نظرات کاربران درباره کتاب بانوی میزبان

بانوی میزبان جزو اولین رمان های داستایوفسکیه و به شکل عجیبی نبوغ نپخته یه نویسنده درش پیداست. میگم نبوغ نپخته چون من با نگاه مقایسه بانوی میزبان رو خوندم و در مقایسه با اثار خوب داستایوفسکی به نظرم بانوی میزبان چندان خوب نیست اما در مقایسه با همذاد بهتره! اردینف عاشق دختری به اسم کاترینا میشه که با پیرمرد عجیبی که همه رو از کاترینا دور نگه می‌داره زندگی میکنه. اردینف برای نزدیک شدن به کاترینا به خونه اونها نقل مکان میکنه و مستاجر پیرمرد میشه و برای بدست اوردن کاترینا با رازها و شگفتی های اون خونه و اهالیش مواجه میشه. نکته جالب داستان اینه که تو نقطه اوج کمی مایه سورئال پیدا میکنه. شخصیت ها در مقایسه با خود داستایوفسکی ضعیفن! در کل من فکر میکنم خود داستایوفسکی باید این ایده رو سالهای بعد دوباره مینوشت تا به پختگی لازم برسه چون طرح خیلی گیرایی داره.

شخصیت سازی داستان جالب بود و همونطور که آخر کتاب توضیح داده شده زیربنای روانشناسی داره اما سیر داستان روان نیست و گنگ پیش میره در کل داستان جذابیت خاص خودش رو داشت اما نسبت به آثار دیگه داستایوفسکی مثل جنایت و مکافات فوق العاده نبود.

بسیارعالی، این کتاب را باترجمه ای دیگرخوانده بودم ولی اینقدر دلنشین وجالب نبود، ازنویسنده که بگذریم مترجم بسیارعالی حق ترجمه خوب را ادا کرده وبه درستی وزیبائی هرچه بیشترکلام وادبیات وسبک نویسنده را آشکارکرده ، خیلی جالب بود،بخوانید وازقلم داستایوفسکی وشاهکارمترجم لذت ببرید.

داستان برای من روون پیش نمی‌رفت! حتما اون چند صفحه‌ی آخر رو هم بخونید تا داستان روشن‌تر بشه براتون.

یک داستان کوتاه که با دوساعت مطالعه به پایان میرسه و برای علاقمندان به قلم داستایفسکی ، فقط برای یک بار مطالعه پیشنهاد میشه راستش ۴۰ صفحه آخر کتاب کمی گیج کننده بود و قسمت مورد علاقم از این کتاب 《به یک آدم ضعیف آزادی بده، خودش آن آزادی را دست بسته برایت پس می‌آورد》

داستان جذبم نکرد چون به نظرم احمقانس کسی با یک نگاه اینجوری عاشق بشه

کتاب سختیه. من قبل‌تر خونده بودمش و این بار به امید این که نظرم عوض بشه خوندنش. ولی تأثیری نداشت.

چند وقتیه شروع به خوندن همه آثار داستایفسکی به ترتیب انتشار کردم و با این کتاب اصلا نتونستم ارتباط برقرار کنم به نظرم اگر نخوندینش هم چندان چیزی رو از دست ندادین

فوق العاده خواندی است. به علاقه مندان داستایوفسکی این کتاب رو پیشنهاد میدم. به طرز عالی ای شخصیت پردازی شده و با ترجمه سروش حبیبی لذته دو چندانی از خواندن میبرید. کتاب کم حجم هست و واقعا جذاب یک لحظه هم از خواندش خسته نشدم. پایان زیبایی هم داشت.👌

اصلا من و جذب نکرد به زور تمامش کردم

تنها نکته ظریف درمورد این داستان ، عدم قطعیتشه . شما کلی ماجراهای متناقض و شایعات پراکنده تو رمان میخونید و ذاتا به روایت هیچکدوم از شخصیت ها نباید اعتماد کنی ! تنها زیبایی درمورد این اثر همینه . بنظرم درکل داستایفسکی آثار قشنگتر از اینم داره

داستان کوتاه و جالب و دومین قدم من در داستایوفسکی خوانی. کتاب نسبت به اثر شاهکار شب های روشن ضعیف تر بود اما بشدت جالب و خواندنی بود. موضوعی که باعث شد این کتاب نتونه در اندازه شب های روشن باقی بمونه برام یخاطر روان نبودن روایت بود که اگر چهار صفحه بعد پایان نبود خیلی متوجه مفهوم روایت نمیشدم. ولی داستان جالب و خواندنی ایه. پیشنهاد میشه

این کتاب جنبه های زیادی داره شخصا از خوندنش لذت بردم. شخصیت ها به شدت مرموز هستن و یه حس کنجکاوی بیشتر رو ایجاد میکنن. کاملا کتاب باید مفهومی خوانده بشه چون جنبه روانشناسی و شاید یک مقدار قدرت تخیل شمارو به کار بندازه

فضاسازی داستان همانند آثار دیگر داستایفسکی بینظیر است، توصیفات از شخصیت‌ها به گونه‌ای است که خواننده تصور میکند نه تنها ایشان را در عالم واقع میشناسد، بلکه به خلق و خوی آنها نیز اشراف کامل دارد. داستانی که اتمام آن حس بیداری از یک خلسه را دارد. در نهایت نام نهادن چیزی کمتر از شاهکار بر قلم داستایفسکی و ترجمه سروش حبیبی بی انصافی است.

مغزم جر خورد

ترجمه عالی بود،البته آقای حبیبی علی رغم مترجمی خوب بودن،دراینجا از سبک نثرهای قدیمی گویا استفاده کرده،تا عاشقانه تر به نظر برسد،در کل داستانی ساده بود.

با توجه به معرفی داستان توقع متن و داستان خوب داشتم که اصلا اینطور نبود پایان خوبی نداشت و متن هم دلنشین نبود

حقیقتا نه داستان جذاب بود نه ترجمه روان ، پیشنهاد نمیکنم ، اما برای آماده کردن ذهن مطالعه طلب عالیه

عالی🌻🌻

به زور نیمی از کتاب را خواندم متاسفانه داستان اصلا برایم جذابیت نداشت با این‌که شخصیت پردازی‌ها عالی انجام شده اما برخلاف #یک_اتفاق_مسخره که از همان ابتدا خط به خط روایت قطعات پازلی را کنار هم می‌چید که تا حدودی پیام اصلی را برای خواننده روشن می‌کرد، در نیمه اول کتاب #بانوی_میزبان با معرفی شخصیت‌هایی مواجه هستیم که دقیقا نمیدانیم کجا می‌خواهند پیامی را منتقل کنند. اصلا خلق این‌همه شخصیت برای رساندن پیام داستان لازم بود؟ در نیمه دوم کتاب ماجرای عاشقانه داستان به اوج خود می‌رسد. نویسنده مخاطب را در عرض چند صفحه‌ای به اوج می‌برد اما هرچه جلوتر می‌رویم بازهم شاهد اتفاق عجیب و غافل‌گیر کننده‌ای نیستیم تا آن‌جا که ریتم داستان دوباره یکنواخت می‌شود. برداشت من از کتاب این بود که برعکس #یک_اتفاق_مسخره که داستان، یک پیام واحد و روشن داشت، داستایفسکی در #بانوی_میزبان با خلق شخصیت‌هایی به دنبال تعریف درون‌مایه‌ای با معنای #آزادی بوده که آن‌طور که می‌گویند بعدها در شاهکارهای داستانی خود مانند #برادران_کارامازوف آن‌را پرورش بیشتری دهد. شاید همین دلیل برای این که لازم باشد کمی به خود زحمت بدهید و این کتاب را قبل از آثار بزرگ داستایفسکی بخوانید، کافی باشد.

نمی‌تونم از تاقچه خرید کنم، مدام خطا می‌ده که مبلغ‌های ورودی رو چک کنید!