نظرات کاربران درباره کتاب هنر عشق ورزیدن

نویسنده در پیش‌گفتار تأکید می‌کند که این کتاب دستورالعمل ساده‌ای برای عشق‌ورزیدن نیست و در واقع سعی دارد «عشق‌ورزیدن» را به عنوان یک هنر معرّفی کند. فروم می‌گوید: «عشق تنها جواب عاقلانه و رضایت‌بخش به معمای هستی انسان است.» لذا، اکثر ما قادر نیستیم که استعدادهای خود را تا سطحی که عشق واقعی به حساب می‌آید؛ پرورش دهیم، عشقی آمیخته از بلوغ، خودشناسی، شهامت و شجاعت. او علاوه بر بررسی عشق رمانتیک که هاله‌ای از مفاهیم غلط آن را فرا گرفته است؛ عشق را از همه جهات مورد مطالعه قرار داده است. او می‌گوید آموختن هنر عشق ورزیدن، مانند هنرهای دیگر نیاز به تمرین و تمرکز دارد. ترجمه خانوم پوری سلطانی بهترین ترجمه‌ی موجود است.

بر خلاف آنچه که در فرهنگ و ادبیات ما گفته شده اریک فروم عشق را حاصل ممارست تمرین و انضباط می داند و متدی برای عشق ورزیدن قائل است. شعرای ما عصاره ذهنی و روان ایرانی را در مورد عشق چنین سروده اند که عشق آمدنی بود نه آموختنی. لذا شالوده منطقی این کتاب فروم برای یک فرد شرقی ایرانی کمی خشک و غیر قابل انعطاف و تطبیق است.

نویسنده ای واقع نگر و آگاه این کتاب رو نوشته.بعد از خوندن متوجه میشید که چه کتاب مفیدی رو خوندید.اصلا با کتاب های باربارا دی آنجلس مقایسش نکنید.

کتاب فوق العاده ای بود، به موضوعی پرداخته که توجه و فکر کردن به اون بسیار لازمه. تنها مشکلی که وجود داشت اینکه از ترجمه و روانی متن اصلا راضی نبودم.

کاش بقیه کتاب های اریک فروم رو هم بیارید

این کتاب و عمل به نکته های این کتاب به شدت زیبا و عمیق رو به همه توصیه می کنم

فوق العاده بود لذت بردم از مطالعه این کتاب

بسیاری عالی و کاربردی. به همه پیشنهاد میکنم. از دست ندید.

فکر کنم ترجمه‌ش خوب نیست من که تو خوندنش یه کم دچار مشکل شدم ولی کلیات موضوع دستم‌ اومد فکر کنم خیلیامون روی این موضوع اصلا کار نکرده باشیم و فکر میکنیم خیلی ساده‌س ولی واقعا پیچیده‌س

این کتاب بنظرم اولین کتابی باید باشد که میخونیم، اولین درس و ترفندی از واقعیت زندگیست که باید از همان کودکی آموخت. هر روز دیرتر این کتاب بخوانید، یک روز از عمر شیرینتان از بین می‌رود. این را باید از اول می‌خواندیم چون کاربردش از درس‌های شیمی و فیزیک و دینی و.‌‌.. بیشتر هست. چرا از اول یکی از اصل‌های این زندگی را از ما قائم ساختن و نخواستن ما خود را دوست داشته باشیم؟ از شکوفا شدن ما ترس و هراس داشتند؟

درباره این کتاب موارد خوبی شنیده بودم اما واقعا کاربردی نبود برام. من برای مطالعه روانشناسی و تا حدود کمی فلسفه دارم و میخواستم ببینم چه رابطه‌ای بین یک مرد و ییک زن عاشقانه و درسته و رابطه سالم رو از ناسالم تشخیص بدم. متاسفانه هیچ کمکی بهم نکرد. اگه مثلث استرنبرگ رو ببینید و جنبه‌های مختلف عشق (شیدایی، تعهد، صمیمیت) رو در خودتون و دیگری بررسی کنید و روی خودشناسی و دگرشناسی کار کنید، خیلی بهتره و میتونم بگم مطالعه این کتاب کمکی بهتون نمیکنه. درباره عشق به خدا، به مردم (عشق بین زن و مرد یه نمونه از این عشقه)، به خود صحبت کرده بود و دلیل نیاز به انواع عشق یا دلیل ایجادش صحبت می‌کرد (تازه اینجوری دسته‌بندی نکرده بود😅) اما کمی بخاطر ترجمه قدیمی و کلمات غیرآشنا و بیشتر هم بخاطر نوع متن و جملات، واقعا سردرگم‌کننده و غیرمفیده! دسته‌بندی خوبی نداشت که فرد ازش مطلبی که میخواد رو برداشت کنه. بیشتر از حد و مبهم توضیح داده بود. بیشتر یه کتاب فلسفی و جامعه‌شناسی و فرهنگی (فرهنگ غربی) بود و برای کسی شاید خوب باشه که هیچی از اینا ندونه و کلا متوجه بشه که عشق به مردم و خودش و خدا خوبه. تنها چیزی که ازش یاد گرفتم و از قبل هم می‌دونستم، عشق به تمرین نیاز داره و مولفه‌های مراقبت‌کردن، احترام و دانش رو باید داشته باشه. نویسنده بنظر میومد دیدگاه چندان علمی به مسائل نداشته باشه یا منسوخ شده باشه و شایدم تو بعضی از قسمت‌های کتاب عقاید و تجربه خودش رو فرافکنی کره باشه یا شاید هم متن دستکاری شده باشه. تو متن از وضعیت فرهنگ غربی و جملاتی از کتاب مقدس صحبت شده که برای محکم‌کاری اومده و استفاده از چنین چیزی برای محکم‌کاری، یعنی خود متن احتمالا محکم و متقن نیست! در کل اگه میدونید که می‌خواید عاشقانه (چه با همسر چه دوست چه مردم و چه خودتون و چه با خدا (اگه اعتقادی به مفهوم خدا (احتمالا خدای متشخص) دارید)) زندگی کنید و عشق رو خوب می‌دونید و صرفا مادیاتی و جنسی به عشق نگاه نمی‌کنید، نخونیدش😅.

از جمله کتاب هایی که قبلش باید حتما کمی مطالعه داشته باشیم تا به سراغ این کتاب برویم، مطالعات سطحی و کم روانشانسی و فلسفه و تاریخ هم کفایت میکند. کتاب بسیار کاربردی اما بعضی موارد قابل نقد که اساتید باید به آن بپردازند. نکته بعدی درباره نوشته آقای رهنما درباره کتاب هست که مغرضانه و با تعصب بود. درحالی که نوشته های خود فروم بسیار بدون طرفداری از مکتب خاص و طبق یافته های خودش بود. ترجمه هم معلوم بود برایش زحمت کشیده شده هست

کتاب خوبی بود دوست داشتم اما خوب تموم نشد به نظرم

ممنون ار طاقچه و نشر مروارید کتابهای فروم همگی عالین

به نظرم یکی از بدترین ترجمه های کتابی بود که خوندم اصلا توصیه نمیکنم این ترجمه کتاب بخونید و اصلا این کتاب بخونید. خیلی کم پرداخته به اصل موضوع و بیشترش مقدماتی و خارج از موضوع بود

کتاب شروع خوبی داشت.مطالب تقریبا خوبی هم داشت. اما متاسفانه هیچ انسجامی نداشت.نویسنده مطالب توی ذهنشو کاملا به شکل پراکنده نوشته بود و از این شاخه به اون شاخه می پرید.طوری که بعضی وقتا نمی فهمیدم چی شد که از فلان مسئله رسید به بهمان مسئله.برای همین خودم کتاب رو می بستم و مطالب رو توی ذهنم طبقه بندی می کردم.کاری که به نظرم خود نویسنده باید انجام می داد. علاوه بر این،بیشتر از اینکه مطالب مفید توی کتاب ارائه بشه مطالب تاریخی و فلسفی که بعضاً سنگین و مبهم بودن ارائه شده بود.البته این بخش سلیقه ایه.بعضی ها پیچیدگی رو به سادگی ترجیح میدن اما انسجامی که اول بهش اشاره کردم اهمیتش توی این پیچیدگی ها دو چندان میشه که متاسفانه رعایت نشده بود.

داستان زیباییه

متنی که میزارم از کتاب*روان درمانی اگزیستانسیال*هست.دوستانی که هنر عشق ورزیدن رو خوندن حتما بخش *تنهایی*این کتاب رو بخونن. «فروم از این نقطه آغاز میکند که بنیادی ترین دلواپسی بشر، تنهایی اگزیستانسیال است، یعنی آگاهی از جدا بودن خاستگاه همه اضطراب هاست و مهم ترین تکلیف روان شناختی ما در طی قرون این بوده که بر این جدایی غلبه کنیم .»

بینظیر و سرشار از واقع بینی

متوسط بود