نظرات کاربران درباره کتاب پنج قدم فاصله

جهت تجربه عشقی عمیق خوانده شود ♥️🍃 #وهم_سبز_نوشت

خیلییی قشنگ بود من تو دو روز دارم تمومش میکنم اخراش واقعا گریم گرفته بود من سر دوتا فیلم بیشتر گریه نکردم سر کتابم تا الان اصلا!! ولی این کتاب واقعا اشکمو در اورد😭 نه در حد چند قطره اونم واقعا قسنگ بود و خیلی تاثیر گذار💜🥺

دوستش دارم. برای نفس گیری بعد از مطالعه چندتا کتاب نسبتا سنگین و حجیم خوب بود 😉

بی نظیره:)

فوقالعاده ود واقعا تحت تاثیر قرار گرفتم^-^.*-*🌙🌙🌙

کتاب که رومانتیکه داستان هم در مورد پسر و دختری با بیماری شبیه همه که وضع پسره یکم بیشتر خرابه. و این بیماری برای این دونفر باید شش قدم فاصله رعایت بشه بین شون...از فیلمش بهتره جزییاتش قشنگترش کرده

عالی بود... چطور بگم توصیف و فضا سازی خیلی خوب بود و توی قسمتی از داستان کاملا ناخوادگاه گریه کردم.. حتی کوچیک ترین دیالوگ‌های ویل قلبمو گرم می‌کردم...(حتی کلمه"لطفا") خلاصه خیلی قشنگ بودشو قصد دارم فیلمشم ببینم

عالی

داستان «پنج قدم فاصله»که تماما در یک بیمارستان می گذرد ، برشی از زندگی «استلا و ویل» ، شخصیتهای اصلی داستان می باشد که به بیماری «فیبروز کیستیک»دچار هستند.بیماری ای که درمان قطعی ندارد و بخاطر مسری بودن عفونتِ آن برای دیگر بیماران ، رابطۀ آنها با یکدیگر را به میزان شش فوت ، فاصله می اندازد. گذشته از نوع بیماری ، درد ها و عوارض آن(که معمولا به مرگ بیمار منجر می شود) اما به نظر می آید که نویسنده ، این موضوع را بهانه ای برای بیان دیدگاههایش در رابطه با دنیای امروز ، مردم و رابطه های ایشان با یکدیگر کرده است.«پنج قدم فاصله»اگر چه یک داستان عامه پسند و عاشقانه است اما می توان در لایه های زیرین آن مفاهیمی را جستجو و پیدا کرد که مانیفست نویسنده در حوزۀ زندگی است.چنین مفاهیمی اگر هم پایه و اساس نوشتنِ چنین داستانی نباشد اما به روشنی می توان آنها را از لا به لای متن خارج و گفتگو کرد. مشکلِ عدم ارتباط «استلا» و «ویل» نه بیماری آنها که در واقع دیدگاه‍ها و باورهای ایشان نسبت به موضوعات مختلف و به طور کلی زندگی می باشد.به نظر می آید که عنصری به نام «دیوانگی» در این زندگیِ بیمارستانی(که می تواند نمادی از یک جامعه باشد)برای شاد زیستن کم است.این «دیوانگی»اگر چه از نظر اکثریت جامعه به عنوان عنصری مخرب که موجب نابودی همه چیز است ، شناخته شده اما در واقع ، تنها عنصر لازمی است که زندگی را معنا می بخشد و همچون جادویی آن را سرشار از زیبایی ، شگفتی و درخشندگی می سازد. آشنایی ما با «استلا»از دختری شروع می شود که در قید و بندهای مختلفی که شخصیت ، بیماری و دیگران بر او تحمیل کرده اند گرفتار است و کوچکترین تخلف از این قوانین برایش امکان پذیر نمی باشد.اما در طول رابطۀ عاشقانۀ اش با «ویل» آگاهی او به شکلی تصاعدی رشد می کند و به جایی می رسد که می خواهد خود را به تمامی از این قید و بندها که مفهومی به نام «زندگی»را از او دزدیده اند رها سازد و به شکلی عصیانگرانه بر علیه همۀ باورها و دیدگاههایش برمی آشوبد.اوج این عصیانگری و درک زندگی در صحنۀ دریاچه است.عملی که او را تا مرگ پیش می برد اما او را نمی ترساند. به هر حال ، چه این داستان را به شکلی عامه پسند بخوانیم و چه در لایه های زیرین آن کند و کاو کنیم ، اما آنچه در مجموع می توان گفت این است که خواندنِ داستانِ «پنج قدم فاصله» تجربۀ خوشایندی است و ارزش وقتی که برای مطالعۀ آن می گذارید را دارد.

کتاب قشنگیه.. موضوع جالبی داره ولی خاص نیست.. تکراریه.. شبیه کتاب نحسی ستارگان بخت ما یا شبیه من پیش از تو.. البته که هر کتاب جذابیت خودش رو داره.. ولی بنظرم نویسنده سعی کرده با گنجاندن صحنه های احساسی زیاد کتابش رو جذاب تر کنه و از تکراری بودنش کم کنه..

خیلی قشنگ بود

این کتاب در عین سادگی روح و قلبتون رو قلقلک میده

من فیلمش رو هم دیدم خیلی خیلی قشنگه و به من که خیلی انگیزه و حس خوب داد

عالی خیلی خوب بود اخرش یکم غم انگیز شد ای کاش پیش هم می موندن 😍😔

عاشقشم من اول فیلمشو دیدم بعد کتاب رو خوندم هر دو عالیهههه

حتما اول بخونینش بعد فیلمشو ببینین خیییلی داستان قشنگیه و جذاب. یکی از بهترین فیلم هاس. ولی باید توانایی اینو داشته باشین که درک کنید هر شخصیتو و مودتون هماهنگ با مود شخصیت باشه

به خودم قول داده بودم قبل از اینکه فیلمش رو ببینم، اول کتابش رو بخونم و حالا اینقدر احساساتی شدم که فکر نکنم بتونم پای فیلمش بشینم!!!!!! به شخصه حتی فکرش رو هم نمیکردم همچین بیماری‌ایی هم وجود داشته باشه و حقیقتا در نظرم بیماری فیبروز کیستیک از سرطان هم بدتره و ای کاش هر چه زودتر درمانی برای همه‌ی بیماری‌های غیرقابل درمان کشف بشه... داستان زندگی استلا و ویل و اطرافیانشون درس‌های زیادی به آدم میدادند، مخصوصا اینکه "قدر زندگی‌امون و هر نفسی که داخل ریه‌های سالممون میدیم رو بدونیم" کتاب بی‌نظیری بود و حقیقتا هر وقت به این کتاب و شخصیتاش فکر میکنم بغض میکنم، ارزش هزاران بار خوندن و تفکر رو داره♡

یکی از بهترین رمان های بود که تا الان خوندم شگفت انگیز و عالی اصلا شبیه‌سایر کتاب های نبود که تا الان خوندم حتما بخونید و لذت ببرید داستان پسر و دختر عاشقیه که بیماریشون دست و پاشون رو بسته به همه جوانان توصیه میکنم حتما بخونن و قدر با هم دیگه بودن رو بدونن مرسی از طاقچه

هم با فیلمش هم با رمانش گریستم....

من این کتاب را دوست داشتم؛ هر چند اواخر کتاب داستان، زیادی تخیلی شد ولی در کل، حس درستی در سراسر کتاب به خواننده القا می‌شد بدون اینکه نکات غیرضروری بیان شود.