نظرات کاربران درباره کتاب فرمانده؛ ونزوئلای هوگو چاورز

یکی از حقایق تلخ روزگار این هست که شما وقتی از یک کتابی خیلی خیلی خیلی خوشت اومد نمیتونی یقه ی تک تک آدم ها رو بگیری و بگی بخون خیییییلی خوبه.این حس رو من دقیقا به کتاب "فرمانده" دارم/: بقول هوشنگ ابتهاج"نمیشه گفت،چجور بگم؟" داستان یک رهبر نظامی ایدئولوگ برای یک انقلاب که به ظاهر دوست دارد برای کشور فقیرش ونزوئلا کاری کند اما سَم قدرت طلبی،نداشتن علم مدیریت و پول هنگفت نفت باعث میشود فقط دست به دوره های رفاه کوتاه مدت و پروژه های نیمه تمام بزند.اما استادچاوز هنر اصلی اش در بزنگاه های انتخاباتی است.این کتاب که به صورت رمانی تاریخی و مستند نوشته شده مخاطب را ابتدا معتاد کرده و سپس به سوی خواندن خود تا آخر می کشاند.در نزدیک ۴ ماه جرعه جرعه این کتاب را خواندم.

در کل، غرب و شیفتگان وطنی آنان، هر زمان که یک نفر مخالف افکار آنان از صندوق آرا بیرون می آید، او را ((دیکتاتور برآمده از صندوق)) می نامند! و در انتها هم او ترور بیولوژیک می کنند. متاسفم برای طاقچه؛ آیا باید این کتاب را در بخش حکومتهای مستبد گذاشت؟! یا در لیست حکومتهای آزادیخواه. از آزادی در مملکتت، لذت ببر طاقچه جان! مگر در خواب می بودی، برفرض، در آمریکا بودی و جرات می کردی در لیست کتابهای بخش حکومت های مستبد، اسراییل را اضافه می کردی!!!

قرار دادن این کتاب در دسته ی حکومت های مستبد شیطنت سیاسیه.... باید از این دسته حذف بشه.

ونزوئلا کشوری با اقتصاد ورشکسته که در آن تورم، بیکاری،فقر،فحشا،دزدی،زندانی سیاسی، نبود سازمان های حقوق بشر، اقتصاد نفتی،مسئولین فاسد موج میزند اما تا دلتان بخواهد پر است از شعارهای خوش آب و رنگ سیاسی و آرمانشهر های گوناگون و خیالی . کشوری با ریاست جمهوری هوگو چاوز که میخواست الگوی آمریکای لاتین و فعالین چپگرا در ایدئولوژی سوسیالیستی باشد اما دست آخر کارش به جایی میرسد که کیسه کیسه پول ملی کشورش را به مغازه میبرد تا شاید بتواند یک قوطی شیر یا پنیر بخرد اما نمیتواند و تمام پول هارا در خیابان آتش میزند. کتاب ریز به ریز از روند قدرت گرفتن هوگو چاوز تا فروپاشی نظام سیاسی_اجتماعی ونزوئلا را برای شما شرح میدهد تا دریابید چگونه وقتی سوسیالیسم، دیکتاتوری،مسئولین فاسد و فرصت طلب دست به دست هم میدهند ثروتمندترین کشور جهان از لحاظ نفتی به زانو در می آید. پی نوشت:آقای احمدی نژاد هوگو چاوز را رئیس جمهوری حزب اللهی که با امام زمان و حضرت مسیح برای گسترش عدالت در جهان برمیگردد نامید . (این سخن را هنگام بغل کردن مادرش به او گفت)

واقعا از طاقچه این همه غرب زدگی بعید بود. این آمریکاییها اگر منفعتشون باشه به نتیجه صندوق رای میگن دیکتاتوری و به حکومت پادشاهی عربستان میگن دمکراسی. اونا منفعت طلب هستند اما توی مجموعه طاقچه یک آدم صاحب فکر پیدا نمیشد که کتاب رو در دسته دیکتاتورها گذاشتن.

یکی از اشکالات اساسی این کتاب که توی تعدادی دیگه از کتاب های الکترونیکی طاقچه هم می بینیم ،ضعف عجیب در مراحل الکترونیکی کردن کتابهاست، که نمیدونم اشکال از ناشر ترجمه بوده یا طاقچه ،اما به هر حال اینجا طاقچه به عنوان ناشر الکترونیک که عرضه این کتاب هارو رو انجام میده ،موظفه که در قبال خریداران کتاب پاسخ گو باشه. توی جاهای متعددی توی این کتاب چهارصد صفحه ای یهو یک قسمتی از متن کلا وجود نداره و نیست و یک جمله یا بخش بدون هیچ فاصله ای و به طرز ناشیانه ای به یک جمله و بخش نامربوط متصل میشه که مغز آدمی رو دچار وحشت میکنه. مسئله البته اینجا دیگه سانسور نیست و اون درد زمینه ای که توسط سانسورچی های پرکار اعمال میشه به کنار ،اینجا واقعا توهین به شعور مخاطب و خریدار این کتاب ها به سطح ویژه ای ارتقاء پیدا کرده. اگه یه جاش بود باز یه حرفی ،اما این سطح از اهمال و کم کاری دیگه واقعا نوبره. دوستان به خودشون زحمت یه باز بینی ساده از این کتاب رو توی مجموعه های عریض و طویلشون نمیدن؟ بالغ بر ده مورد تقطیع هایی در متن این کتاب وجود داره که جای تاسفه واقعا. کتاب برای علاقه مندان به علوم سیاسی و کسایی که دوست دارند ذات و خصلت دولت ها و حکومت ها و رهبران دیکتاتور و نتیجه این حاکمیتهای اولیگارشی رو ببیند و بخونند ،بسیار مفیده. چاوز یک دیکتاتور اقتدارگرا بود که عین یک کودک لجوج و خودخواه اما در عین حال چون یک پیر جهاندیده و زیرک با بهره بردن از قدرت رسانه ها و پول نفت ،قدرت رو سالها در الدورادوی افسانه ای که بزرگترین منابع نفتی جهان رو داره به دست داشت و با رویابافی های ایدئولوژیکش ونزوئلا رو به یک سرزمین فلاکت زده ورشکسته و پر از جرم و جنایت و فساد تبدیل کرد و این داستان پانزده سال حاکمیت پرزیدنت فرمانده چاوزه خودکامه است. حسن این کتاب اینه که توسط یک ژورنالیست که سالهای این دوران اونجا به صورت مستمر فعالیت خبری داشته و فهم و دانش سیاسی خوبی داشته نوشته شده و انصافا کتاب اصلا و ابدا خسته کننده نیست و توانایی نویسنده برای طرح داستانوار و منسجم وقایع اون دوران در سطح خوبیه و شیوایی کتاب از منظر ادبی و فنی قابل قبوله. اما اگه تقطیع های زیادکتاب ،ممکنه توی ذوقتون بزنه، سراغش نرید.

این هم بلای مردم خودش هست. اقتصاد ونزوئلا از ما بدتر شده.

فقط بلدیم حرف بزنیم.. چون عرضه کتاب خوندن نداریم بجاش دهنامون بازه.. خیلی از ادمایی که اینجا نظر گذاشتن بدون اینکه کتاب رو بررسی کنن میان نظر میدن.. ای جاهلا

کتاب خیلی خوبی بود با اینکه یکپارچگی خوبی نداشت. ترجمه هم اوایل خیلی خوب بود اما هر چی به آخر می‌رسید جمله ها قطع و نصفه می شدند

بابا این‌قدر پشت سر مرده حرف نزنید

.

این کتاب به خوبی یک دیکتاتوری غرب ستیز و شکست خورده رو ترسیم می کنه و میتونه یک کتاب آگاهی بخش برای مردم کشورهایی مثل کره شمالی، کوبا، افغانستان، بلاروس و روسیه که غرل ستیزی و دیکتاتوری پیشه کردن باشه

واقعا کتاب خوبیه خصوصا اینکه زوایایی خاصی رو از زندگی خصوصی چاوز بازگو می کنه

نشر ثالث اکثر نزدیک به اتفاق کتابهایی که چاپ میکنه ترجمه و ثانیا از نویسنده های غربی هست. با دو فاکتور ارائه شده میشه نگاه بهتری به کتاب پیدا کرد. هدف کلی کتاب مخدوش کردن چهره ی چاوز هست که یک رهبر ضد غربه. به همین دلیل وقتی به اقدامات مهم چاوز میرسه جوری بیانشون میکنه که انگار اتفاقی و شانسی این اقدامات انجام شدن و در مقابل تمام اشتباهات طوری بیان شدن که انگار عمدی بودن برای به دست آوردن اطلاعات بی طرفانه در مورد رهبران مخالف غرب نمیشه به اطلاعات غربی ها اعتماد کرد.

هدف نویسنده این کتاب فقط تخریب بوده است. جالب است که در داخل خود کتاب نیز تناقضات جالبی بین نوشته های مولف مشاهده می گردد.

متاسفم برای کسانی که اگر حکومتی مخالف سیاستهای چپاولگرانه بلوک غرب و آمریکا باشه رو مستبد میخوانند. این دوران هم بگذرد و لیبرالیزم آمریکایی هم میرود آنجایی که نازیسم آلمانی رفت . امیدوارم طاقچه هم دست از این اقدامات شیطنت آمیز برداره.

اقتصاد ونزوالا به دلیل حجم بالای سرمایه گذاری اروپایی ها اونقدر ضرر میده که فروش نفتش جوابگو نیست اما این مشکل زمان چاوز نبود . زمان چاوز اقتصاد ونزوالا خیلی بهتر از الان بود و هنوز وارد بحران نشده بود رئیس جمهور فعلی مادورو قدرت کنترل اقتصاد کشورش رو نداره

حقیقتا از طاقچه بعید بود، چطور فردی که با رای مردم انتخاب شده رو دیکتاتور مینامید؟

واقعا کسی هست این کتاب رو بخونه؟!

این کتاب رو همون جریان فکری نوشته که امثال فیلم 300، بدون دخترم هرگز و آرگو رو برای ما ساختند. کاری جز تحریف و نفرت پراکنی علیه انسان های آزاده جهان ازشون بر نمیاد.