نظرات کاربران درباره کتاب در ستایش عشق

عرض ادب دیگرانت عشق می خوانند و من ( سلطان عشق) ای تو بالاتر ز وهم این و آن بی من مرو مولانا عشق مقوله ای پیچیده ، انسانی ، اجتماعی ، فلسفی ، روانشناسی و عرفانی است. توجه و تأکید عرفان اسلامی با درون مایه دین و اخلاق به عشق چیزی است که اعجاب عرفان شناسان بزرگ غربی را برانگیخته و بیش از ۵۰ سال است که با جدیت بر روی عرفان اسلامی کار می نمایند. درست است که محوریت عرفان بر معشوق ازلی یعنی حضرت باری جل ّ و علی است . اما این نگاه ؛ یک نگاه عاشقانه است ： شاد باش ای عشق خوش سودای ما ای دوای جمله علت های ما ای دوای نخوت و ناموس ما ای تو افلاطون و جالینوس ما تردیدی نیست که تا قرن ۱۶ میلادی ، مفهوم عشق از مقولات اساسی جامعه اروپا و غرب بوده است. اما با روند صنعتی شدن و مدرنیزاسیون و تغییر ارزشها و ایجاد فرد گرایی علاوه بر افسون زدایی ، مقوله عشق از جامعه رخت بر بست و مانند بسیاری از مقولات انسانی و متعالی دیگر زمینی شد و جایی برای داستان های عاشقانه ی اخلاقی نماند. آنچه که برجای ماند شکلی مادی از عشق یا ( هوس ) بود!!! در این کناب نویسنده از منظری فلسفی به جوهر عشق پرداخته و دیدگاه های فلاسفه را به دو دسته ی ： _ دیدگاه های عشق گرایانه _ و دیدگاه هی ضد عشقی پرداخته که در این قسمت دیدگاه منفی شوپنهار قابل تأمل است!! بطور کلی نویسنده معتقد به مفهوه بازنگری در مقوله عشق است و نظر گاه های مهم و ارزش مندی را ارایه کرده است. با پوزش و سپاس

من متن کتاب را با ترجمه انگلیسی Nicolas Truong مقایسه کردم. مترجم محترم سرکار خانم مریم عبدالرحیم کاشی، نه تنها فهم دقیق و درک عمیقی از دیدگاه‌های فیلسوفانه و زبان دیریاب و دشوار بدیو داشته اند بلکه در ترجمه کتاب ((در ستایش عشق))، جنبه های شکلی و زبانی اصل اثر را به زیبایی حفظ کرده اند. معتقدم در بین ترجمه های موجود از این کتاب بدیو، به حق زیباترین و قابل فهم ترین کتاب موجود همین ترجمه است. کتاب محاسن دیگری دارد که از آن جمله می توان به پاکیزه بودن اثر از غلط های املایی و نیز طراحی زیبای جلد که با ماهیت کتاب همخوانی دارد اشاره کرد. مطالعه آن را به علاقمندان آثار بدیو توصیه می کنم.

کتاب خوبی بود ولی متن سنگینی داشت.

عالییی.قابل پستدم بود((#

عالی بود