نظرات کاربران درباره کتاب پیرمرد و دریا

پیشنهاد میکنم قبل از خوندن این کتاب، اول یه کم در مورد نویسنده بخونید، ارنست همینگوی نویسنده ایه که تو زندگیش همه کار کرده، از شرکت توی جنگ جهانی، سفر به اعماق جنگل های آفریقا، تا شرکت در مراسم گاو بازی و... و در آخر خودکشی! همینگوی معتقد به سبکی کاملا ساده و بدون هجو هست، و میگه هر اطلاعاتی که خود خواننده بتونه برداشت کنه باید از نوشته حذف بشه، دقیقا مانند تلگراف هایی که در زمان جنگ فرستاده میشده! پیرمرد و دریا یه شاهکار ادبیه! هر کس با توجه به ظرفیت و تفکر خودش میتونه برداشت خودشو داشته باشه، پیرمرد ماییم و دریا جهان پیرامون ما و شکار ماهی هدفی که توی زندگی داریم!

بین ترجمه های مختلف کتابخانه همگانی این ترجمه از بقیه بهتره. درباره داستان هم فکر کنم همه قبول داشته باشن که این کتاب جزء کتابهایی است که همه کتابخون ها باید بخونن. معجزه داستان گویی با عناصر ساده و محدود. پیرمرد جنگجویی هست که هر کس آرزو داره باشه در مقابل حریفی که نه نیزه ماهی که زندگی ست که اینجا در قالب دریا به نمایش در میاد. دریایی که گاهی مهربون و بخشنده و گاهی خشن و ظالم به نظر میاد. باید مجهز به دریا بری ولی اگه نشد یا نیزه ات رو از دست دادی باید خلاق باشی و با هر چیزی که داری به مبارزه ادامه بدی. هرچند همه اینها در کلام ساده است و در واقعیت این مبارزه انقدر سخت است که خیلی ها ترجیح میدن به ماهی های پرنده کوچک قانع باشن و وارد چنین درگیری بزرگی نشن.

من با ترجمه دریا بندری خوندمش یه مقدمه داشت که حجمش اندازه ی متن داستان بود!:D مقدمه ش عالی بود کاش کتاب رو با ترجمه ی دریابندری هم بذارن تو طاقچه که بشه از قسمت نمونه مقدمه شو داشته باشم مقدمه در مورد ارنست همینگوی بود و یه جاهاییش باعث می شد ذهن آدم بازتر بشه و بیشتر آماده ی پذیرفتن سبک های جدید

نمیدونم چرا اینقدر عاشق این کتابم.. باید یادبگیریم که گاهی غرومونو کنار بگذاریم...گاهی کاری خارج از حد توانمونه رو انجام میدیم تا خودمونو ثابت کنیم به همه ولی کلی توی همین راه اسیب میبینیم و به هدفمون هم نمیرسیم

همینگوی سمبل سازی تصنعی رو رد میکنه و در این کتاب پیرمرد ماهیگیر را به عنوان سمبلی واقعی از صبر و استقامت و شکست ناپذیری و امید رو حتی وقتی از نظر خودش تنهاترین آدم است نشان میدهد و به مثابه انسانی که از هیچ خطری در زندگی هراسان نیست و همیشه به فکر چاره و درصدد پیروزی بر آن است. داستانی به سبک رئالیسم،بسیار روان و در عین سادگی پر از مفهوم زندگی

همینگوی قلم عجیبی داره. اگه این کتاب رو نصفه رها کردید حق دارید... همونطور که از اسمش مشخصه، بیشتر کتاب، داستان پیرمردی توی دریاست که به امید صید یک ماهی بزرگ چند شبانه روز در دریا می مونه... و در آخر اون ماهی رو صید میکنه؟ پیرمرد معصومیت خاصی داشت برام. داستان، عجیب و جالب بود و تجربه‌ی خوبی برای شماست. و اینکه نمی دونم طاقچه جان، چرا اینقدر غلط تایپی داشت؟ بعد هم اینکه ترجمه اصلا خوب نبود! من ترجمه‌های دیگه رو نخوندم ولی این یک دونه اصلا خوب نبود.

توصیفش سخته. به معنای واقعی کلمه توی کتاب گم شدم. من با پیرمرد زمانی که فقط سر ماهی را از دریا آورد غرق شدم. من با پیرمرد وقتی بعد از برگشتش از دریا با پسرک مشروب میخورد غرق شدم. آیا واقعا ارزش این همه زحمتی که کشید را داشت؟ زندگی انسان پیرمرد و معنا ماهی. ما در تلاش هستیم به زندگی معنی دهیم و در این راه تمام می شویم((کار ما نیست شناسایی گل سرخ،کار ما شاید این است که در افسون گل سرخ شناور باشیم))قهرمان کسی است که هیچ بودن را پذیرفته است. پیرمرد در صفحه آخر کتاب قهرمان شد.

اگه توی زندگیتون هدف بزرگی داشتید و براش تلاش کردین یا تلاش میکنین حال پیرمردو درک میکنید و شاید مثل من همرا باهاش درد بکشید و حرص بخورید،اما چه شکست بخوریم و چه پیروز شیم به قول پیرمرد امید نداشتن حماقته و زندگی همچنان ادامه خواهد داشت... ترجمه خیلی خوبه و با اینکه من چیزی از ماهیگیری و اقیانوس نمیدونم میتونستم به کمک جزئیات تصاویر واضحی تو ذهنم بسازم،روونه و جریان داستان که بیشترش در تنهایی پیرمرد جلومیره ممکنه برای بعضی ها کسل کننده باشه‌ ولی در نهایت توصیه میکنم 🦈🐟

من از خواندن کتاب لذت بردم به شما هم توصیه می کنم که این کتاب را بخوانید

وقایع داستان شفاف و واضح تعریف شده خیلی زیباست از این داستان میشه درک های زیادی کرد

به نظرم هر کی این کتاب و نخونه نصف عمرش هدر رفته !

واقعا داستان محشریه.نشون میده که انسان هر چقدر که سختی بکشه،باید با سختی ها بجنگه و همیشه خودش باشه و نقش خودش رو ایفا کنه.اینطوریه که ارزشش بالا میره.

با پایان متفاوتش متعجبم کرد

رمان های ادبی زیادی نمی‌خونم اما این کتاب را توی چند روزی که خواندم لذت بردم. انگار پیرمرد جزیی از زندگیم شده بود و سرنوشتش خیلی برام مهم شده بود.

تا اواسط کتاب رو که خوندن مونده بودم چرا واقعا اینقدر به عنوان یک کتاب خوب ازش تعریف میشه حرف زدن پیرمرد با خودش خوب بود ( انگار منم مثل اون تنهام که با خودم حرف میزنم)ولی توصیفات و توضیحات زیاد بنظر میومد و هیچ اتفاقی نمی افتاد ولی هر چه به آخر کتاب نزدیک میشدم بهتر میفهمیدم اگه اون توصیفات و... نبود این حس آخر داستان شکل نمیگرفت با خوندن اتفاقای بعدگرفتن ماهی سندروم پاهای بیقرار گرفتم و با آخراش حسابی گریه م گرفت و بعدش پا به پای پسرک هم اشک ریختم. برداشتهای مختلفی میشه ازش کرد دیدم بعضیا حرص برای بدست آوردن یه چیز بزرگ، بعضیها تلاش خستگی ناپذیر برای رسیدن به چیزی که میخوایی و.... برداشتشون بود ولی من الان فقط دوست دارم به خود داستان فکر کنم تجزیه تحلیل بمونه برای بعد. یکی از بهترین کتابهایی بود که خوندم

به نظر من، این کتاب یک شاهکار ادبی فوق العاده ارزشمند محسوب میشه و حالت داستانی نمادین با استفاده از شخصیت هایی مثل پیرمرد و پسربچه و شخصیت پردازی برای ماهی ها و کوسه ها رو به خوبی اجرا کرده، درس های مهمی رو بیان میکنه و ارزش محتوایی بسیار بالایی از نظر مفهومی و پند داره. از دید دیگر، داستان یکنواختی داره و پایان قابل پیش بینی، گیردادن به یک موضوع بی اهمیت و بال و پر دادن به اون و استفاده ی تکرارشونده از اون در طول داستان، و همچنین غیرآگاه جلوه دادن پیرمرد داستان چیزی بود که من رو اذیت می کرد. به نظرم اگه از موضوعات گسترده تری توی داستان استفاده میشد میتونستیم داستان جذاب تر و با کشش تری رو داشته باشیم. این کتاب ارزش یه بار خوندن رو داره، بخونید. اگه اهل داستان های نمادین مثل شازده کوچولو و ... هستید این کتاب براتون بسیار جالب خواهد بود.

وقتی با شخصیت های داستان به شدت دچار همزادپنداری بشی یعنی اون داستان کم نظیره به شدت برای تنهایی مرد ماهیگیر و شرایط زندگیش ناراحت شدم شخصیت پردازی عالی بود من از خوندنش لذت بردم

درود خدمت کتاب‌باز های عزیز، درواقع یک حقیقت تلخ وجود داره. یک سری از آثار که خیلی به نظر فوق‌العاده میان به علت قدیمی بودنشون از جذابیتشون کم میشه. این کتاب هم به همین شکل. برای من جذابیت نداشت ولی موضوع داستان باحال بود. کتاب هیچ عمقی نداشت و از شدت سادگی موضوعات سخت میشد. درکل اگه حوصله دارید بخونید. | خوش بخوانید.

این کتاب تلاش ِ مضاعف انسان را در مواجهه با زندگی به رخ می کشد، داستانی که تأیید میکند انسان موجودی اجتماعی است و همیشه در اندرون خود نیاز به دیگران دارد....

خیلی کتاب عجیبی بود. داستان سیر خطی‌ای داره و بالا و پایین و هیجان خاصی نداشت اما نویسنده در پس اتفاقاتی ساده، نتایج و مفاهیمی عمیق رو پنهان کرده بود تمثیلی و استعاره‌ای بودن داستان نیز به نوبه خودش زیبا و قابل تامل بود در کل باز هم میگم، کتاب عجیبی بود