نظرات کاربران درباره کتاب تابوت های دست ساز

اگر به داستان‌های جنایی، مخصوصا قتل‌های زنجیره‌ای که با انگیزه‌های خاص‌ و ویژه‌ای انجام می‌شوند علاقه‌مند هستید، به هیچ عنوان کتاب را از دست ندهید. کتاب موضوعی فوق‌العاده دارد، با اینکه به‌شخصه انتظار تزریق هیجان بیشتری در متن داستان داشتم، اما چون اتفاقات همه واقعی است و به صورت گزارش نوشته شده، نویسنده نمی‌توانسته کاری از پیش برد و صرفا به بهترین شکل ممکن شرح وقایع کرده است. با این وجود تغییر لحن متن از محاوره به کتابی آدم را دیوانه می‌کند. متن اصلی را ندیدم که آیا اینطور است یا نه، اما ای کاش مترجم این مسئله را رعایت می‌کرد و تمام داستان را به صورت کتابی برمی‌گرداند. خلاصه اینکه کتاب کوتاه و جذابی‌ست؛ همانطور که گفتم، اگر به این‌ ژانر علاقمند هستید بخوانید، در غیر این صورت با این وضعیت متن، فکر نمی‌کنم جذابیتی داشته باشد.

این کتاب، گزارش مجموعه‌ای از قتل‌های زنجیره‌ای و واقعیه که خود نویسنده در جریان وقوع اون‌ها بوده و شرحش رو به صورت گزارش به نگارش درآورده. این ماجرا کاملا واقعیه و نمیشه مثل داستان‌های جنایی نویسنده‌هایی مثل آگاتا کریستی، ازش انتظار غافل‌گیری‌های عجیب و غریب داشت. ولی همه چیز توی کتاب بسیار هنرمندانه و زیبا توصیف شده. ترجمه‌ی کتاب ترجمه‌ی خوبی نبود. قبلا ترجمه‌های خوبی رو از بهرنگ رجبی خونده بودم. ولی ترجمه این کتاب خوب نبود. جالبه که مثلا تلفظ عبارت فرانسوی «un peu» به جای (اَن پو) نوشته شده بود (اون پئو!!!!).

دوستان عزیز دقت کنید میخاید نظر بنویسید داستان اسپویل نکنید خاهشا

۱۶. آیا این یه کتاب هیجان انگیز و معماییه؟ میشه گفت نه! کتاب با موضوعی جذاب شروع میشه اما نویسنده بصورت نقل قول و روایت ماجرا رو پیش میبره، هیچ ردگم کنی و هیجانی که بطور ناخودآگاه از این سری کتابها انتظار دارید رو نداره. ممکنه وسطهای کتاب با خودتون فکرکنین که کم کم دارید همه چیز درست حدس میزنید. پایانش شما رو بین زمین و هوا معلق میذاره، نه چون خارق العاده و استثناییه؛ برعکس چیزیه که جلو چشمتون بوده!

چیزی که این کتاب را از دیگر ناداستان های جنایی متمایز می‌کند، لحن مسحورکننده و عمیق کاپوتی است که پتک بی‌صدای خود را بر سر خواننده با ضرباهنگی منسجم و کوبنده در طول تک روایت خود فرو می نشاند. در این کتاب گوش های ما با گوش های کاپوتی می شنوند و ذهنمان دنبال پرسش های او می رود و به قول خودش مثل توپی سرگردان در میان افسردگی و اضطراب دَوَران می کنیم تا به توجیه منطقی قتل ها برسیم. در این کتاب، کاپوتی افول زندگی را بالاتر از نشانه های مشکوک نشان می دهد. نشانه هایی از خاطرات شخصی و ایمان قوی به اجرای عدالت و کشف حقیقت، اما واقعیت ناامید کننده خواهد بود حتی اگر جستجوی بیشتر را تحریک کند. هنر کاپوتی این است که چگونه در زیر سایه تیز یقیناتِ غیرقابل انکار خودآگاهی، چند قطره نور تردید، یا حتی دقیق تر، الهام، ناخودآگاه را به ارتعاش در می آورد. پایانی که کاپوتی برای ما خلق می‌کند به این دلیل است که پرتره‌ای تکان‌دهنده از سوژه ای نادر مانند خداست، خدایی که می‌خواهد همه چیز در پایان داستان پنهان بماند، حتی اگر مردم به اراده‌اش شک کنند، اراده‌ای که همیشه در جهت نیکی پیش می رود... کاپوتی به طور تجربی و واقع بینانه روند زوال پذیر جستجوی سرنخ های پیچیده در پرونده را نشان می دهد گویی که انگار سرنوشت همه ما را به سخره گرفته است. روایت تحقیقی کاپوتی برای هر خواننده کتاب و اساساً هر کسی که با پرونده پیچیده ای از جنایات مواجه می شود، بحران وجودی و اگزیستانسیال ایجاد می کند و ما را وادار می کند تا به بهانه یافتن راز، ارزش های ابدی خود و آنچه ما را انسان می سازد زیر سوال ببریم. جایی که انسان به بهانه ی پیدا کردن راز یک قتل، به درگاه اسرار ناخودآگاه جمعی تونل می زند و به دنبال پرسش هایی می گردد که ذهن مالیخولیایی فرد رانده شده از عدن در برهوت وجودی بی تفاوت برای او می سازد. در پایان، کاپوتی همه احتمالات را برای ما می چیند و همراه با ما در گفتگوی مرموز با قاتل احتمالی، اراده خداوند را به ما یادآوری می کند، اراده ای که مانند سوتی مبهوت کننده حقارت و بدبختی نژاد ما را در دوردست فریاد می زند و در آخر مغرورانه می پرسد "کجایی؟" مطالعه ی این کتاب توصیه می شود.

میشه گفت همه قسمت هاش خوب بود ولی بدون هیچ پایان مشخصی!!!

از کتاب هایی که به نتیجه نمی رسن بدم میاد... اگه قرار نیست قاتل پیدا شه، برای چی مردم رو الاف می کنن...

در طول کتاب هیجان رو حس میکنی و فکرت درگیر میشه که واقعا قاتل کیه ولی آخرش انقدر بد تموم میشه که کلا پشیمون میشی چرا کتابو خوندی، نسبت به کتابهای جنایی دیگه ضعیف تره و چون گزارشه داستان پردازی خاصی نداره. در کل پیشنهادش نمیکنم، تو این ژانر خیلی کتابهای بهتری هست برا خوندن پیشنهاد من مهمان ناخوانده ی شاری لاپنا ست.

کتاب تابوت های دست ساز در کل کتاب خوبیه و سرگرم کنندس.نویسنده خیلی خوب تونسته از وقایع داستانی بنویسه و برای من لحنی که نویسنده تا اواخر کتاب حفظ کرده بود از بقیه عناصر بیشتر درخشید اما با دوستان موافقم که پایانی نه چندان جالب داشت.میتونم بگم بیست سی صفحه آخر از کیفیت بقیه صفحات برخوردار نبود

کتاب بسیار جالبی بود! به‌خصوص از شیوه‌ی روایت و فضاسازی و دیالوگ‌هاش خوشم اومد. پیرنگ قدرتمندی نداشت، اما شیوه‌ی نگارشش فوق‌العاده‌ بود. از اون کتاب‌هاست که شاید دوست داشته باشید چند دفعه بخونید و از چند زاویه‌ی مختلف بهش نگاه کنید. این‌طور نیست که فقط برای یک‌بار سرگرم‌تون کنه و بعد بذاریدش کنار. صحنه‌های کتاب توی ذهن‌تون می‌مونن، و اون حس ناب و عجیب‌ و هولناک‌شون. :))

داستان خوب شروع شد و جذبم کرد اما پایان بی سر و تهی داشت. انگار با اجبار و به صورت آنی تموم شد.. اصلا توصیه نمیکنم

اولش خیلی خوب شروع شده بود و آدم رو جذب میکرد ، ولی از یک جا به بعد هم خسته کننده شد و هم پایان جالبی نداشت

داستان کاملا کنگ و نامفهومه و آخرش هم بدون نتیجه تموم میشه متاسفم که وقتم الکی صرف خوندن این کتاب شد

آخر کتاب بدون نتیجه گیری ومشخص شدن قضیه تمام شد، قتل های زنجیره ای ، ناتمام وگنگ، بدون هیچ هیجان .

اصلا جذابیت نداشت

داستان نصفه وبدون پایان تموم میشه

یه روایت از مرگهایی که در یک منطقه برای مردم میفته و بنظر عادی میاد ولی جیک معتقده اینها قتله و بنا بر دلایلی که داره یکنفرو متهم میکنه ولی هیچ مدرکی پیدا نمیکنه،هیچ اتفاق خاصی نمیفته آخرشم بدون هیچ نتیجه ای تموم میشه،انتظار یک داستان هیجانی نداشته باشید بنظر منکه ارزش خوندن نداشت.حیف پولی که برای خریدش پرداخت کردم🤨

مطالعه نسخه چاپی: من فکر میکردم که من پایان کتاب رو متوجه نشدم ولی واقعا چیز مشخصی اتفاق نیافتاد و به نظرم رمان های جنایی خیلی جالب تری وجود دارن. در کل انگار فقط میخوندی که زود تموم بشه و بفهمی که قاتل کیه اما سر انجامی هم نداشت..

اخرش رو هوا تموم شد کتابی نیست که به کسی پیشنهاد بدم بخونه

انقدر بد بود که حتی نتونستم تمومش کنم. اول از همه ترجمه افتضاح بود متن کتابم خشک بود و کمکی به درک مطالب نمیکرد. خود کتابم جذابیت خاصی نداشت انگار نویسنده کلا داره درجا میزنه و هیچ تفاوتی بین اول و وسط کتاب نیست

اگر کتاب رو به سه بخش تقسیم بکنیم بخش اول مانند یک رمان نوشته شده از بخش دوم شبیه به نمایشنامه می‌شه ومکالمات رو ما عین نمایشنامه می‌خوانیم اگر از خواندن دو نوع نوشته در یک کتاب لذت می‌برید کتاب برای شما مناسب است شروع داستان بسیار جالب و جذابه ولی به بسیاری از سوال‌های مخاطب جواب داده نمی‌شه انتخاب این کتاب کاملاً سلیقه‌ایه 🙂

علت نوشتن این کتاب بی انسجام توسط نویسنده چی میتونه باشه؟

شروع خوب ولی انگاری نویسنده می‌خواد بخش‌هایی رو یخورده زیادی پیچیده‌تر نشون بده و قصه‌اش مختص پی‌گیری جنایی و پاورقی‌های معمایی شده

خب کتاب کشش جذابی داره و واسه کسایی که جنایی دوست دارن خوبه فقط تهش خیلی بی سر و ته بود حتی میتونست توی یک صفحه هم تمومش کنه ولی نکرده بود دیگه این از تخیل خواننده هم خارج میشه که پیش بینی کنی چی شد و چه بلایی سر قاتل اومد🤷🏻‍♀️ شاید چون گزارش واقعی بوده واسه همین ایجوری شد نمیدونم🤔 همین!

ببخشید نسخه مکتوبش رو میفروشید یا فقط قیمتش رو اینجا زدید؟

داستانی راجع به قتل هایی متوالی و با یک شباهت یعنی تابوت های دست ساز، و کارآگاهان به دنبال قاتل!! جذابیت زیادی نداشت و فقط برای رسیدن به آخر کتاب بود که تمامش کردم. در کل دوستش نداشتم... . :/

ماجرای کتاب برگرفته شده از قتل های واقعی که قاتل به شکل فجیعی قربانی ها رو به قتل رسونده...برای همه ی قربانی ها قبل از کشته شدن تابوت های دست ساز کوچکی به همراه عکسی از اونها فرستاده میشده و مدتی بعد به قتل میرسیدن. کتاب پایان بازی داشت البته قاتل مشخص نشد دقیقا همون شخصه یا نه و هیچ مدرکی هم برای اثباتش وجود نداشت در کل معلوم نشد آخرش چه اتفاقی افتاد, من چون خودم به ژانر جنایی علاقه دارم خصوصا کتابهای برگرفته شده از واقعیت خوندم ولی اونقدرها هم خوب نبود کاش یه مدرکی پیدا میکردن قاتل دستگیر میشد...کتاب ترجمه خوبی نداشت.

این همون کتابیه که تو فیلم کاپوتی ، نویسنده میرفت ملاقات زندانی که بنویسدش؟

ترجمه ش خوب نبود ویرایش نشده بود اما پرکشش و جذاب