی بسیاری از تحلیل‌های لازم و ممکن با همان توصیفات تکراری چند صفحه قبلتر پر شده است. اگر باحوصله باشید شاید بتوانید کتاب را تمام کنید.

من نسخه چاپی این کتاب رو خوندم و خوشم اومد. فضا سازی اون قوی است و هرج و مرج در داستان خیلی خوب ساخته شده و خواننده رو به فکر فرو می بره. در صدد هستم بقیه کتابهای جی جی بالارد رو هم بخونم.