نظرات کاربران درباره کتاب هندرسون شاه باران

برای اطلاع دوستانی که تصمیم گرفتن این رمانِ به‌غایت جذاب رو بخونن عرض می‌کنم: تمجمج یعنی جویده‌جویده و نامفهوم حرف زدن.

این کتاب محشره جذاب و اموزندست .احساسات شخصیت اصلی به خوبی حس میشه و واقعا دوست داشتنیه .تجربه های یک فرد هست که از ناراضی بودن از شخصیتش به حال خوب گرفتن از همه چیز ختم میشه .

هندرسون شاه باران. نکته جالبی که در مورد این کتاب وجود داره اینه که هم بسیار جدیه و هم جدی نیست. یجین هندرسون، مردی آمریکایی و میلیونره که مدام ندایی تو ذهنش میگه میخوام! من میخوام. هندرسون که ظاهری خشن و غول‌آسا و رفتاری بی‌قرار داره، مدام به جنگ این صدا میره اما فایده نداره. تا اینکه تصمیم میگیره بره آفریقا. تو آفریقا پس به معنای زندگی میبره و بالاخره این صدا رو خاموش میکنه. کتاب شرح سفر و سیر و سلوک هندرسونه. با زبانی طنز از بان یوجین هندرسون روایت میشه. هندرسون تمام دبختی‌های زندگیش رو به زبان طنز تعریف میکنه و گاهی اونقدر این بدبختی‌ها مسخره‌ی که ناخوداگاه طنز میشه. بخش عمده داستان، شرح سانگو یا سلطان باران شدن هندرسون تو آفریقای. هندرسون با پادشاه قبیله‌ای دوست میشه و روابط جالبی با شیرها برقرار میکنه. بیشتر داستان هم شرح صحبت‌های این دونفر و برخورد هندرسون با ‌شیرهاست که بخش کمی کسل‌کننده میشه. در کل داستان زبان جالب و ترجمه خوبی داره خوندنش خالی از لطف نیست ولی تا حدودی ممکنه کسل‌کننده باشه.

داستانی جذاب

به هر زحمتی بود حدود نصفش رو خوندم ولی دیگه نتونستم ادامه بدم. از کتاب‌هاییه که تا نصفش هنوز معلوم نیست چی میخواد بگه و داستان قراره چی بشه. اولین کتابی از نشر نو بود که نیمه کاره رها کردم و نتونستم تموم ش کنم. اوایل به نظر شبیه ناتوردشت میومد و یه پریشان‌گویی شیرینی تو راوی وجود داشت ولی به مرور این حالت رنگ می‌بازد و دیگه پریشان گویی از حالت نوعی روایت کمیک خارج میشه و داستان بی سرو ته ادامه پیدا می‌کنه. البته کسانی که دنبال چهارتا جمله قصار و پندهای فلسفی طور میکردم شاید بتونن چیزهایی پیدا کنند

اصلا خوشم نیومد از سبک قلم نویسنده، داستان پریشان و جا نیافتاده . سر درد گرفتم