نظرات کاربران درباره کتاب گروه پزشکی ۶۳

حقیقتا به خاطره نزدیک تر بود . مجال ظهور به شخصیت مادر نداده بود.

امان از دست این فوتبالیست ها!! دل خانم دکتر رو هم بردن. یه کم باورپذیریش کمه .

به نظرم هنوز راه زیادی دارد تا تبدیل به داستان بشه.به گفته خانم خوشدل زبان زنانه دارداما ویژگی خاصی به حساب نمیاد

معمولی

شاید اگر مادر شغلی غیر از این داشت، بهتر می شد پذیرفت

مثل داستان های توی مجله ها بود

بسیار لذت بردم.پخته و پر معنا. جذاب و عمیق.

آفت شبکه های اجتماعی در جامعه حتی تحصیلکرده ها رو خوب نشون داده ولی برای پدر و مادرهای میانسال مثل اکثر جوانها حق زندگی و شاد بودن قایل نیست و براشون دل میسوزونه خوشم نیومد

سلام . سپاس از نویسنده . نکته : نظرات " ناما " را در خصوص داستانها خواندم . و تعجب کردم از عدم شناخت ایشان از داستان و مفهوم آن . به داستانهای خوب نمره پایین دادند و نا داستانها یا داستانهای متوسط نمره عالی گرفتن . این جور قضاوت کردن نشان از رفیق بازی و همشهری و ... دارد که البته جای گله گذاری نیست ولی می طلبید که انصاف گاهی وقتها اگر رعایت شود چه نتیجه خوبی عاید نویسنده و خواننده می شود ... به هرحال آنچه که از خوانش این داستان به دست می آید عدم تحقق " داستان " به مفهوم هنری آن است. داستان در حد و اندازه نقال باقی مانده و هنوز تا داستان شدن راه زیادی دارد . این همه مقدمه برای ور.ود به داستان بوده که با وجود تمام شدن داستان ولی هنوز خواننده وارد داستان نشده است. مثل این است که کسی خاطره تعریف کند و مجال بروز به شخصیت داستانها ندهد . دیالوگ ها خام و غیرهنری و رفتار پزشک – مادر نیز باور پذیری داستانی نداشت . بیشتر شبیه دفترچه خاطرات دختر 18 ساله بود تا داستان. این انتقاد باعث نمی شود که از نویسنده محترم تشکر نکنم. شخصیت ایشان بسیار محترم است اما بحث بنده صرفا درباره داستان است .

داستان جالبی نداشت

خاطره بود بیشتر

داستان "گروه پزشکی ٦٣" اشاره به تابوهای فرهنگی - اجتماعی دارد که آگاهانه با قلم نویسنده در تیررس دید خواننده قرار می گیرد، از جمله اشاره به شبکه های مجازی و تاثیر آنها حتی بر عشق بین آدم ها. این داستان یک تک گویی بلند است از زبان راوی با مخاطبی که فقط به روایت گوش می کند تا وقتی که موعد تعیین شده فرا برسد یا نرسد.

نمره: ۱۶ داستان قابل قبول و صحیحی بود. همه چیز هم به نسبت سر جاش بود. به جز لحن بیش از حد خاطره گونه. اما چیزی که اذیت می‌کرد این بود که داستان تقلیدی محض از داستان‌های "آیین نوروزی" بود. که البته او هم داستان‌هایی دارد که بعضی ‌ها می‌پسندند و بعضی‌ها اصلا نه. و کلا کمی داستان‌هایش بیش از حد یخ است. به این داستان نمره‌ی ۱۶ از بیست می‌دهم.

مشکلش این بود که موضوع داستان بهش تاریخ مصرف داده بود... این اتفاق رو الان شاید خیلی از ماها خوب درک کنیم اما به مرور زمان اهمیتش رو از دست می ده

بیشتر اوایل داستان شده بود تعریف خاطره ...به نظرم خاطره تعریف کردن با داستان روایت کردن خیلی فرق داره ...خوشم نیومد

خیلی حرفی برای گفتن نداشت. روایت یک موضوع خیلی عادی که قوه تفکر کسی رو تحریک نمی کنه.

یکی از بهترین داستانها بود تا اینجای کار

از نظر این که بچه ها نمی توانند تغیر والدین خود را ببینند و به شدت با در رابطه شدن والدین تنهای خود وسواس نشان می دهند, جالب بود.

قلم خوبی بود نگارش خوب موضوع خوب توضیحات کافی و نه اضافه در کل خوب بود، ولی فقط «خوب».

نه. اصلا.