نظرات کاربران درباره کتاب روی ماه خداوند را ببوس

تردید.... چیزی که مهمه هر کدوم از ما یه بار تجربه ش کنیم تا همه اعتقاد هامونو از بیخ بکوبیم و درست بسازیم.... واقعا لذت بردم

تمام آثار مستور روان نوشته شده ک مخاطب رو سمت خودش جلب میکنه که تو این کتاب هم صدق می کرد در ابتدا مباحثی رو ب چالش می گذاره ک در نهایت هم پاسخ قطعی به اونا نمیده بلکه این کارو ب خواننده میسپاره در کل جذابه و ارزش خوندن رو داره

کتاب سوالاتی در مورد وجود خدا مطرح میکنه ولی هیچ جواب منطقی و درستی نداره در جایی همه چیز دان قصه در جواب کسی که با ایمان بوده و باور قوی داشت و هم اکنون دچار تردید و شک نسبت به خدا شده می گوید هر اندازه به خدا باور داشته باشی همان اندازه خدا برای تو وجود داره یعنی چی اگه باور داری هست اگه باور نداری نیست چیزی که تشنگی رو بر طرف میکنه خود آب نه باور به آب

اولین باری بود که کتابی از آقای مستور رو می خوندم و با قلمشون آشنایی نداشته و ندارم، کتاب بدی نبود ولی نمی تونم قضاوت درستی در مورد این کتاب داشته باشم اون قسمت از کتاب رو دوست داشتم که می گفت وجود خدا رو نمیشه با ابزارهای اندازه گیری و آزمایشگاهی سنجید و درک کرد مکالمات خداوند با موسی هم جالب بود

یکی از دلایلی که بعضی ها از خواندن این کتاب لذت نبردن سانسور های فراوان و حذف بسیاری از بخش های کتاب است .

داستان در مورد یه دانشجوی دکترای جامعه‌شناسی هست که تزش بررسی خودکشی یه استاد فیزیکه. شخصیت‌پردازی‌ها و مکالمات مصنوعی و غیرقابل‌ باور بود. یه جاهایی محتوای مکالمات در حد کتاب‌های زرد روانشناسی سطحی می‌شد. علاوه بر اون کتاب موضوع سختی رو برای واشکافی انتخاب کرده‌بود که به نظرم اصلا موفق عمل نکرد.

چند سال پیش خوندم عالی بود تصمیم دارم دوباره بخونمش برای بار دوم خیلی افتضاح بود فکر کنم من نظرم راجع به خیلی از مسائل تغییر کرد

پیشنهاد میکنم حتمااا بخونیدش, حجم کتاب کمه در عین حال متن جذابی داره, لازم نیست همه چیزو با خط کش علم اندازه بگیریم, بعضی چیزارو با خوب بودن و خوبی کردن و خوبی رو به بقیه هم یاد دادن و... میتونی حسش کنی تو قلبت; مثل وجود خدا

اسم کتاب از محتواش برام جذاب تر بود موضوع بسیار جالبی انتخاب شده بود که متاسفانه خوب بهش پرداخته نشده و جای خالی بحث های غیر احساسی و متقن درش احساس میشد سرنوشت و عاقبت شخصیت ها هم نامشخص موند که از قوت کتاب کم میکرد ولی به هر حال متن روان و داستان پردازی ملایم و آرامش بخشش باعث شد از خوندنش پشیمان نشم برای یکبار خوندن بد نیست

عالی بود یه حس خوب واقعا کتاب لذت بخشی بود دلم میخاد بارها بخونمش

دومین‌ کتابی که از مستور خوندم و از کتاب قبلی بیشتر جذبم کرد چون با قلمش آشنا شدم و پراکندگی داستانها دیگه سردرگمم نکرد.

عالــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــے

خوب بود

داستان خوبی نبود سالها دلم می خواست بخونمش اما الان حالمو گرفت فقط یک نکته خوب توی داستان بود و اونم اونجا که علی به مهرداد میگه که قانونهای زندگی رو اول آزمایش می کنن بعد کشف می کنن اما اول باید وجود خدا رو پذیرفت بعدش خدا خودش رو به ما نشون میده. در حقیقت این کتاب خیلی بچگونه است و برای ماهایی که از وجود خدا تقریبا مطمئنیم حقیقت ها و بررسی های عمیقتری لازمه. فقط اسم کتاب خیییلی قشنگه! و به کتاب هم نمی خوره.

عالی بود😢

من اولین باری که این کتابو خوندم حدودا ۱۶ ساله بودم و خیلی زیبا میومد به نظرم و همه چی تموم. اما الان ۱۹ سالمه و به نظرم نقصای زیادی داره. مثلا قانع نشدم که چرا پارسا خودکشی کرد. یا بعضی جاها پیچیدگی متن شمارو گیج میکنه. اما در کل؛ من باز هم لذت بردم از خوندنش. با توقع شناخت و فلسفه وجود خدا نخونید این کتابو چون انتظارتون برآورده نمیشه. اما به عنوان داستان، خوبه.

کتاب خوبی بود. البته ضعف ‌هایی هم داشت. لکن در مجموع برای یک‌بار خواندن توصیه می‌کنم... هرچند جذاب نبود.

کتاب خوبی بود،میشه گفت توی این کتاب تقریبا کم حجم،فلسفه شناخت خدا را در قالب یک داستان روزمره توضیح داده،شناخت خدا را در قالب زندگی های روزانه مردم و دیدگاههای خیلی ساده مردم شرح داده.

خوب بود

اول که کتاب رو شروع کردم دوست نداشتم ادامه بدم ولی هرچی جلوتر رفتم محتوا کتاب جالب تر شد.. فکر نکنم نوشته های مصطفی مستور مطابق میل همه باشه