نظرات کاربران درباره کتاب مواجهه با مرگ

به این کتاب اصلا نباید به چشم یک رمان با داستان پردازی و تعلیق و غافلگیری و از این مولفه ها نگاه کرد. این یه اثر روان فلسفی از بزرگترین فلسفه دان معاصره. آنقدر نکات جذابی از نگاه انسان به زندگی، مرگ، روابط اجتماعی، دنیای رسانه، نظام بهداشت و درمان، جامعه دانشگاهی و علمی، زندگی طبقه اشرافی، روابط خارجی، عشق، خانواده، کسب و کار و و و داره که باید بگم هیچ کس حق ندارد این کتاب رو نخونه

در میان تمام هست های جهان، تنها نیست شدن به غایت برابر تقسیم شده. اما در این قطعیت غیرقابل تغییر و بلاشک، تفاوت ما با سایر موجودات این هست که برخلاف آنان ما می دونیم فناپذیر هستیم. در چنین وضعیتی چاره اندیشی برای مواجهه با مرگ و پذیرش این قطعیت، محدود به تفکر فیلسوفان یا روانشناسان نمیشه. تمام انسان ها با هر بهره ای از دانش اگر بخواهند که "زندگی را زندگی کنند"، مجبورند که به مرگ فکر کنند. برایان مگی، فیلسوف اگزیستانسیالیست که به این چالش وقوف داشته تصمیم گرفت که تمام اندیشه ی خودش رو در قالب یک رمان -نه کتابی جلد سخت که فقط به کار همکاران خودش بیاد- به مردم عادی هدیه بده. با این وجود، باید قبل از شروع این کتاب تکلیف خودمون رو مشخص کنیم که براین مگی داستان نویس نیست و فقط از فرم قصه گفتن برای انتقال بهتر مفاهیم استفاده کرده. پس در وهله ی اول می دونیم که هر دیالوگی در داستان معنایی داره و بعد اگر تسلط نسبی به مبانی فلسفه اگزیستانسیال داشته باشیم می تونیم بهره ی کافی از مطالب کتاب ببریم. آنچنان که از اسم کتاب برمیاد، باید موضوع حول محور مرگ و مواجهه ی انسان ها با اون دایر باشه، اما خب نویسنده فرصت رو مغتنم شمرده و گاهی اوقات گریزی به مسائلی مثل "اتانازی" یا "سقط جنین" داره و در این خصوص نظر خودش رو بیان می کنه. اما اینکه چه قدر رفتار شخصیت های قصه به ما در مواجهه ی شخصی با مرگ کمک می کنه، باید بگم تا حد زیادی راهگشاست و می تونم به بقیه هم این کتاب رو پیشنهاد بدم. پ.ن۱: ترجمه کاملا بی عیب و قابل قبوله. پ.ن۲: همیشه بعد از خوندن هر کتابی دنبال مطالبی می گردم که بتونه اون مباحث رو پوشش بده. در خصوص این کتاب هم دو فایل صوتی در کانال تلگرامی آقای سروش دباغ با عنوان "رسالت زندگی کردن" موجوده. بعد از خوندن این قصه حتما شنیدنش رو توصیه می کنم.

یک. همان‌طور که قبلاً هم گفتم ترجیح می‌دهم مسائل مختلف -خاصه موضوعات علمی و مهم- را به صورت مستقیم مطالعه کنم تا در قالب یک داستان یا یک فیلم یا هر چیز دیگری؛ آن هم مسائلی با این اهمیت: مرگ، زندگی، هستی، وجود، عدم و… دو. به هر حال این اثر یک رمان جدی با موضوعی بسیار جدی از یک فلسفه‌دان غربی است؛ که انقدری کشش دارد که گاهی در طی روز فکر کنید: سریالی که داشتم می‌دیدم چه شد؟! امشب کدام قسمتش پخش می‌شود؟! و یادتان بیاید که سریالی در کار نبوده، بلکه کتابی را در دست مطالعه داشتید. سه. شاید فصل ۳۲ مهم‌ترین و فصل ۳۶ تعجب‌برانگیزترین فصول این داستان باشند؛ شاید. چهار. اگر از قبل با مسائلی که در این رمان مطرح شده است آشنا نباشیم، ممکن است مباحث کتاب که بیان‌گر نوع نگاه خاص نویسنده به هستی و مرگ و… است ما را با خودش ببرد. پنج. قطعا یکی از لذت‌های این دنیا مطالعه است.

بنده معتقدم که کتاب خیلی خیلی سلیقه ایه و هر کسی ممکنه یه سبک نوشتاری رو بپسنده.درخصوص این کتاب نظرم اینه که فوق العادس،مفاهیم بزرگی رو در قالب داستانی پرکشش بیان کرده که ترجمه ی خوب هم در فهمش خیلی تاثیرگذاره اما به اون دسته از عزیزانی که اصلا و اصلا به نوشته های فلسفی علاقه ای ندارن چندان توصیه نمیکنم.البته بگم که شما ۹۰ درصد با سیر داستان سر و کار داری یه جاهایی بحث فلسفی میشه.

قیمت فایل الکترونیکی یه کتاب ۲۵ هزارتومن؟ منطقی و عادلانه نیست اصلا

چخبره خب ٢۵ تومن اخهدچراا؟

این رمان مواجهه یک مجموعه افراد اعم از خانواده و دوستان و همکاران یک روزنامه‌نگار محبوب به بیماری لاعلاج است. واکنشها و رفتار هریک از این افراد که با بیماری و مرگ قریب‌الوقوع جذاب‌ترین فرد میان خانواده و دوستانش، بسیار تفکر برانگیز است. کتاب پر از گفتگوهای درون‌فردی و بین‌فردی درباره ارزش مرگ و زندگی است. شخصیت‌پردازی‌ها چندان عمیق و چند بعدی نیست. موضوع جذاب است ولی به نظرم می‌توانست پرداخت و عمق جالبتری داشته باشد.

رمانی با نگاهی فلسفی به مقوله مرگ...کتاب در قالب گفتگوهایی ساده و گاه پیچیده بین شخصیت‌ها حرف های جالب و چالش برانگیزی رو چه درباره مرگ و چه در باب موضوعات دیگه مطرح میکنه.

من واقعا دلم میخواد این کتابو بخونم میشه خواهش کنم ی کاری کنید؟؟ چرا یک کتاب های خاص همیشه تخفیف میخورن ؟؟ میشه خواهش کنم حداقل بن تخفیفی چیزی بزارید؟؟

برخی اتفاقات و حوادث شخصی برای من همزمان با مطالعه کتاب من را ترساند.وسطهای کتاب که بودم میخواستم کتاب را از بین ببرم

نویسنده بزرگی است اما داستان و روایت ضعیف است. ارتباط داستان و بحث‌های فلسفی خیلی جاها گم می‌شود. اما برای افرادی که بیشتر اهل فلسفه‌اند تا داستان، سرگرمی خوبی است. اما در مورد مترجم خیالتان جمع باشد. آقای عبدالله نژاد از نوابغ ترجمه و نقد ادبی بودند.

مطالعه‌ی این کتاب را حتما توصیه می‌کنم. در حقیقت این کتاب در زمره‌ی کتاب‌هایی قرار گرفت که حکما به عزیزانم توصیه می‌کنم که مطالعه کنند. بعد از مطالعه‌ی کتاب قطعا نگاه‌تان به مرگ و زندگی تغییر می‌کند.

کتاب خوب و قشنگ و مقداری هم فلسفی بود ولی خب داستانش رو خیلی کش دادن یعنی یه جاهایی از موضوع اصلی کتاب دور شد و الکی زیادی کش دار شد.اگر کسی به مباحث فلسفی علاقه ای نداره پیشنهاد میکنم این کتاب رو نخونه چون وسطاش خسته میشه و ول میکنه ولی در کل کتاب خوبی بود یک بار خوندنش می ارزه

خواندنی با ترجمه‌ی عالی

داستان درباره‌ی بیماری لاعلاج به نام جان اسمیت، یک روزنامه‌نگار موفق است که در طی حوادثی با انتخاب‌ها و تصمیم‌های اطرافیانش جهت متفاوتی پیدا می‌کند. جهتی که خواننده را همواره در طول داستان با این سوال مطرح میکند که آیا تصمیمات متفاوت تاثیرات بهتری بر زندگی جان می‌گذاشت؟ آیا هر کدام از ما در مواجهه با مرگ خود و یا اطرافیان برخوردی مشابه اطرافیان جان داریم یا متفاوت عمل می‌کنیم ؟؟؟ اما در عمق متنِ کتاب، یک سری موضوعات فلسفی و عمیق معناگرایی عنوان می‌شود که خواننده را در سوال‌های بنیادی که کم و بیش در طول کتاب هم بی پاسخ می‌مانند غرق می‌کند. کتاب مواجه با مرگ نثر روان و ملموسی دارد و گفتگوهایی که در متن کتاب بیان می‌شود حول مرگ و زندگی برای هر فرد معناگرایی آشنا و تامل‌برانگیز است. با وجود طولانی بودن کتاب فکر میکنم برای هرکسی که دغدغه‌هایی در باب معنای زندگی دارد ارزش خواندن را دارد!

این رمان به لحاظ فلسفی حرفهای زیادی برای گفتن دارد. مسائل را خوب می‌شکافد و اطلاعات زیادی را هم با مخاطب به اشتراک می‌گذارد. اما به لحاظ ادبی واقعا در حد متوسط می‌ماند و نمی‌تواند از آن فراتر برود. مخصوصا بخش میانی کتاب بسیار بسیار معمولی است. به لحاظ مباحث اگزیستانسیالیستی مطرح شده در گفتگوی شخصیت‌ها، با کتاب‌های اروین یالوم قابل مقایسه است اما حداقل به سلیقه من یالوم در ادبیات بسیار توانمندتر است. به هر حال ارزش خواندن دارد مخصوصا برای کسانی که می‌ترسند به مرگ فکر کنند. حقیقت این است که مواجهه با مرگ به زندگی معنای جدیدتر و گسترده‌تری می‌دهد. اما انتظار خواندن شاهکارهایی همچون آثار داستایفسکی را نداشته باشید، شاید بتوان با «وقتی نیچه گریست» یالوم مقایسه‌اش کرد. به طور خلاصه ارزش وقتی که پای خواندش می‌گذارید را دارد، اما اگر جاهایی حوصله‌تان سر رفت پیشنهاد می‌کنم بعضی صفحات را جا بیندازید و جلو بروید اما تا انتها بخوانیدش.

وقتی به توصیه دکتر شکوری این کتاب را شروع به خواندن کردم فکر کردم حالا کلی مبحث اگزیستانسیالیستی را شروع به گفتن میکنه و باید به اجبار کتاب را تمام کنم اما در کمال تعجب یه داستان روان و جذاب شروع شد یه داستانی که هر شخصیت نماد یه دیدگاهه و مجذوب داستان شدم و تا کتاب تموم نشد نتونستم خودم کنترل کنم دیدگاه های مطرح شده تو کتاب محشره مخصوصا که این دیدگاه ها در بستری از داستان گفته شده که انگار لمس این دیدگاه ها در زندگی امکان پذیر تر کرده!! خلاصه یکی از بهترین کتاب هایی که خوندمه !

واقعا رمان جذابی بود، بعد از جز از کل که سالها پیش خوندم، این بهترین رمان فلسفی ایه ک خوندم.

این کتاب رو خریدم برای آشنایی با ادبیات محبوب (popular، ترجیح میدم از لغت عامه‌پسند استفاده نکنم) مرگ. خودم هم می‌خواستم کمی ساده‌تر با این مفهوم دست‌وپنجه نرم کنم، لااقل ساده‌تر از تلاشی برای خوندن هایدگر، و انتخابم این بود نه برای اینکه چیز بهتری نبود، بلکه چون اتفاقی در کتابخانه دوستی دیدمش و با خودم گفتم give it a try. برایان مگی کتاب رختخوابی می‌نویسه، یعنی کتابی که میشه با چشم‌های نیمه‌باز در رختخواب خواند و فهمید، و مرگ موضوعی رختخوابی نیست. این کافی‌ست برای اینکه سمت این کتاب نیاید. اما اگر شما هم مثل من مهم‌ترین maximهای زندگی‌تون رو ناگهان طی یک لحظه‌ی "دریافت"، از ادبیات‌های کوچه-بازاری دریافت کردید و دیدتون به کتاب‌هایی شبیه این خوبه، باید بگم من از رفتن سمت این کتاب پشیمانم. مبتذل، الکی-طولانی، دست‌خورده کردن بیهوده مفاهیم مهمی که باید در جای درست و در زمان درست به آدم‌ها منتقل بشن و در غیر این صورت شاید فرد هرگز دوباره برای دریافت اون‌ها برنگرده، سوغاتی بود که من از این کتاب برای خودم آوردم. در یک کلمه: نخوانید.

داستان فلسفی زیبا و روان با قلم جالب فیلسوفی چون برایان مگی. مرگ تلنگری به ادم هست برای دریافتن لحظه لحظه های زندگی .

خوب بود ولی طولانی بودنش ادم خسته میکرده

رژف و تکان دهنده

کتاب خوبیه تجربه ای متفاوت از تلفیق فلسفه و ادبیات که خیلی زود ذهن خواننده را درگیر می کنه البته ترجمه و ویراستاری اشکالات زیادی داره که قابل اغماض نیست

من کتاب کاغذی رو مطالعه کردم و از ترجمه و مخصوصاً پاورقی‌های به‌جا و زیبا لذت بردم. تضارب آراء میان چهره های این کتاب به زیبایی بیان شده؛ گویی که هر کدام از این شخصیت‌ها، بیانگر یک دیدگاه و نگرش خاص در باب مرگ هستند. در قسمت های مختلفی از کتاب هم گفت‌وگوهایی با بن‌مایه فلسفه جریان داشت که مهم ترین های این گفتگوها به نظرم میان جان (شخصیت اصلی) و کی‌یر (رفیق صمیمی جان) برقرار شده بود.

داستان یک زندگی. داستانی درباره ی مردی که زمان‌زیادی برای زندگی نداره و هنوز اهداف زیادی در ذهنش داره. خانواده ای که پیش ارگز بیمار متوجه شدت و نوع بیماری شدند و درگیری ذهنی این خانواده. دوستانی که با وجود اطلاع از محدودیت زمان، تلاش میکنند از هر لحظه همراهی دوستشون لذت ببرند. و در در نهایت خود بیمار که باید تمام جنبه های بیماری رو در ذهنش پردازش کنه و مراحل زندگیش به سرعت در حال گذر هستند. در این کتاب، مکالمه های فلسفی، اجتماعی و هنری زیادی وجود داره و شاید حتی بشه کفت که هر جمله ی این کتاب بسیار ارزشمند تلقی میشه. حتما بهتون پیشنهاد میکنم مطالعه کنید و سعی کنید از مطالعه ی فلسفه ی زندگی لذت ببرید.

موضوع داستان جالب و بحث برانگیز بود اما مکالمات طولانی و بسیار زیاد و بی ربط به داستان اش خوندن این کتاب رو خیلی خیلی سخت می‌کرد. انگار که توی یک مناظره شرکت کرده باشی تا اینکه یه کتاب بخونی اونم رمان

کتاب در مورد برخورد و مواجهه یک خانواده با یکی از عزیزانشان است. در ابتدا تصور کردم با یک رمان ساده سروکار دارم ولی به مرور برام مشخص شد که نویسنده قصد زدن حرفهای خودش از دهان شخصیت ها را دارد. نیمه ابتدایی کتاب حکم یک رمان جذاب، روان و تا حدودی عاشقانه را دارد. ولی نیمه دوم کتاب به ناگهان به سمت بیان مطالب فلسفی که تا حد توان ساده شده و البته نظر نویسنده است ولی از دهان شخصیت ها در لابلای مکالمات شان خارج می شود، چرخش میکند. این چرخش از جذابیت رمان کاسته ولی خواننده را بیشتر به فکر فرو می‌برد و خواهید دید که برای لحظاتی کتاب را میبندید و به این فکر میکنید که نظر شما در مورد موردی که مطرح شد چیست. پیشنهاد میکنم خوانده شود ولی انتظار یک رمان کاملا سرگرم‌کننده نداشته باشید.

اوایل کتاب تا حدود صفحه ۵۰۰ داستان خیلی برام کشش داشت، اما از یه جایی به بعد خیلی طولانی و کشدار شد گفتگوها و مدام رد کردم تا به آخر برسم ببینم چی میشه...

کتاب رو هنوز نخوندم اما بریده هایی که دوستان گذاشتن واقعا جذابیتی نداشت و ترغیب نکرد

این دومین کتابی بود که از نویسنده خواندم. علیرغم اینکه عنوان کتاب به نوعی فلسفی و وجودی به نظر می رسد اما کتاب ساختاری داستانی دارد. کتاب سرشار از جزئیات و حاشیه‌روی های نامتناسب و خسته کننده است که برای خواننده نا آشنا با فرهنگ بریتانیا کسل کننده به نظر می‌رسد. بخش‌های پایانی کتاب به تدریج از فضای داستانی فاصله گرفته و به مباحث وجودی می‌پردازد.

این کتاب واقعا فوق العادست

این کتاب در واقع مواجهه با زندگی است. وقتی می‌دانی که زندگی به زودی از دست می‌رود با هر لحظه‌اش به گونه‌ای دیگر تا می‌کنی و شاید فقط در این صورت است که یک مواجهه‌ی کامل را ترتیب می‌دهی. براین مگی در رمان «مواجهه با مرگ» سراغ موضوع مرگ از دریچه‌ای فلسفی رفته است.براین مگی در رمان «مواجهه با مرگ» قصه‌ی ساده‌ای را ساخته و پرداخته است، نه از ابهام آن‌چنانی خبری هست و نه گره بزرگی در داستان پیدا می‌شود، اما شخصیت‌های این داستان به شدت دقیق و قوی هستند. چند صفحه‌ی اول کتاب به توصیف این افراد می‌پردازد و اگر خواننده این صفحات را به دقت نخواند به زودی متوجه می‌شود که باید یک‌بار دیگر ابتدای کتاب را مرور کند. علاوه بر شخصیت‌پردازی‌های درست و عمیق، موضوع بعدی کتاب گفتگوهای آن است. مناظره‌های گاه طولانی، بر سر مسائل کوچک و بزرگ زندگی. یک طرفِ همه‌ی این بحث‌ها قطعاً نویسنده است و سوی دیگر شاید آدم‌هایی که براین مگی در طول زندگی با آن‌ها به گفتگو نشسته است. همه‌ی آدم‌های خوش صحبت کتاب اهل استدلال و منطق‌اند اما در این میان آیوا، عروس تازه از راه رسیده‌ی جان «کارهایش را با اصرار پیش می‌برد» نه استدلال. در واقع او کسی است که مانند جان سرشار از زندگی است. زنی که نقش خودش را به عنوان همسر یک مرد جوان و خوش‌تیپ، عروس یک خانواده‌ی اشرافی، فرزند نامشروع یک پناهنده‌ی یهودی، فرزندخوانده‌ی یک لرد و هنرمندی برای هنر به درستی بازی می‌کند. در مقابلش جان، مردی خوش‌مشرب، مطلع، مشهور، زنده از شوق زیستن و اهل فکر و قلم است. ازدواج این دو، همراهی هنر و اندیشه است که شاید این همراهی برای براین مگی اوج قدردانی از زندگی است.🍁 به وضوح می‌توان از تمام دیالوگ‌های این کتاب به سوگیری‌های نویسنده پی برد و از طرفی برای هر موضوعی که مطرح می‌شود می‌توان کتاب را بست و لحظاتی چشم‌ها را روی هم گذاشت و با خود درباره آن مطلب فکر کرد. در حقیقت اگر به دنبال خواندن کتابی با سرعت بالا، پر از فراز و نشیب و گره‌های جورواجور هستید که با هیجان پیش بروید و قصه را تمام کنید، مواجهه با مرگ پیشنهاد خوبی نیست. مزه مزه کردن جملات و تعبیرها و استدلال‌های براین مگی فرصت مغتنمی است که شتاب زندگی امروز را کم کرد و به همه چیز با دقت بیشتری فکر کرد. حاصل مطالعه این کتاب چیزی است که یاد مرگ می‌تواند به شدت آن را تقویت کند،💔براین مگی در تمام طول چندصد صفحه‌ای که چکیده افکارش درباره مسائل مختلف را بیان می کند، سعی دارد تمام سوال‌ها را بدون خدا پاسخ دهد. او بارها در موارد مختلف عدم تعلقش به کلیسا و ناباوری‌اش به باورهای دینی را به خواننده گوشزد می‌کند تا مبادا طی مطرح شدن مباحث مهم، خواننده جایی انتظار نگاه متاثر از باورهای دینی از او داشته باشد. با این حال نوعی معناگرایی در طول کتاب وجود دارد و این مساله گاهی اوج می‌گیرد و گاهی با «ندانم‌گرایی»های یکی از شخصیت‌های قصه، همه چیز میان زمین و آسمان معلق می‌ماند. شاید بزرگترین رسالت این کتاب همان تشویق خواننده به متمرکز اندیشیدن باشد، وگرنه پاسخ‌ها برای هر صاحب فکری جای اما و اگر ایجاد می‌کند.

اولا که نسخه چاپیش ۱۰۰ هزارتومن شده که بنده پیاده شدم :) و خب پشیمونم. چون که تو طاقچه بود. دوما اصلا از اون دسته کتابهایی نیست که حتما باید چاپیش رو داشته باشی. داستان این کتاب در مورد یک لرد انگلیسی جوان و جذاب است که در اوج شکوفایی و وصال با عشق با سرطان و آینده ناگزیر آن یعنی مرگ مواجه می شود. من هم با دوستان موافقم که این کتاب رو نباید یک رمان حساب کرد بلکه باید مثل تلاشی دانست در راستای عامیانه سازی فلسفه یعنی همون کاری که اروین دی یالوم با وقتی نیچه گریست میکنه. البته در اینجا نوسنده بسیار ضعیف عمل کرده . در برخی از صفحات بحث چنان بی ربط به فلسفه کشیده می شه و چنان انتزاعی ادامه پیدا میکنه که هر آن دوست دارین کتابو بندارین اونطرف. اینکه می گم چرا این کتاب در حد یک رمان نیست علت داره: نبود تعلیق ، نبود کشش ، نبود داستان جذاب، به شدت تکراری بودن و یکنواختی ریتم، افتادن به ورطه ابتذال در روایت اغراق گونه خوشبختی در ابتدای رمان و طول دادن بی دلیل و پر کردن صفحات از گفت و گوهای طولانی و خسته کننده، و منتقل نکردن چیزی زیادت بر دانسته های خودمان، همه و همه نشان از اثری عادی است که لایق صرف زمان نیست.

یک قصه کشدار و خسته کننده

من تعریف این کتاب رو خیلی شنیده بودم و یه مدتی هم دنبال نسخه چاپی اون بودم که متاسفانه پیداش نکردم و نسخه الکترونیکی اش رو خوندم. به نظرم کتاب خوبی بود، خصوصا اینکه نا خوداگاه در موقعیت های مختلف انسان خودش رو با شخصیتهای مختلف رمان همسان سازی میکرد و میتونست کلی چیز یاد بگیره. هر بخشی از قصه به یک امر مهم زندگی تمرکز کرده بود، مثل خانواده، کار، عشق، زندگی، بیماری، مرگ و از دست دادن یک عزیز. که در مورد هر کدام از این موارد، ایده های جالبی ارایه میکرد. نکته جالبتر اینکه تصویر خوبی از مرگ ارایه داده بود که میتونست به نحوی برای خواننده ارامش بخش باشد. فقط نقطه ضعف داستان، گاهی موارد، تمرکز بیش از حد روی مسایل فلسفی بود که برای مخاطب عادی که چنان سررشته ای از فلسفه ندارد حوصله بر و آزار دهنده بود.

تخفیف دروغه ، اولین کتاب خریدم ولی تخفیفی در کار نبود، خوبه کار فرهنگی میکنید، نکنید نکنید نکنید نکنید

شما این کتاب هارو که تغییر نمیدین؟

خوب بود

کد تخفیف اولین خرید برام عمل نمیکنه 😕

کتاب حجم زیادی اضافه گویی داره همونطور که همه میدونید برایان مگی استاد فلسفه ی فوق العاده ای هست ولی رمان نویس ؟ خیر آنچه که میخواست در قالب این رمان برسونه اگر به شکل کتاب تخصصی تر و کوتاه تری در می آورد خیلی خیلی گیرایی بیشتری داشت .

پرگویی پرگویی پرگویی مرض اکثر نویسندگان داستان کشش این همه پرگویی را ندارد یه مشت فلسفه آبکی چه لزومی داره با این روایت نازل به خورد ذهن خواننده بره؟ اثر ضعیفیه