نظرات کاربران درباره کتاب تاریخ روی تردمیل

از بهترین کتابهای طنز ایران که به ورطه لودگی نیفتاده و برخی از مهمترین اتفاقات تاریخ رو با طنزی مثال زدنی مطرح میکنه . میشه گفت کتابی برای طنز با روزشمار تاریخی وقایع مهم میباشد . در اینجا بخشی ازطنز گزنده پدرام ابراهیمی درباره موضوع ظلم ظل السلطان در زمان محمد علی شاه قاجار و عزل و نصب او میارم : رفته‌رفته کار از تدبیر و تفشیر(۵۰) گذشت و دیگر کرم مردم نمی‌خوابید مگر با عزل ظل‌السلطان. بالاخره شاه در ۲۵ اسفند، او را از ولایت اصفهان عزل کرد و بدین ترتیب او بلافاصله والی شیراز شد! (بینندگان عزیز اگر این حرکت خیلی برای شما آشناست به گیرنده‌های خود دست نزنید، دست‌تان گیرنده‌ای می‌شود) سمعک‌الدوله در خاطراتش می‌نویسد: «شاه از درون دارالخلاء با صدای بلند به صمصام‌الدوله می‌فرمود: خب این هم از این. تا درآمدنِ صدای مردم شیراز هم خدا بزرگ است. به مردم کردستان و سپس لرستان و یزد هم بگویید خودشان را گرم کنند.» یا طنز ابراهیمی با ملی شدن نفت : آخرین روز سال ۱۳۲۹ خورشیدی، روزی بود که مجلس سنا ملی شدن صنعت نفت را تأیید کرد و این طرح به قانون بدل شد و همان‌طور که مستحضرید وقتی یک چیزی قانون می‌شود، دیگر حتی به صورت تفننی هم شده باید نقض شود. معنی ملی شدن نفت ایران این نبود که قرار باشد مردم نان سنگک را در نفت تریت کنند، اما به هر حال حالت طبیعی ماجرا این بود که درآمد ملی کشور رشد کند. ولی از آنجایی که گلوی ما به لقمه‌ی آدم‌وار و خفگی‌نَیار حساس است، انگلیس مانع پرداخت بدهی‌ها به ایران شد، با کشتی‌های جنگی جلوی فروش نفت ما را گرفت و خلاصه کشور را محاصره‌ی اقتصادی کرد. شوروی هم دیون ایران را لوطی‌خور نمود خوندن این کتاب رو برای کسانی که طنز و گاه شماری اتفاقات تاریخی رو دوست دارند توصیه میکنم . پی نوشت : این کتاب بصورت مقالات به نام ستون بی قانون در روزنامه قانون به مدت یکسال چاپ میشد .

خیلی جالبناک و جذاب ناک و شیرین ناک بود. طنز در قالب تاریخ بود یا تاریخ با روایت طنز؟ هر چه بود خوشمان آمد! به قول مظفر الدین شاه مبلغی خندیدیم!

کتابی خواندنی که هرچند طنز تلخی دارد ولی خواندنش را توصیه میکنم

این کتاب درباره تاریخ نیست، بلکه طنزی بامزه و جالب با اتفاقات و وقایع جسته و گریخته تاریخ است. من نسخه صوتی کتاب را خریدم و بعد از یک ساعت گوش دادن به خودم گفتم این پدارم ابراهیمی کجا بوده من نمیشناختمش خیلی باحاله. بعدش گفتم این راوی کتاب کیه که اینقدر بامزه و باحال این کتاب رو روایت کرده؟ دیدم خود پدرام ابراهیمیه! خلاصه اینکه بسیار از گوش دادن به نسخه صوتی این کتاب خندیدم و حظ کردم. البته برای لذت بردن از این کتاب باید سن و سالتان بیشتر از سی یا سی و پنج باشد تا بفهمید دارد به چه چیزهایی و چه کسانی طعنه و کنایه میزند! از آن طنزهای آبکی و لوس نیست به نظر من. نسخه صوتی کتاب با خوانش عالی و موسیقی متن و حس و حالی که نویسنده به متن می‌دهد با صدای جالبش، عالی بود.

کتاب تاریخی در این حال طنز ، اون هم نه طنز بی مزه طنزی که خنده رو رو لب آدم می‌آره

لطفا طاقچه بی‌نهایت

نئوگلستان از این نویسنده را خواندم و دوست داشتم. ظرافت داشت و طنازی. با همان انتظار این کتاب را شروع کردم، برای خندیدن خوب است... البته بعضی روزهای تقویم! مشکل آنجایی شروع می شود که نویسنده محترم ظاهرا بنا دارند مطلبی را در غالب طنز افاضه بفرمایند... هم طنز فنا شد و هم مطلب...