نظرات کاربران درباره کتاب ایوانف

(۳-۳۲-[۴۰]) نمایشنامه ای به این زیبایی، لایق چنین پایان با شکوهی هم بود، چخوف به خوبی تونسته افسردگی، نا امیدی و در نهایت فروپاشیِ ایوانف رو به تصویر بکشه؛ این کتاب یکی از بهترین آثار چخوف به شمار میره. نویسنده مسائل و مشکلات عصر خودش رو شناخته، درک کرده و از اونها الهام گرفته.

معتقدم خوندن نمایشنامه‌های چخوف کار راحتی نیست و سبک ناتورالیستی نمایشنامه‌هاش باعث میشه برای خواننده کسل‌کننده و یکنواخت به نظر برسه (احساس یکنواختی و کسالتی که در خدمت داستانه و از دلِ زندگیِ شخصیت‌های ترحم‌برانگیزش نشأت می‌گیره). اما از بین آثاری که از چخوف خوندم دو نمایشنامه خیلی به دلم نشست و منو به وجد آورد؛ یکی «مرغ دریایی» بود و دیگری همین «ایوانف». پایان تأثیرگذار و تکان‌دهندهٔ هردو نمایشنامه هم تا حدودی شبیه به همدیگه بود.

یک جمله از این نمایشنامه رو بسیار دوست دارم:«گل‌ها به بهار باز می‌گردند، امّا اثری ز شادمانی نیست.»