نظرات کاربران درباره کتاب خانواده‌ پاسکوآل دوآرته

پاسکوآل دوآرته یک شروع بود، برای من، وقتی بعد از چند هفته افسردگی و دعوا و درگیری و کشمکش، دوباره یک روز صبح زود، ساعت هشت صبح، سرحال از خواب بیدار شده بودم، رها از سردرد وحشتناک شب قبلش که بی‌سرم کرد تا گذاشت بخوابم، و آرامشی که آن لحظه داشتم، و وسوسه‌ام برای خواندن چیزی، چیزی جز گوشی‌ام، که برای دو ساعت دیگر کوک شده بود و هنوز هیچ زنگی نزده، بیدارش شده بودم تا ناغافل خفتش را بگیرم و یادش ببرم که باید زنگ بزند، باید غرغر کند تا جامه بدرانم و تن بیندازم به‌اش، که حالا دیگر آن‌ها جز با گرمای بدن‌مان راه نمی‌آیند، و کاری بامان می‌کنند که در نور زرد سازگار با چشم‌شان غرق شویم، غرق نشده، نفس نفس زنان، دویدم سمت کتاب‌های پخش و پلای پشت پاسکوآل، و پاسکوآل را از روشان برداشتم، و در آن خواب‌آلودگی آخرالزمانی خانه، که در تخت‌ها جسمی هست که به پتوها حجم دهد، اما نه چیزی جز استخوان، خواندمش. ‌ و شروع، فقط می‌تواند جرقه‌ای باشد برای پرحرفی‌ای این‌چنین، نه درک و دریافتی، نه چیزی دیگر، جز یک چیز، پاسکوآلی که همواره تنهاست، و باز نام داستان زندگی‌اش خانواده‌اش را یدک می‌کشد، استخوان‌های پوسیده‌ی جمجمه‌ی زنی، زیر پتو، آخ که چه می‌خواهمش.

یک داستان بلند با صراحت و خشونت و زیبایی منحصر به فرد.

ماجرای یک شخصیت مرزی از کودکی تا واپسین روزهای مرگ به خوبی روایت شده است . یک ضدقهرمان که گاهی کارهایش را تایید و گاهی خارج از عقل و انصاف میپنداری.

داستان جالبیه. بخونیدش

یکی از شاهکارهای کوتاهی که خوندم

میتونم بگم کتاب روان و راحتی بود حتی برای کسی که خوندن رمان رو تازه شروع کرده. انگار که فیلمی با ژانر جنایی میبینید. در مجموع از خوندنش ضرر نمیکنید.

بی نظیر

داستانی تأمل برانگیز و شایان توجه بسیار البته ترجمه‌ ای دیگری همه از این کتاب وجود داره وقتی هر دو تا ترجمه‌ رو می خونی انگار دو راوی با دو لحن متفاوت دارن ماجرا رو تعریف می کنن.

کتاب درباره یه خانواده یکم غیر معموله،و چالش ها و نحوه برخوردشون با زندگی که به شیوه جالبی بیان شده

هیچ هدف خاصی نداشت

میتونم بگم نویسنده یه کتاب فوق العاده خلق کرده. چطور تونسته به این زیبایی این حجم دردناک از رنج و فلاکت رو بیان کنه؟ نویسنده اخر کتاب در مورد شخصیت اول کتابش مینویسه: وقتی اعماق روحش کاویده شد کشف این امر آسان بود که او بیشتر به بره رام بینوایی می ماند که زندگی او را به هراس انداخته و به گوشه‌ایی رانده است. باید کتاب رو خوند تا فهمید چرا نویسنده همچین استعاره زیبایی رو در مورد نقش اول داستانش گفته و اگه شد در موردش قضاوت کرد(برای من این کتاب بی نظیر بود).

از نظر من این کتاب ارزش خوندن داره هم نویسنده قلم توانایی داشته و هم ترجمه ی خوبی از کتاب ارائه شده .منتها کتابی نیست که بخواد مدتها تو ذهن بمونه یا حتی لذت خاصی به مخاطب ببخشه .در حد خودش اوکیه .به هر حال داستان اقشار فقیر و تبعات فقر و بی چیزی رو هر نویسنده ای به هر شکلی روایت کنه نمیشه که فاقد جذابیت باشه.