نظرات کاربران درباره کتاب تولستوی و مبل بنفش

من این کتاب و درست داشتم، تازه خوندنش رو تموم کردم و پر از هایلایت شده کتابم انقدر که از این کتاب میشه یاد گرفت

همه جا به جست و‌جوی آرامش برآمدم و‌آن را نیافتم مگر نشسته در کنجی تک وتنها با کتابی کوچک🌱 این کتاب در مورد تجربه ی یک سال کتابخوانی خانم نینا سنکویچ است که در آن طی یک سال هر روز یک کتاب را مطالعه می کنه تصمیمی که بعد از مرگ خواهرش و پس نا‌امیدی از زندگی بعد از آن براش اتفاق می افته شاید خواندنش برای خیلی ها حوصله سر بر باشه ولی برای من خیلی لذت بخش بود چون اولا در جای جای آن کتاب های مختلف را معرفی می کنه و آنچه را ازشون برداشت کرده بیان می کنه این کتاب با این پیام است که چطور با خوندن کتاب ها می تونیم آرامش و امیدی را به دست بیاریم که در جستجوی آن هستیم. چطور با خوندن کتاب ها می تونیم به نقاط مختلف دنیا سفر کنیم و چطور میشه فقط با خوندن کتاب زندگیمون را به سمت بهتر شدن و تغییر هدایت کنیم. 🪴🪴

خوندن این کتاب یکی از بهترین تجربه هایی بود که من بدست آوردم. خیلی از مسائل رو ما فقط با خوندن کتاب میتونیم درک و تجربه کنیم، که چطور شخصیت اون کتاب، تونسته با مسائلش کنار بیاد و ما هم ازون یاد میگیریم. نینا سنکویچ، نویسنده کتاب، شرح حالی از زندگی خودش بعد از فقدان و غم عزیزترین خواهرش رو به رشته تحریر درمیاره، که چطور تونسته این فقدان و غم شدید رو با خوندن کتابها شفا بده و هرداستان، چه معرفت و آگاهی رو وارد زندگی نینا کرده. این کتاب بشدت من رو بفکر فرو برد که چجوری ادبیات داستانی، میتونه به ما در حل چالشهای پیش رومون کمک کنه و به ما راهکارهای زندگی بهتر رو منتقل کنه.

تکه هایی از کتاب حس زیبایی نسبت به زندگی و زنده بودن احساس می شد ، در مجموع کتاب معمولی و آرامی بود یک بار خوندنش رو پیشنهاد می کنم ایرادی در ترجمه ندیدم و روان بود

داستان کتاب آدم رو دنبال خودش میکشید، خواندن داستان غم از دست دادن عزیزان و احساساتی که بازمانده ها دارن باعث میشه فکر کردن به ترس بودن در موقعیت مشابه راحت تر باشه. هر چند اصلا کار آسونی نیست اما به آدم کمک به فکر کردن میکنه. اما هیچ ربطی به تولستوی نداره و انگار داری با دوستت حرف میزنی و ارزش ادبی خاصی نداره

کتاب روان و قشنگی بود ،من عاشق روابط خواهرانه داستان بودم

به احترام تعهدنویسنده این کتاب شگفت انگیزرایکروزه تمام کردم وامیدوارم درحدتوان بتوانم به این کارادامه بدهم کتاب ازهرجهت برای خوره های کتاب جامع ویک کتاب راهنما برای کتابخانی فشرده وزندگی کردن با کتاب میباشد

با تمام وجودم تک تک کلمات این کتاب را حس کردم. این کتاب درس بزرگی از زندگی به من داد و کتاب ها دنیایی جدید به روی تو باز می‌کنند، و دوستی همیشگی و وفادار هستند که در قبال این دوستی چیزی از تو نمی‌خواهند و کتاب ها برای من، مانند برای نینا راهی برای فرار از رنج است...

کتاب روون و جذابه ولی برای شروع کتابخوانی سمتش نرید بذارید تعداد کتاب های خونده شدتون بیشتر بشه اینطوری حال و هوای کتاب براتون دلچسب تر میشه در غیر این صورت یکم براتون خسته کننده ممکنه بشه

زیاد جالب نبود. داستانی در کار نیست. قسمت هایی از یک زندگینامه اس بر خلاف متن کتاب که انگار میخواد شمارو به کتابخوندن عادت بده،اما نویسنده موفق نمیشه از پس این موضوع بربیاد قسمتهایی که میگه (این کتابو ‌خوندم اون کتابو خوندم)که البته زیاد هم این جمله تو کتاب هست خیلی رو مخه بیش از حد کتاب خوندن هم به نظر من یه بیماریه بقول شوپنهاور (بجای خوندن کتابهای زیاد چند کتاب مهم رو بخون زیاد خوندن تفکر رو از آدم میگیره) اسم کتاب هم عجیبه چرا تولستوی ومبل بنفش!!! بیشتر نویسنده هایی که کتاب ازشون خونده آمریکایی هستن تولستوی اون وسط چکارس🙁

کتاب ۲۷۰ صفحه ایی بدون داستان و صرفا خاطرات خسته کننده نویسندست انتظارم بیشتر بود از کتابی که این همه ازش تعریف و تمجید شده بود

من کتاب رو در زمان و مکان مناسبی مطالعه کردم و با شرایطی که داشتم کتاب برایم بسیار الهام بخش بود اگر به طور سطحی به کتاب نگاه کنیم با خود خواهیم گفت خب به من چه ارتباطی دارد که این ها را بدانم؟ ولی با نگاه دقیق تر متوجه خواهید شد که چه زیبا از مرگ زدگی به مرگ آگاهی دست خواهید یافت و من در سطر سطر کتاب به مرگ از نظر زیباشناسی فکر می کردم برخلاف تمام ان چیزی که در ذهنمان از مرگ است... این تجربه ی شخصی من از خواندن کتاب بود و از خواندنش لذت بردم.

کتاب خیلی سرگرم کننده‌ای بودو متن روان و جذابی داشت و به عنوان یک رمان در ضمینه معرفی کتابهای مختلف برای همه‌ی سن‌ها فوقالعاده نوشته شده در طی خوندن کتاب یواش یواش احساسات نویسنده رو درک میکنید و از یه جایی به بعد احساس میکنید که نوشته های خودتون و احساسات خودتون هستن؛ نه شخص نویسنده امیدوارم از خوندنش لذت ببرید و از کتاب خوشتون بیاد

کتاب خوبی بود… ولی کتاب عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست و کتاب مساله مرگ و زندگی….رو بیشتر دوس دارم…

کتاب درباره زنیست که برای تسکینِ رنجِ از دست دادنِ خواهرش شروع به کتابخوانی میکند و از لحظه به لحظه‌ی این تجربه و احساساتی که با خواندنِ هر کتاب در وجودش جریان پیدا می‌کند می‌نویسد. لطفا کتاب رو بخونید، درش غرق بشید و از مسیر لذت ببرید.

با بعضی دوستان که گفتن باید قبلا کتاب های زیادی خوانده باشید بعد این کتاب را بخوانید موافق نیستم، نویسنده به کتابها پناه میبره تا بتونه با اندوه عمیق فقدان کنار بیاد و کلیت هر کتابی رو که خونده شرح میده طوری که برای خواننده قابل فهم باشه، این مهم هست که نویسنده کاملا شفاف بیان میکنه چه درسی از هر کتاب گرفته، تحلیل شخصی نویسنده از هر کتاب و در لابه‌لای آن بازگو کردن خاطراتش بسیار ارزشمند و قابل تحسین بود. انتظار این ترجمه عالی رو نداشتم، دست مریزاد.

اصلا دوست نداشتم به حدی که نیمه کاره رهاش کردم تقریبا صد صفحه‌ی اول و باتوقف و فاصله زیاد،به زور خوندم بعد سَری به صفحات بعدی و پایانی زدم و کلا بستمش.

کتابی که مملو ازنام کتاب است،کسانیکه درپی یافتن کتابهای خوبی هستند قطعن ازخواندنش لذت میبرند، خانم خانه داری که مدت یکسال هرروز یک کتاب میخواند ودرموردشان نظر هم میدهد.

ایده کتاب خیلی جسورانه بود، روزانه یک کتاب برای یک خانم با چهار بچه قطعا چالش بزرگیه. نویسنده خاطرات و تجارب زیسته خودش و خانواده ش رو با تجارب کتاب گره زده. ولی زیاد از این شاخه به اون شاخه پریده و حس مشوشی بهم میداد که دوست نداشتم. از اواسط کتاب دیگه جذابیت خاصی برام نداشت و فقط بخاطر این که کتاب رو تموم کنم ادامه دادم. در کل ایده کلی بسیار خوب بود ولی من زیاد باهاش ارتباط برقرار نکردم شاید چون در حالت روحی مشابه با نویسنده نبودم.

کتاب درمورد دوره ای از زندگی یه دختر کتاب خون که نه کتاب خوار از یه خانواده کتاب خواره که بنظرم هرکسییی که به کتاب و کتاب خونی علاقه داره باید بخونتش