اگه میخواید از فضل الرحمان و اندیشه هاش درباره ی مکانیزم نزول قرآن و نحوه ی تفسیر و مواجهه با قرآن بیشتر _و البته خلاصه وار و شسته رفته_ بدونید، سخنرانی دکتر آرش نراقی با موضوع " فضل الرحمان و قرآن" رو از صدا نت دانلود کنید. تو این زمانه ی تک صدایی، گوش سپردن به صداهای دیگه_حتی اگه خیلی از نو اندیشان دینی یا نو اندیشی دینی هراس دارید_ میتونه جالب و چالش برانگیز و هیجان انگیز باشه. [البته اگه اساسا به این موضوعات علاقه مند باشید.]

کتاب حاوی مفاهیم و ایده های روشنگری است اما ترجمه واقعا جای تاسف دارد. اشتباهات مکرر، ناسازگاری ترجمه حتی در دو پاراگراف متوالی و حتی عدم تعهد ساده به متن اصلی چه در ترجمه و چه در ویرایش واقعا تعجب دارد. توصیه می کنم علاقه مندان وقت خود را صرف مطالعه نسخه زبان اصلی کنند و ذهن خود را با اشتباهات این نسخه به بیراهه هدایت نکنند.

قرآن مگه مضامین اصلی و فرعی داره؟ قرآن کلمه به کلمه‌ش اصله قرآن کتابیه که نه یک حرفش زیاده و نه کم و این یعنی همش اصله بعضی مباحث بنا به اقتضا بیش‌تر بیان شده و بعضی مسائل کم‌تر ولی دلیل نمیشه به بعضی قسمتا گفت اصلی و بعضی قسمتا فرعی مثلا بسم الله الرحمن الرحیم فرعیه؟! یا سوره‌ی کوچیک کوثر فرعیه؟! . نمیشه قرآن رو تیکه تیکه کرد قرآن یک پازله و پازل همه‌ش در کنار هم ساخته می‌شه از قطعه‌ی گوشه‌ی پازل گرفته تا اون وسطی ولی در عین حال هم، هیچکدوم اصلی نیستن چون اگه اسم یکی رو بذاری اصلی، بقیه فرعی می‌شن و وقتی فرعی شدن یعنی: زیاد مهم نیست بابا؛ ولش کن!!! (اگه کتاب رو خوندم احتمالا نظرم رو اصلاح می‌کنم)

شاید اصل این کتاب برای مستشرقین و مسلمانان اروپایی مناسب باشد؛ ولی برای فارسی‌زبانان که به آثار علامه طباطبایی، آیت‌الله معرفت، آیت‌الله جوادی آملی، آیت الله مصباح و... دسترسی دارند، کتاب درجه دو حساب می‌شود... همه کتب "تفسیر موضوعی قرآن" درصدد بیانِ مضامین اصلیِ قرآن بوده و هستند.

نظر دوستان درباره کتاب های حامد ابوزید چیه تا حالا کسی چیزی ازش خونده

با اون توضیحاتی که توی جزئیات نوشته ظاهرا به شدت تفسیر به رای داره. نظرات خودش رو به قرآن تحمیل میکنه