نظرات کاربران درباره کتاب نفوس مرده

نیکولای گوگول، جز نویسندگان بزرگیه که علی‌رغم شهرت و محبوبیتش در سرتاسر جهان و حتی در بین نویسندگان خود روسیه، کمتر در ایران شناخته شده و در سال‌های اخیر هم این ناشناختگی بیشتر و بیشتر شده. نفوس مرده یا مردگان زر خرید درست مثل اکثر آثار معروف نویسندگان روس حال و هوای انتقادی داره و در سرتاسر رمان نویسنده به دنبال تشریح و توصیف این جامعه به‌هم‌ریخته است. برخلاف آثار داستایوفسکی و تولستوی که کم و بیش زبان تلخی دارن، روایت این داستان بیشتر به زبان طنزه هر چند که هدف اصلی طنز هم بیان همین تلخی‌ها و تیرگی‌هاست. جزییات و اخلاق و رفتار مردم روسیه(که به طرز اعجاب آوری با زندگی فعلی ما مردم ایران شباهت داره!) چنان دقیق و ملموس بیان میشه که مخاطب تصور می‌کنه سال‌هاست در این جامعه زندگی کرده، البته میشه اینطور هم گفت، شباهت‌هایی که خواننده ایرانی با جامعه خودش حس می‌کنه در ساخت این تصویر ذهنی موثره. این زبان طنز به هیچ وجه باعث نشده که لحن داستان حالتی مبتذل و لوده به خودش بگیره و به جرات می‌تونم بگم از بهترین نمونه‌ها برای یادگیری طنز فاخر و هدفمنده. جملات بعضا چنان به رفتار و کردار مبتذل و بیهوده طبقه بالای جامعه حمله می‌کنه که مخاطب یقین پیدا می‌کنه یک جامعه شناس دست به نوشتن این رمان زده! و این تمام ماجرا نیست، نویسنده به صورت ریز ریز مطالب فلسفی و روانشناسی خودش رو در بین جملات جا میده و در جاهایی کاملا مستقیم رفتار و کردار درست رو به خواننده یاد آور میشه. اگر دسته‌بندی از برترین رمان‌های روسی وجود داشته باشه، از نظر من یکی از لایق ترین هاست برای قرار گیری در این دسته‌بندی.

متاسفانە بە صورت خیلی ناامید کننده ای قسمتهایی از رمان حذف شده و از یه مقطعی به بعد ( خدودن صفحه 750 به بعد) داستان وارد فازی می شود که خاننده هیچ پیش زمینه ای ازش ندارد.

یه جای کتاب یک روستایی به یک شاهزاده که دچار افسردگی و ملال است می‌گوید روستاییان(افراد پرمشغله و مفید) دچار افسردگی نمی‌شوند زیرا آن ها از صبح تا ساعت ها مشغول دامداری و نگهداری و امورات مزرعه و چه و چه هستند

تا پایان بخش اول، داستان بسیار جذاب بود، اما متاسفانه بخش اول ناتمام رها شد و بخش دوم که بطور کامل نمیشد فهمید چی بوده؟ چی شده ؟ کاملا بی سر و ته نمیدونم دلیلش چیه؟! اما حیف از این داستان قطعا توصیه نمیکنمش، چون واقعا نمیدونم به چه علتی داستان اینقدر بی خط و ربط تمام شد.

گوگول از خلاق ترین و الهام بخش ترین داستان نویس های تاریخ روسیه است و به نظرم این کتاب هم اگر تمام می شد بهترین اثر گوگول میتونست باشه.

خوب

حقیقتا با کتاب و فضای اون ارتباط برقرار نکردم. برای من داستان جذابیت لازم برای ادامه نداشت و در صفحه‌ی نود رهایش کردم.

برای من عجیب بود وقتی به اخر کتاب رسیدم چون حس کردم به پایان نرسیده هنوز مترجمم نوشته بود که اینجا دستنوشته ی گوگول به پایان میرسه باز اگر کسی چیزی میدونه لطفا بگه...

اگه قراره وقت بذارید و هزار و خردی صفحه بخونید، این کتابو پیشنهاد نمیکنم