نظرات کاربران درباره کتاب مرگ

(۹-۱۴-[۲۲۲]) مرگ به همون اندازه که معنای زندگی رو تهدید میکنه، همزمان باعث شکل دهی، انسجام و معنا دادن به اون هم میشه. تاد می در این کتاب توضیحات و اطلاعات خوبی در رابطه با مرگ و نحوه کنار اومدن با اون ارائه داده. البته این نکته رو در نظر داشته باشید که نویسنده ی کتاب یه آتئیسته و عقیده ای به زندگی بعد از مرگ نداره و مرگ رو نقطه ی پایان برای انسان میدونه، دیدگاه هاش هم بر اساس همین رویکرده. حالا فکرش رو بکنید اگر پایانی در کار نمی بود و زندگی پیوسته ادامه میداشت چقدر یکنواخت، ملال آور و غیرقابل تحمل می شد. با اینکه مرگ چهره ی ترسناکی داره و هیبتش بر تمام زندگی انسان سایه انداخته ولی به عقیده ی من قشنگ ترین پایانی که میشه برای زندگی در نظر گرفت همین مرگه و چه بهتر که از قبل برای رویارویی با اون آماده شد و چه بسا به استقبالش رفت؛ پس سزاوار هر ضیافتِ وجودییی همینه که با مرگ تموم بشه.

ز مردن مرا و ترا چاره نیست// درنگی تر از مرگ پتیاره نیست// ( فردوسی ) // در باره ی حقیقت مرگ کتاب های زیادی نوشته شده و سخنان حکیمانه ای از طرف بزرگان دین و دانشمندان زده شده است اما به گفته ی حکیم فرزانه ی طوس تاکنون راز مرگ بر کسی آشکار نشده است ： به کس بر نشد این در راز باز!! اما اینقدر هست که آدمی باید حقیقت مرگ را بپذیرد و با آن در نیامیزد چون تاکنون کسی نتوانسته است بر مرگ غلبه کند چون مرگ همزاد آدمی است و با انسان زندگی میکند . بنابراین انسان باید آگاهی و تحمل خود را در پذیرش مرگ افزایش دهد و این را بداند که تازه با مردن است که « زنده » می شود !

میتونم به راحتی بگم،خیلی و خیلی افکارم رو درباره مرگ تصفیه کرد و منو خیلی جلو انداخت،توصیه میکنم

کتاب بسیار زیبا و آموزنده ای است. ترجمه اش هم عالیست. کاش کتاب هایی از این نوع بیشتر ترجمه شود. اگر امکانش برای مترجم باشد امیدوارم مقاله های مورد اشاره در کتاب از جمله مقاله تاماس نیگل به عنوان "مرگ" و مقاله "قضیه ماکروپولوس" ویلیام را نیز ترجمه کند.

ترجمه خوب است ولی نیازمند یک ویرایش اساسی است.بعضی از جملات کتاب از نظر جمله بندی واقعا آشفته و به هم ریخته هستند.

در دوره ای هستیم که بیش از آنکه بخواهیم در مورد مرگ اطلاعات جدیدی کسب کنیم، باید که از نیروی مرگ کمک بگیریم. این اثری بسیار خوب، با ترجمه ای بسیار خوب است برای عمیق تر کردن نیروی مرگ در یاری زندگی.

بشدت احتیاج داشتم راجع به این موضوع مطالعه داشته باشم ولی این کتاب خیلی خیلی خسته کننده ست و انگار نویسنده داره زیر لب با خودش حرف میزنه. جوری که اصلا نمیتونم ادامه ش بدم.

دیدگاه من رو نسبت به مرگ تغییر داد تا حدود زیادی

نکات نسبتا خوبی داره ارزش یک بار خوندن رو داره

ترجمه بسیار بد.خیلی جملات اشفته بود و اطلاعات چندانی بهتون اضافه نمیکنه.

میتونم اینطور بگم که بعضی از موارد مطرح شده در کتاب برای ما کاملا بدیهیه ولی قسمتهایی هم هست که اطلاعات خوبی میده

خواندن و نخواندن این کتاب فرقی نمیکند . چیزی به دانش کسی اضافه نمیکند

تاریکی" دلنوشته دستم را به سمت تاریکی بردم انگار چیزی مرا به طرف خودش میکشید بدنبال آن کشیده شدم تا ببینم چیست!وقتی رفتم چشمم را هرچی بازتر کردم جز تاریکی چیزی نسیبم نشد،مبحوس مانده بودم هیچ راه برگشتی نبود به هر طرف چشم میدوختم فقط تاریکی بودو سیاهی ممتد،مدت ها گذشت در حسرت یک نور کوچک شمع دیگر صبرم به سر آمده بود تنها چاره ام این شد که خودم را با تاریکی وقف بدهم و تنها رفیقم تاریکی شد،چند روز پیش میگفت نمیدانم چرا وقتم را صرف قایم شدن در جاهای سوتوکور میکنم پُر از شیون،بی امید،بی حس،مغلوب رو به افول حرفایش بوی سوز سرمای زمستان را میداد بوی نم باران،چکمه های خیس گِل الود،اما صدایش یک آرامش خاصی به من میداد آرامشش مرا تسخیر میکرد انگار سالهاست زیر حجمی از خاک آرام گرفته ام کی میداند شاید آینده او را در آغوش گرفتمو معشوقه ام شد... #Rezi✍

به نظرم کتاب خیلی عمقی وارد مسئله مرگ نمیشه. خوندنش به تنهایی کافی نیست

دارای استدلال های ضعیف و بعضا سخیف و سهل الرد.از دید یک اگزیستانسیالیست تونسته بعضی از چیزهایی که بلده رو جمع کنه و از نظر دانش فرد ضعیفی نیست اما تکرر جملات و به هم ریختگی اطلاعات و داده ها باعث گیج شدن خواننده میشود.خواندن توصیه نمیشود

کتاب بسیار خسته کننده ای است وخیلی از جملات آن تکراری است بیشتر مطالبی را عنوان کرده جز بدیهیات است.من که خواندن آنرا پیشنهاد نمی کنم

بنده این کتاب رو نخوندم ولی از نظرات دوستان به این نتیجه رسیدم که کتاب "شنود" و کتاب "۳دقیقه در قیامت" میتونه تجربه دلچسب و سودمندی براشون باشه. چون این دو کتاب درباره تجربه واقعی دو فرد درباره مرگ هستند.